Chore słonie: ogromne wyzwanie

Spisie treści:

Anonim

Jeśli weterynarz rutynowo napotyka trudności w diagnozowaniu chorego zwierzaka, wyobraź sobie siebie w przypadku dzikich gigantycznych ssaków.

Diagnozowanie dzikich zwierząt to złożone zadanie, ponieważ nie mamy całej bibliografii, którą chcielibyśmy. Ponadto musimy dodać trudności w radzeniu sobie z chorymi słoniami, dużymi ssakami i z dużym temperamentem.

Pomoc od operatorów, którzy regularnie opiekują się zwierzętami w zoo jest nieoceniony przy wykrywaniu choroby. Dlatego zawsze zaleca się, aby byli bardzo uważni i pozostawili wszelkie ustalenia, nawet nieistotne, które mogą się wydawać, na piśmie.

Chore słonie: ogromne wyzwanie

Następnie przedstawiamy szereg kroków niezbędnych do zdiagnozowania słonia i oceny jego stanu zdrowia.

1. Przygotuj ocenę pacjenta

Chociaż istnieją pewne ograniczenia, podejście oceniające jest tak samo dla słoni, jak dla innych dużych ssaków. Podstawowe kroki to:
  1. Zbierz pełną historię medyczną.
  2. Zidentyfikuj irytację.
  3. Wykonaj pełny egzamin fizyczny.
  4. Ustal uporządkowaną listę możliwych diagnoz.
  5. Wykonaj testy uzupełniające i oceń wyniki w celu ustalenia diagnozy i leczenia.

Podstawowe zrozumienie wieku, płci i zmiennych geograficznych lub problemy środowiskowe związane z konkretnymi problemami mogą pomóc w diagnozie. Oto kilka przykładów:

  • Zwyrodnieniowe zapalenie stawów jest bardzo powszechne u starszych słoni z ogrodów zoologicznych.
  • Do tej pory wirus ospy słoni został zdiagnozowany w Europie, ale nie w Ameryce Północnej.

2. Oceń poprzednią historię medyczną chorych słoni

Pełny wywiad należy uzyskać od osoby przed przeprowadzeniem badania fizykalnego. Wszystkie dostępne informacje o poprzednich problemach może być tak samo ważna dla diagnozy, jak sama aktualna skarga.

Rutynowe konsultacje dotyczące diety, utrzymania lub pielęgnacji stóp pomogą ocenić jakość codziennego obchodzenia się ze zwierzęciem. Ponadto niezbędna jest konsultacja z operatorem na temat zachowania, postawy, apetytu, kału i moczu zwierzęcia.

Pozwala to na ustalenie czasu trwania i progresji nieprawidłowych objawów, które doprowadziły do wezwania weterynarza. Czy podano jakieś leki? Jakie były wyniki? Czy nastąpiła jakaś zmiana w rutynie lub środowisku?

Niezbędne jest określenie obecności wszelkich stresorów środowiskowych lub społecznych, które mogą objawiać się jako objawy fizyczne.

3. Badanie fizykalne chorych słoni

Przed rozpoczęciem należy zapytać operatora o temperament słonia. Zanim podejdziesz do zwierzęcia, musisz go uspokoić głosem. Dodatkowo pierwszą obserwację lepiej wykonać zdalnie, widzieć zwierzę jako całość.

Język ciała każdego zwierzęcia i wygląd jego oczu może ujawnić jego stan umysłu.

Badanie fizykalne należy wykonywać konsekwentnie, zawsze w tej samej kolejności. Musi to być dokładna analiza, nawet jeśli przyczyna dyskomfortu zostanie szybko odkryta.

Po pierwsze, czy widzimy coś dziwnego?

Rozpoczyna się obserwacją ogólnego stanu organizmu i postawa słonia z odległości 2-3 metrów. Wskazane jest obejście go dookoła, aby obserwować go pod każdym możliwym kątem:

  • Jeśli żebra lub łopatki są zaznaczone, jeśli ma zapadnięte boki, wskazuje to na zły stan słonia.
  • Czy słoń jest czujny i aktywny? Czy istnieją oznaki bólu lub obrzęku?

Zbliżamy się, co możemy zbadać w głowie?

Konieczna jest obserwacja skóry i oczu: każda blizna lub nieprawidłowość może dać wskazówkę. Należy również dokładnie zbadać kły. Wszelkie asymetrie, przebarwienia czy nieprzyjemny zapach powinny budzić podejrzenia.

Kluczowe jest również słuchanie oddechu. Jeśli słoń pozwala manipulować trąbą, musisz sprawdź symetrię przepływu powietrza między dwoma nozdrzami. Inne zalecenia to zbadanie jamy ustnej, obserwacja języka, błon śluzowych i zębów.

Poprzez dotykanie tętnicy usznej na ogonowej krawędzi ucha można zmierzyć puls zwierzęcia. Normalne tętno stojącego słonia to 25-30 uderzeń na minutę.

Zbadajmy bagażnik

Przyjrzyj się kończynom pod kątem urazów, asymetrii, obrzęku lub tkliwości. Zbadaj skórę i paznokcie pod kątem uszkodzeń, ponieważ może to prowadzić do poważniejszych obrażeń. Pododermatitis jest szczególnie poważny u słoni, ponieważ może rozwinąć się w zapalenie kości i szpiku.

Interesujące jest też wsłuchanie się w serce. Ten organ jest trochę bliżej głowy niż u innych kopytnych i dlatego osłuchiwanie jest trudne. U wyszkolonego słonia opiekun może poprosić go o przesunięcie lewej przedniej nogi, aby uzyskać lepszy dostęp do tego organu.

Na koniec przyjrzyjmy się brzuchowi

Obserwuj gruczoły sutkowe i kontur brzucha w poszukiwaniu jakichkolwiek zmian. Prawidłowo zbadaj zewnętrzne narządy płciowe, szukając oznak choroby i zmierz temperaturę doodbytniczo (średnia u dorosłego słonia wynosi zwykle 36-37 ° C).

Wszystkie te kroki pokazują, jak trudno jest postawić pełną diagnozę słonia. Mimo to procedury te są niezbędne do zapewnienia dobrostanu zwierzęcia w ogrodach zoologicznych i rezerwatach.