Boa i pytony wydają się być bardzo podobne z wyglądu, mimo że nie są bliskimi krewnymi. Z tego powodu wiele osób nie potrafi ich zidentyfikować..
Węże z rodzin boidae i pytonów nie wytwarzają jadu, ponieważ oba taksony są dusicielami. Jednak te dwie grupy nie mają wielu wspólnych cech. Jeśli chcesz poznać różnicę między boa a pytonem, czytaj dalej.
Dwa różne zwierzęta, wyglądające podobnie
Obecnie rodzina boa dzieli się na pięć podrodzin, obejmujących 12 rodzajów i 58 gatunków. Z kolei 44 gatunki zgrupowane w 9 rodzajach są rozpoznawane w rodzinie pytonów.
To właśnie w tym ostatnim ugrupowaniu to jedne z największych węży na świecie. Pomimo zaskakującego charakteru pytonów, nagrywać pod względem wielkości jest to boa: anakonda zielona lub pospolita (Eunectes murinus), o wadze do 400 kg i długości ciała 40 metrów.
Często obraz, który przychodzi na myśl, gdy słyszymy nazwy boa i pytonów, przedstawia węża o imponujących rozmiarach. Niemniej jednak, w obu rodzinach występuje ogromny ogrom morfologii. Tak więc w tych grupach możemy znaleźć bardzo duże gatunki, podczas gdy inne z trudem osiągają metr długości.
Boa i pytony polują podobnie
W obu rodzinach węży większość członków to drapieżniki z zasadzek. Oznacza to, że pozostają nieruchome w zakamuflowanej pozycji i nagle atakują zdobycz.
Te drapieżniki wykorzystują technikę zwężania, aby zabić swoją ofiarę, a nawet przykładają znaczną siłę do ciała ofiary. Warto jednak wiedzieć, że śmierć nie następuje z powodu asfiksji, ale z zatrzymania akcji serca.
Podział geograficzny
Jedną z pierwszych różnic między tymi dwiema grupami jest ich położenie geograficzne. Pytony to węże z Afryki, Azji, a przede wszystkim zróżnicowane w regionie Australo-Papua. Z drugiej strony boa są szeroko rozpowszechnione na całym świecie.
Pomimo kosmopolitycznej natury, boidos są szczególnie zróżnicowane w obszarach tropikalnych i subtropikalnych, ale nie występują w Australii. Ta dystrybucja boa i pytonów jest naukowo udokumentowana.
Należy zauważyć, że globalizacja ludzkości zmusiła wiele gatunków do inwazji na odległe ziemie. Na przykład na Florydzie - w Stanach Zjednoczonych - ogromny pyton birmański (Python molurus bivittatus) zaczął zaludniać Everglades w latach 80. Uważa się, że przyczyną tej inwazji byli nieodpowiedzialni właściciele zwierząt domowych.
Tryb odtwarzania to ważne rozróżnienie
Należy zauważyć, że pytony są jajorodne, to znaczy składają jaja.. Ta cecha jest bardzo istotną różnicą w stosunku do kladu boa, z których większość rodzi żywe młode – są jajożyworodne.
W przypadku pytonów po złożeniu jaj samice na ogół wysiadują je aż do wyklucia. Robią to poprzez „wstrząsanie” mięśni, co w pewnym stopniu podnosi temperaturę ciała. Utrzymywanie jaj w stałej temperaturze jest niezbędne dla zdrowego rozwoju embrionalnego.
W okresie inkubacji samice pytona nie jedzą, a jedynie wygrzewają się na słońcu, aby podnieść temperaturę ciała.
Boa i pytony to dalecy krewni
Chociaż naukowcy zgrupowali je kiedyś w tej samej rodzinie, pytony i boa nie są bliskimi krewnymi. Należy zauważyć, że taksonomia boa i pytonów jest przedmiotem dyskusji od dawna. W zależności od autora, decyzja o oznaczeniu grup jako nadrodziny, rodziny lub podrodziny ulegała ciągłym zmianom.
Na razie nazwa kladu Booidea podkreśla stosunkowo bliski związek ewolucyjny między 61 różnymi gatunkami. Ten klad ostatnio miał wspólnego przodka około 68 milionów lat temu. Z kolei booidy oddzieliły się od kladu pytonoidów w środkowej późnej kredzie, około 79 milionów lat temu.
Anakondy to słynne południowoamerykańskie gigantyczne dusiciele, które należą do kladu boa; w rzeczywistości są czasami nazywane boa wodnymi.
Podobne adaptacje rozwinęły boa i pytony
Bardzo interesujące jest to wiedzieć klady boa i pytonów mają kilka gatunków, które rozwinęły podobne adaptacje. Zjawisko to nazywa się „ewolucją zbieżną”. Ogólnie rzecz biorąc, przez ten proces niespokrewnione organizmy niezależnie rozwijają porównywalne cechy, jako odpowiedź adaptacyjną na podobne środowiska.
Naprawdę zdumiewające jest to, że ten proces zbieżnej ewolucji nie wystąpił u jednego gatunku, ale u kilku jednocześnie.Czy natura nie jest niesamowita? W opinii ekspertów stało się to dzięki promieniowaniu adaptacyjnemu. Wyjaśniamy się w następujących wierszach.
Co to jest promieniowanie adaptacyjne?
Promieniowanie adaptacyjne to proces powodujący zróżnicowanie morfologiczne, fizjologiczne i ekologiczne populacji organizmów. W rezultacie pojawiają się liczne blisko spokrewnione gatunki, ponieważ wszystkie pochodzą ze wspólnej linii przodków.
Z tej dużej liczby kombinacji genetycznych tylko niektóre adaptują się do niszy ekologicznej, tak że tylko wybrana grupa może przetrwać i przetrwać w naturze przez całą historię ewolucji.
Boa i pytony przeszły promieniowanie adaptacyjne i ewolucję zbieżną
Rzeczywiście, każdy z kladów boa i pytonów opracował warianty przystosowanie się do siedlisk nadrzewnych, na wpół nadrzewnych, naziemnych, na wpół wodnych i na wpół fosorycznych. W ten sposób eksperci donoszą w każdym kladzie „cechy ekologiczne” przystosowane do podobnych mikrosiedlisk z uderzającymi podobieństwami. Oto kilka przykładów.
| Siedlisko | Pytony | Boasa |
| Nadrzewny | Morelia viridis | Corallus caninus |
| Semiarborea | Simalia kinghorni | Chilabothrus angulife |
| Ziemski | Antarezja dzieci | Epikrates maurus |
| Półwodny | Liasis mackloti | Eunectes murinus |
| Semifosoryczny | Aspidites ramsayi | Lichanura trivirgatta |
Niezbędna wiedza
Jak widzieliśmy - pomimo podobieństwa morfologicznego - różnice między boa a pytonami są niezwykłe. Od zasięgu geograficznego do reprodukcji, każdy z tych węży doskonale przystosował się do swojego środowiska na przestrzeni tysięcy lat ewolucji.
Zrozumienie taksonomii i dywersyfikacji to kwestie, które stają się szczególnie istotne, ponieważ wiele gatunków boa i pytonów jest klasyfikowanych jako „gatunki o dużym znaczeniu” dla ich ochrony.