Oszukiwanie to nie tylko ludzka cecha, ponieważ jest to rodzaj komunikacji, który jest również obecny w przyrodzie. Zwierzęta potrafią oszukiwać, ponieważ tego typu strategia jest po prostu adaptacyjna w ich środowisku.
Aby to zrozumieć, nie możemy personifikować zwierząt, przypisywać im ludzkich cech ani mylić oszustwa z negatywnymi pojęciami, takimi jak zło lub fałsz. Zwierzęta oszukują, ponieważ w określonych warunkach mogą uzyskać krótkotrwałe korzyści, nie więcej, nie mniej.
Komunikacja w królestwie zwierząt
Komunikacja jest bardzo ważna w królestwie zwierząt, ponieważ aby przetrwać na wolności konieczne jest rozpoznawanie i rozumienie sygnałów chemicznych lub fizycznych od jednej osoby do drugiej.
Ponadto dzięki niemu można znaleźć partnera, nawiązać terytorium i relacje społeczne w grupie, poprosić o pomoc, dać sygnały alarmowe czy znaleźć jedzenie.
Większość zwierząt, kiedy coś sygnalizują, chce zmienić wzorzec zachowania odbiorcy. W zależności od tego, kto korzysta z tej komunikacji, istnieje kilka różnych typów:
- Oszukany- Nadawca zwodniczego sygnału osiąga zysk, ale jest on negatywny dla odbiorcy. Jest powszechny u różnych gatunków, chociaż może występować u osobników tego samego taksonu. Wiele zwierząt potrafi oszukiwać.
- Perswazja: nadawca korzysta z oszustwa, ale bez szkody dla odbiorcy sygnału.
- Szpiegostwo: w szpiegostwie trzeci „słuchacz” korzysta z komunikacji między nadawcą a odbiorcą. Dobrym przykładem szpiegostwa jest sygnał ostrzegawczy wysyłany przez zwierzę do jego grupy przez drapieżnika.
- Eksploatacja: gdy szpiegostwo ma negatywny wpływ na emitenta, uważa się je za wyzysk. W takim przypadku drapieżnik złapałby emitujące zwierzę.
- Prawdziwa komunikacja: nadawca i odbiorca korzystają z komunikacji. Wśród członków tego samego gatunku przydatne jest poszukiwanie zasobów, ilościowe określanie zdolności genetycznych samca lub wzajemne rozpoznawanie się między różnymi gatunkami tego samego rodzaju.
Czy zwierzęta mogą oszukiwać?
Odkrycie „leżących osobników” w grupie zwierząt tego samego gatunku może mieć dla nich bardzo negatywne konsekwencje, dlatego nie jest to długofalowa strategia ewolucyjnie stabilna. Są jednak sytuacje, w których mogą ewoluować wprowadzające w błąd sygnały:
- Gdy nadawca i odbiorca nie mają tego samego celu. Na przykład wyścig zbrojeń między drapieżnikiem a ofiarą. Ewolucja wybiera te adaptacje, które wzmacniają polowanie i ucieczkę z obu ról.
- Kiedy uczciwość sygnału jest droga do oceny lub jest ogólnie prawdziwa?. Oszustwo trwa w populacji tylko wtedy, gdy większość mówi prawdę.
Oto kilka przykładów oszustwa w królestwie zwierząt.
Jak się zaloty przed innym rywalem
Męskie okazy Plangon z mątwy oszukać rywali, udając kobiety. Kiedy samiec pływa między innym mężczyzną a kobietą, emituje różne sygnały dla każdego receptora.
Po stronie najbliższej samicy emituje typowe sygnały samca podczas zalotów, natomiast po stronie drugiego samca wykorzystuje sygnały samicy. W ten sposób mątwa pozostaje niezauważona przez męskiego konkurenta i udaje się przyciągnąć uwagę potencjalnego partnera.
Pająki, które przyciągają mole
Pająki Boleadoras robią jedwabną nić, z której zwisa kropla, którą szybko potrząsają, jak proca, aby zwabić i złapać swoją zdobycz.
Ta kropla zawiera substancje naśladujące feromony ćmy i przyciągać samców. Nocne motyle zbliżają się do niego i stają się ofiarą pająka, który poluje na nie szybkim ruchem.
Małpy, które nie chcą się dzielić
Fałszywe alarmy są typowe dla kilku gatunków małp, takich jak kapucynki czy koczkodany. Takie zachowanie zaobserwowano w grupie w sytuacjach konkurencyjnych, takich jak poszukiwanie pożywienia lub par reprodukcyjnych.
Małpy dawać fałszywe sygnały alarmowe wskazujące na obecność drapieżników odstraszyć kolegów, a tym samym móc pozostać sam na sam z zasobem zainteresowania.
Ta taktyka zwykle działa, ponieważ w większości przypadków alarmy są prawdziwe. Kapucyni nie praktykują często oszustwa, ponieważ zwykle muszą spełniać szereg warunków:
- Fałszywe alarmy są podane przez podwładnych, a nie dominanty.
- Są one częstsze, gdy dostępnych jest mniej pożywienia.
- Występują, gdy kłamca osoba jesteś w sytuacji, w której możesz zwiększyć swój sukces żywieniowy jeśli ich rówieśnicy zareagują na wezwanie.
Jednak, jak zawsze, oszustwo ma swoją cenę. Indywidualny „złapany na gorącym uczynku » może zostać ukarany przez resztę grupy przez jakiś czas przez jego działanie. Niektóre zwierzęta potrafią oszukiwać, ale to nie zawsze się opłaca.
Podsumowując, możemy stwierdzić, że oszukiwanie nie zadziałałoby w grupie, w której jej członkowie zawsze leżą, i dlatego pozostaje strategią w królestwie zwierząt w pewnych warunkach i gdy przez większość czasu jednostki są uczciwe.