Słoń karłowaty należy do ogromnej grupy ssaków zagrożonych wyginięciem. To zwierzę zostało sklasyfikowane jako podgatunek słonia azjatyckiego, ogólne gatunki, które są również poważnie zagrożone.
Czy możesz powiedzieć, ile jest podgatunków słonia azjatyckiego? I odróżnić słonia karłowatego od reszty słoni? Następnie zobaczymy kilka interesujących faktów na temat tego podgatunku. Zapewniamy, że na końcu tych linii będziesz mógł bez problemu zidentyfikować to zwierzę.
Powód podgatunku i kilka szczegółów
Rodzina słoni (Elephantidae) jest jedynym aktualnym zapisem zamówienia Trąbowiec. Zakon ten obejmował grupę przodków ssaków łożyskowych, wśród których byli przodkowie słoni.
Aby, obecnie istnieją tylko członkowie rodziny słoni. Wśród nich jest bohater tej okazji: słoń karłowaty, podgatunek słonia azjatyckiego.
Stąd nazwa słonia azjatyckiego Elephas maximus i słoń karłowaty,Elephas maximus borneensis. Te ostatnie zostały ostatnio zidentyfikowane jako odrębna grupa na podstawie różnych badań genetycznych skoncentrowanych na ogólnych gatunkach, co dało początek czterem różnym podgatunkom słoni.
Jednak mówiąc o słoniu karłowatym, konieczne jest wyjaśnienie niektórych aspektów. Jednym z nich jest pojęcie podgatunku, ponieważ to zwierzę jest podgatunkiem słonia azjatyckiego. Poświęcamy kilka linijek temu terminowi poniżej.
Mówiąc o podgatunkach, istnienie dwóch lub więcej różnych grup, ale o podobnych cechach w obrębie gatunku. Jednak każda grupa ma swoje własne cechy – genetyczne lub morfologiczne – które odróżniają je od siebie.
Ponadto może to być również fakt, że każdy podgatunek zamieszkuje inne obszary. W związku z tym, słoń karłowaty to słoń azjatycki żyjący na wyspie Borneo.
Kolejny szczegół o słoniach -ogólnie- jest to, że są zwierzętami społecznymi i niezwykle inteligentnymi. Podobnie, były one również powracającym symbolem władzy w całej historii cywilizacji.
Siedlisko
Wyspa Borneo jest uważana za trzecią co do wielkości wyspę na świecie. W szczególności okazy te znajdują się w dżungli Sabah, znajdującej się w Malezji.
Dzieje się tak, ponieważ te środowiska otoczone są lasami z łąkami i okolicznymi akwenami. Oba środowiska są idealne dla słonia karłowatego, mimo że są zagrożone wylesianiem.
Charakterystyka słonia karłowatego
Wśród cech odróżniających go od pozostałych podgatunków słonia azjatyckiego wymienić można:
- Charakteryzuje się najmniejszym podgatunkiem. Mimo to szacuje się, że przeciętny samiec osiąga długość 2,45 metra.
- Jednak te ssaki są większe niż inne podgatunki słoni azjatyckich.
- Mają długi ogon w stosunku do reszty ciała. Dużo rośnie i może dotykać ziemi.
- Ich kły są lepsze. Wystają z czaszki, a nie zakrzywiają się na zewnątrz, jak u innych gatunków słoni.
- Mają duże i szerokie uszy.
Z drugiej strony te ssaki wykazują taką samą tonację jak reszta słoni azjatyckich. Kolor ich ciała może zmieniać się od brązowawego do ciemnoszarego.
Uważano, że wielkość słonia borneańskiego lub słonia karłowatego jest spowodowana karłowatością. Jednak badanie genetyczne zidentyfikowało go jako genetycznie odmienny podgatunek od swoich azjatyckich kongenerów.
Karmienie
Niedawne badanie określiło, jakie pokarmy składają się na dietę tego ciekawego i zagrożonego zwierzęcia. Wiedząc, że słonie są zwierzętami roślinożernymi, ich dieta będzie zawierać następujące elementy:
- Różne owoce: takich jak durian, persimmon lub owoc chlebowca.
- Inne rośliny spożywcze: głównie bambus, dzikie banany lub trawa.
- Pędy i łodygi roślin: zawierają związki o wysokiej wartości odżywczej.
- Kora drzew: pomaga zapobiegać kolkom i zawiera minerały i błonnik.
W ten sposób, znając ich dietę, możesz pomóc w zachowaniu ich siedliska. Podobnie, zachowując ich dietę i siedlisko, sprzyja się utrzymaniu podgatunków.
Stan ochrony i zagrożenia
Obecnie podgatunek słonia karłowatego znajduje się na liście zwierząt zagrożonych. Nie jest krytycznie zagrożony, ale powoli zbliża się do tej kategorii.
Jak już skomentowaliśmy, obecna sytuacja słonia karłowatego jest ciężka, nie tylko z powodu zmniejszania się liczby osobników na przestrzeni lat, ale także z powodu zagrożeń, z jakimi wciąż borykają się dzikie osobniki.
Spośród nich wszystkich uważa się, że PUtrata siedliska jest główną przyczyną zagrożenia tego zwierzęcia. Konkretnie, z powodu wylesiania i powiększania się gruntów rolnych, a także inwentarza żywego, jest coraz mniej wolnych gruntów dla tego pachydermy.
Jak człowiek zawłaszcza swoje terytorium, słonie są zbierane w niegościnnych terenach. Efektem tego jest zmniejszenie populacji tego podgatunku, z którym musimy walczyć, aby odzyskać ich normalny stan.
Nie powinniśmy jednak podejmować wysiłków na rzecz ochrony tylko tego podgatunku, ale wszystkich gatunków, które są zagrożone wyginięciem, ponieważ szacuje się, że w sumie 32 000 gatunków żywych istot jest na skraju wyginięcia, takich jak kot rybacki …
