Żaba Darwina (Rhinoderma darwinii) jest gatunkiem endemicznym lasów strefy umiarkowanej południowego Chile i Argentyny. Warto to wiedzieć gatunek został nazwany na cześć Karola Darwina bo to on po raz pierwszy opisał ją w 1834 roku. Przyrodnik znalazł ją na wyspie Lemuy w Archipelagu Chiloé, w Pojezierzu.
Ten płaz jest również znany jako „żaba kowboja”. Dzieje się tak dlatego, że według miejscowych ich wokalizacje brzmią jak kowboj gwiżdżący swoje bydło. Ponadto plamy na brzuchu przypominają plamy krowy, a na nogach występują rozszerzenia skóry przypominające ostrogi.
Jak rozpoznać żabę Darwina?
Jest to mała żaba, ponieważ jej rozmiar wynosi od 2,5 do 3,5 centymetra. Ponadto ma trójkątną główkę z długim i nieco spiczastym przedłużeniem nosa. Ich skóra jest w zasadzie gładka i zawiera tylko kilka brodawek. Jako strategia kamuflażu może przedstawiać zmienną kolorystykę. W związku z tym jego kolor waha się od zielonego do różnych odcieni kawy.
Ponadto w okolicy brzusznej wykazuje czarną pigmentację z dużymi białymi plamami, która rozciąga się na tylne kończyny i błony międzypalcowe. Niektórzy badacze uważają, że żaba mogłaby wykorzystać ubarwienie okolicy brzusznej jako środek odstraszający przed potencjalnymi drapieżnikami, ze względu na swoje aposematyczne ubarwienie.
Źródło: Turystyka naukowa Aysén
Jaka cecha sprawia, że żaba Darwina jest wyjątkowa?
Bez wątpienia unikalną cechą tych płazów jest rola, jaką w rozmnażaniu odgrywają samce. Bardzo interesujące jest to, że u tego gatunku pełny rozwój embrionalny i larwalny nie odbywa się w środowisku wodnym, ale w ustach mężczyzny. Jest to bardzo wyspecjalizowany tryb reprodukcji znany jako neomelia.
Jak to możliwe, że samce noszą młode w ustach?
Już w 1848 roku przyrodnik zauważył, że niektóre dorosłe żaby Darwina o masywnych ciałach noszą młode w wewnętrznym worku i błędnie sądziły, że są to żyworodne samice. Trzy dekady później ustalono, że to samiec, a nie samica, niósł młode w dużym worku gębowym.
Później wykazano, że ten worek, gdy jest pełny, może rozciągać się do brzusznej części płazów. Worek komunikuje się z jamą ustną poprzez dwa wcięcia znajdujące się po obu stronach poniżej języka.
Z biegiem czasu wielu badaczy uważało, że worek gębowy jest czymś więcej niż tylko pojemnikiem na larwy. Później inne badania wykazały, że odgrywa również rolę w wymianie składników odżywczych i oddechowych między ojcem a larwami.
Jak przebiega proces reprodukcji u żaby Darwina?
Po uścisku obrączkowym lub godowym, które występuje u płazów, samica składa jaja w wilgotnej glebie. Następnie w ciągu 14 dni w zapłodnionych jajach zarodki zaczynają się poruszać.
Na tym etapie, samiec wprowadza je do ust, a jaja wsuwają się do worka ustnego. Jaja wylęgają się w worku, a larwy pozostają w worku ojcowskim.
Nieletni dokonują metamorfozy w worku po około 52 dniach. Po metamorfozie małe dzieci opuszczają usta rodziców.
Proces ten nie jest zsynchronizowany, ponieważ ojciec początkowo trzyma dwa jaja, a wraz z upływem dni nadal nosi inne jajeczka w swoim worku głosowym. Tam, pisklęta żywią się żółtkami jaj a następnie z wydzielin wytwarzanych przez ścianę worka.
Stan zachowania
Chociaż istnieją obszerne informacje, Żaba Darwina nie występuje już tam, gdzie kiedyś była obfita. Płeć Rhinoderma Jest klasyfikowany jako krytycznie zagrożony przez IUCN.
Przyczyny pozornego zniknięcia pozostają słabo poznane. Wielu ekspertów wskazuje na możliwą przyczynę ich wyraźnego zniknięcia jako utratę ich siedliska. Wynika to głównie z zastępowania na dużą skalę rodzimej roślinności przez plantacje sosny i eukaliptusa.
Niemniej jednak, spadek liczby gatunków na chronionych obszarach dzikich, takich jak parki narodowe, sugeruje, że istnieją inne przyczyny. Na przykład zmiana klimatu lub choroba. W tym sensie eksperci uważają, że prawdopodobnie w grę wchodzi chytridiomycosis, choroba zakaźna wywołana przez grzyby.
