Szczepienie jest najskuteczniejsza forma profilaktyki różnych chorób które wpływają na twojego psa. Ponadto jest to metoda bezpieczna o bardzo małym prawdopodobieństwie wystąpienia skutków ubocznych.
W przypadku psów i kotów istnieje harmonogram szczepień, który jest zwykle zgłaszany przez lekarza weterynarii przy pierwszym przyjeździe opiekuna ze swoim zwierzakiem. Ten kalendarz zawiera listę najczęstszych chorób - niektóre bardzo poważne - które dotykają psy i koty.
Co zrobić przed zaszczepieniem psa?
Nowonarodzone szczenięta uzyskują odporność poprzez laktację, z siary - pierwszego mleka matki. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby przedwcześnie nie oddzielać młodych od rodziców. Oprócz możliwych patologii, istnieją problemy behawioralne związane z wczesną separacją od ściółki.
Odporność matczyna kończy się około sześciu tygodni, a szczenięta zwykle przybywają do nowych domów między tym a ósmym tygodniem życia. W tej chwili zdrowie psa jest w rękach opiekunów.
Najlepiej rozpocząć szczepienia od najmłodszych lat. Kiedy pies wraca do domu, należy zapewnić sobie trochę czasu przed wystawieniem go na kontakt z innymi zwierzętami w domu, aby zapobiec występowaniu infekcji krzyżowych, jeśli zwierzę wylęga się z patogenem.
Choroby zakaźne mają okres inkubacji od momentu wniknięcia patogenu do organizmu do pojawienia się pierwszych objawów, ale nie oznacza to, że nosiciel nie jest zaraźliwy w tej fazie.
W tym okresie mikroorganizm chorobotwórczy namnaża się i jest uwalniany z organizmu wraz z moczem, kałem i śluzem. Jest to główny czas rozprzestrzeniania się choroby, więc ważne jest, aby zachować ostrożność przed wprowadzeniem nowego zwierzaka.
Aby szczepionka była jak najskuteczniejsza, pies musi być całkowicie zdrowy i odrobaczony. Na przykład, u szczeniąt, które nie przechodzą przez ten proces, powszechne są infekcje glisty.
Częste choroby psów
Jest więcej szczepionek, które można znaleźć na portalach weterynaryjnych, ale najczęstsze i te, które zwykle są zawsze obecne w rejestrze szczepień psa, to:
- Tempera.
- Parwowirus.
- Zapalenie wątroby.
- Leptospiroza.
- Wściekłość.
- Leiszmanioza.
- Grypa lub kaszel hodowlany.
Pierwsze pięć są najczęstsze, ponieważ odpowiadają dość poważnym chorobom, które mogą być śmiertelne dla zwierzęcia w bardzo młodym wieku.
Szczepionka na leiszmaniozę jest zalecana dla psów żyjących na terenach o wysokiej częstości występowania komara ćmikowatego, podczas gdy kaszel hodowlany wskazane jest, gdy zwierzę będzie spędzać czas w kontakcie z większą liczbą psów, jak w hodowli.
Kiedy zacząć szczepić?
W wieku sześciu tygodni opiekun może rozpocząć szczepienie psa. Pierwsze szczepionki są zwykle przeciwko parwowirusowi i nosówce, którym dawka przypominająca następuje od trzech do sześciu tygodni później.
Wraz z wcześniejszym ponownym szczepieniem zaszczepia się również dawki szczepionki przeciw zapaleniu wątroby i leptospirozie. Wszystkie te choroby zawarte są w jednej szczepionce, który potrzebuje corocznego ponownego szczepienia, aby zwierzę uzyskało odporność.
Kiedy szczenię kończy trzy miesiące, musi być zaszczepione przeciwko wściekliźnie, co oprócz miesięcznej dawki przypominającej wymaga również obowiązkowego corocznego szczepienia przypominającego – w zależności od kraju wspólnoty autonomicznej, w której mieszka.
Szczepionkę na leiszmaniozę można podać w wieku sześciu miesięcy. Dodatkowo można ją uzupełnić zewnętrznymi środkami przeciwpasożytniczymi, aby zapobiec zarówno ukąszeniom owadów, jak i rozwojowi leiszmanii, ponieważ przeciwciała generowane przez szczepionkę działają, gdy pasożytowi uda się przeniknąć do organizmu.
Dlaczego szczepienie jest ważne?
Wszystkie te szczepionki są podawane w postaci podskórnego nakłucia w skórę psa, z wyjątkiem psiego kaszlu, który jest podawany donosowo. Jest bezbolesny dla zwierzęcia i zapewnia z bardzo dużym prawdopodobieństwem, że zwierzę nie zachoruje na które jest szczepiony.
Aby szczepienie było skuteczne, należy postępować zgodnie z instrukcjami lekarza weterynarii, zaktualizować harmonogram szczepień psa i ponownie zaszczepić, gdy jest to konieczne. w celu uzyskania ochronnego poziomu przeciwciał.