Pomysł, że koty nienawidzą wody, jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych uprzedzeń w kulturze popularnej. Chociaż istnieją mechanizmy ewolucyjne, które mogą uzasadniać strach kotów przed tym płynem, osobowość każdego zwierzęcia wydaje się być bardziej determinująca niż jego kod genetyczny.
Oprócz strachu przed nieznajomością, koty mogą obawiać się wody z powodu negatywnych doświadczeń, uczucia przytłoczenia, jakie generuje ich wilgotna sierść, a nawet zdolności wykrywania substancji chemicznych w wodzie za pomocą zapachu. Tutaj pokazujemy powód tego powszechnego zachowania w świecie kotów.
O ewolucyjnej historii kotów
Kot domowyFelis silvestris catus), według badań archeologicznych, jest bezpośrednim potomkiem kota afrykańskiegoFelis silvestris lybica, podgatunek kota pochodzący z Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu.
Uważa się, że rolnicy na ziemiach Bliskiego Wschodu zetknęli się z tymi dzikimi kotami około 10 000 lat temu. Jednym z powodów udomowienia może być to, że miasta rolnicze cierpiały z powodu szkodników gryzoni, dlatego zezwalały i zachęcały do obecności tych kotów na swoich ulicach i polach.
Byłby to przypadek relacji symbiotycznej, ponieważ koty zdobywały pożywienie i osiedla ludzkie wytępiły szkodniki, ze wszystkimi korzyściami, jakie to za sobą pociągało. Bliski kontakt przez setki lat sprzyjałby powstaniu związku, który znamy dzisiaj.
Dlaczego ma to znaczenie dla zrozumienia lęku kotów przed wodą? Cóż, jak już powiedzieliśmy, te koty domowe są bezpośrednimi potomkami typowego gatunku ze Wschodu, regionu o krajobrazie zdominowanym przez obszary suche, pustynie i łąki.
Wyraźnie mamy do czynienia z obszarem, w którym brakuje wody,więc najbliższa krewna kota domowego nie musi naturalnie podchodzić do tego płynu. Ponadto, ponieważ jego dieta opiera się głównie na gryzoniach i ptakach, nie musi zapuszczać się nad brzegi rzek w poszukiwaniu zdobyczy, poza nielicznymi wyjątkami.
Naturalnym siedliskiem kota afrykańskiego jest sawanna i step, obszary charakterystyczne z powodu braku wody. Dlatego nigdy nie nauczył się pływać.
Kopia Felis silvestris lybica.
Dlaczego koty nienawidzą wody?
Poza statusem genetycznym przodków koty domowe przez lata nie wyewoluowały do kontaktu z wodą. Dlatego narażenie na nią powoduje dyskomfort na różne sposoby. Niektóre z odczuć dyskomfortu, jakie odczuwa kot podczas kąpieli, są następujące:
- Sierść kotów nie jest przygotowana do kąpieli (nie jest wodoodporny), więc szybko się nasiąka. Dla kota jest to jak noszenie na ciele ręcznika pełnego wody.
- Koty potrafią wykrywać zapachy, których ludzie nie potrafią, i dlatego są w stanie dostrzec składniki chemiczne obecne w wodzie. Ten sztuczny i mało znany zapach przeraża zwierzę.
- Uszy kota są przerośnięte w stosunku do reszty ciała. Stwarza to większe ryzyko dostania się do nich wody i wywołania infekcji.
Jak możemy zaobserwować, po prostu koty nie są przystosowane do kontaktu z wodą lub pływać. Ich sierść szybko nasiąka, co utrudnia ich pasaż i zwiększa masę ciała, a uszy łatwo wypełniają się płynem, co powoduje u zwierzęcia bardzo nieprzyjemne odczucia.
Czy powinieneś wykąpać kota?
Po ujawnieniu danych często zadaje się to pytanie. Najbardziej bezpośrednią odpowiedzią jest to, że nie jest to konieczne wytrwale, ponieważ koci dba o własną higienę liżąc.
Mimo to od pierwszego roku życia dobrze jest kąpać kota co trzy lub cztery miesiące. Odbarwienie sierści, tłusta konsystencja tej samej konsystencji i nieprzyjemny zapach to niewątpliwe oznaki, że kotka potrzebuje prysznica.
Od reguły są wyjątki
Chociaż prawdą jest, że większość kotów nie lubi kontaktu z wodą, istnieją rasy takie jak taMaine CoonMają znacznie bardziej wodoodporną sierść, dlatego nie wahaj się od czasu do czasu zanurzyć.
Ta adaptacja jest produktem ludzkiej selekcji, ale nie jest to cecha, która ogólnie definiuje gatunek. Koty pochodzą ze środowisk suchych i suchych, więc ich kontakt z wodą był w przeszłości bardzo ograniczony.