Kot PallasFelis manul lubOtocolobus manul), znany również jako manul, to mały dziki kot z Azji Środkowej. Warto wiedzieć, że jego nazwa zwyczajowa wywodzi się od imienia osoby, która jako pierwsza ją opisała, niemieckiego zoologa Petera Simona Pallasa.
Ten kot jest wielkości kota domowego i ma piękne i bardzo pożądane futro. Ponadto wśród jego charakterystycznych cech są okrągłe źrenice, podobne do tych u dużych kotów. Gatunek ten ma również krótkie nogi, płaską twarz i szerokie uszy, dzięki którym tworzy jedne z najzabawniejszych wyrazów w królestwie kotów.
Gdzie mieszka kot Pallasa?
Chociaż kot Pallas występuje w całej Azji Środkowej, jego siedlisko jest bardzo specyficzne. Ten kot jest przystosowany do zimnych i suchych środowisk i zajmuje stepy, alpejskie pustynie i obszary skaliste. Tak więc gatunek ten zamieszkuje równiny krajów takich jak Mongolia, Rosja, Pakistan, Zachodnie Chiny, Syberia i Tybet. Można go również znaleźć w północnym Iranie i Indiach.
Zajmuje jaskinie, szczeliny lub nory wykopane przez inne zwierzęta, na wysokości od 4000 do 5000 m n.p.m., ale tylko w miejscach, gdzie głęboki śnieg nie kumuluje się. Bardzo rzadko spotykany na nisko położonych terenach.
Futro kota Pallas: jego ochrona, piękno i potępienie
Wiele piękna tego kota pochodzi z jego bardzo obfitej i gęstej sierści. Dzięki temu może chronić się przed mrozami swojego siedliska. Ich włosy wykazują ważne różnice w kolorze, które zmieniają się w zależności od stref i pory roku, co pomaga im pozostać niezauważonymi w ich środowisku.
A) Tak, odcień jego sierści zmienia się w zależności od pory roku, ponieważ zimą jest znacznie bielszy i szarawy, gdy nie ma śniegu, a na ziemi pojawiają się skały. Dlatego jego sierść różni się w różnych regionach od popielatej szarości do odcieni ochry.
Ta odmiana skłoniła niektórych naukowców do zaproponowania klasyfikacji na dwa podgatunki. Definicja tego poddziału czeka na dalsze badania. Byłyby to:
- Otocolobus manul manul, reprezentowany przez najczęstsze znalezione zabarwienie. Występuje w większości gatunków, ale częściej w Mongolii i Chinach.
- Otocolobus manul nigripectus, który ma bardziej charakterystyczne czarne znaczenia. Mieszka w Tybecie, Cashemira, Nepalu i Bhutanie.
Wzór futra kota Pallas
Jego policzki mają białawą sierść, która kontrastuje z czarnymi plamami na czole i dwiema cienkimi ciemnymi liniami, które wychodzą z kącików oczu i przecinają twarz. Posiada również ciemne pierścienie otaczające oczy oraz czarne plamy na czole i koronie. Usta, podbródek i szyja są białe z lekkim czerwonawym odcieniem w pobliżu górnej wargi.
Nogi i tułów mają od pięciu do siedmiu wąskich czarnych pasków które przecinają dolną część pleców. Te ciemne paski nie zawsze są widoczne na pierwszy rzut oka ze względu na dużą gęstość ich futra.
Ponadto ogon długi i owłosiony, ma czarną końcówkę i ma piękne czarne słoje na całej długości. Jego futro na brzuchu jest prawie dwa razy dłuższe niż na plecach, co chroni go przed zimnem podczas leżenia.
Inne cechy fizyczne
Koty Pallas są krępe, pulchne i mają krótkie nogi. Osiągają od 50 do 62 centymetrów długości, plus 21-31 centymetrów ogona i ważą średnio 4,5 kilograma.
Być może najbardziej charakterystyczną cechą manulowego kota jest jego duża i spłaszczona głowa. Ich uszy są małe i bardzo nisko osadzone. Jego pysk jest krótszy niż zwykle u kotów domowych, do tego stopnia, że ma mniej zębów niż reszta kotów.
Nawyki życiowe
Ten dziki kot jest samotnym zwierzęciem nocnym, chociaż może być aktywny wieczorem i wcześnie rano. Według ekspertów, w ciągu dnia zwykle śpi w szczelinach skalnych i małych jaskiniach. Często znajdują schronienie w norach innych małych zwierząt, takich jak świstaki, lisy i borsuki.
Naukowcy zauważyli jego niezwykłą zdolność do ukrywania się we własnym środowisku. Jego oznaczenia i ubarwienie pozwalają łatwo wtopić się w otoczenie. Ta umiejętność maskowania jest przydatna w przypadku drapieżników, ponieważ koty Pallasa są słabymi biegaczami.
Pod groźbą ten kot zazwyczaj nie pluje ani nie syczy, Cóż, kiedy się boi, krzyczy i warczy. Dźwięk został opisany bardziej jako wycie małego psa niż miauczenie kota domowego. Według ekspertów ten kot może mruczeć, podobnie jak kot domowy.
Niewiele z tych zwierząt było trzymanych w niewoli, ale te, które zazwyczaj są agresywne i nieustraszone wobec ludzi.
Jaką zdobycz preferuje kot Pallasa?
W całym swoim zasięgu siedliska, Ten kot żywi się głównie małymi ssakami znanymi jako pikas lub gwiżdżące zające i inne małe gryzonie. Jako gatunek drapieżny, jego rola jest korzystna dla człowieka, ponieważ pikas są uważane za szkodniki rolnicze.
Ten kot jest ekspertem w podchodach i zasadzkach na te zwierzęta na skalistych stepach, na których mieszka. Wiadomo, że czasami zjada również małe, owadożerne ptaki.
Nielegalny handel kotami Pallas
Istnieją zapisy historyczne, które pokazują, że handel futrami tego kota rozpoczął się w 1965 r., ze średnią ponad 50 000 skór rocznie do 1985 r. Należy zauważyć, że Skóry kota Pallas nie są obecnie uważane za skóry wysokiej jakości, i dlatego mają niskie wartości w porównaniu z innymi gatunkami żbików, pantery śnieżnej i rysia.
Stan zachowania
Należy zauważyć, że stan ochrony kota Pallas jest mało znany ze względu na brak informacji o jego zasięgu i liczebności względnej. Był szeroko polowany do lat 80. XX wieku.
Chociaż dzisiaj polowanie nie wydaje się już być problemem dla kotów, w niektórych częściach Rosji i Chin małe gryzonie i pikas te, którymi się żywi, są zatruwane, ponieważ uważają się za nosicieli chorób.
Obecnie nie jest jasne, co jest największym zagrożeniem dla tego gatunku: narażenie na te trucizny czy malejąca podaż pokarmu. Ponadto, pomimo praw, które Cię chronią, wciąż możemy spotkać kłusowników w poszukiwaniu jego pięknej szarej peleryny.
Wreszcie, próby pracy z hodowlą w niewoli są dość rozczarowujące i nieskuteczne, ponieważ śmiertelność szczeniąt urodzonych w niewoli wynosi prawie 50% (jeden na dwa).