Agresja psów jest jednym z najczęściej zgłaszanych przez opiekunów problemów z zachowaniem. Odkrycie, w jaki sposób agresywność psów i genetyka może być powiązana, było celem wielu badaczy w ostatnich latach.
W tej pracy pomaga fakt, że genom psa jest już poznany i w pełni zsekwencjonowany. Oprócz zrozumienia ich podczas śledztwa, psy są również doskonałymi modelami do badania pochodzenia pewnych zachowań lub emocji.
Architektura genetyczna psów lub ich genom zmieniała się na przestrzeni wieków dzięki procesom udomowienia i antropicznej selekcji pewnych cech, zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Czy genetyka i pewne psie zachowania mogą być blisko spokrewnione? Czy istnieją geny promujące zachowania agresywne? Odkryć!
Genetyka i jej wpływ na agresywność u psów
Kiedy obserwujemy różne rasy psów, łatwo zauważyć, że każda odmiana wykazuje pewne zachowania związane z jej wyglądem. To wyjaśnia, dlaczego niektóre psy są dobrymi zwierzętami pracującymi, jak psy policyjne czy owczarki.
W ten sam sposób możemy zobaczyć, jak niektóre zwierzęta są bardziej czułe niż inne lub mniej boją się obcych. Choć każdy pies jest wyjątkowy ze względu na swój charakter, osobowość i sposób rozumienia świata, istnieją pewne wspólne cechy charakterystyczne dla każdej rasy.
Na przykład, chociaż mogą istnieć wyjątki, a większość z nich jest związana z problemami nabytymi w czasie edukacji, jest mało prawdopodobne, aby Golden retriever wykazuje agresywne lub groźne zachowanie.
Podobnie rottweiler raczej nie zaakceptuje obecności nieznanej osoby. Każda rasa psa ma swój własny, zdefiniowany charakter, co pokazuje np. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI).
Udomowienie psa i zmienność genetyczna
Pies jako gatunek jest organizmem wyjątkowym, jeśli chodzi o poszukiwanie genów modyfikujących zachowanie. Udomowienie wywarło na psa ogromną presję selekcyjną W rezultacie rasy psów, które znamy dzisiaj, wykazują bardzo uderzające różnice behawioralne.
Z drugiej strony, najnowsze rasy charakteryzują się tak zwanym „wąskim gardłem”. W wyniku wielokrotnego krzyżowania tego samego osobnika, podczas gdy ich potomkowie są sparowani z najbardziej pożądanymi cechami, nastąpiła utrata różnorodności genetycznej linii.
Niektóre cechy morfologiczne specyficzne dla rasy, dziedziczne choroby i zachowania prawdopodobnie są wynikiem efektu założycielskiego, która poprzedza utratę zmienności genetycznej.
Fakt ten, wraz ze znajomością sekwencji genomu i pewnością, że niektóre geny kodujące zachowanie u psów są również zachowane u ludzi, ułatwia zadanie odkrycia genów regulujących zachowania konfliktowe u psów. Dlatego agresywność u psów i genetyka są całkowicie powiązane.
Geny, które kodują agresję u psów
Dzięki wszystkim badaniom przeprowadzonym w dziedzinie genetyki i etologii nie ma wątpliwości, że istnieją geny predysponujące do agresywności u psów. Badanie niewielkiej zmienności genetycznej u najnowszych ras psów wykazało, że niektóre geny związane z agresywnością są wysoce konserwatywne.
Kiedy mówi się, że szereg genów jest zachowanych, odnosi się to do faktu, że inne gatunki bliskie psu, takie jak wilki czy lisy, również mają te same geny – lub są bardzo podobne.
Ważne jest to, że każdy gen lub jego różne wersje – znane jako allele – mogą wpływać na różne cechy behawioralne psa.
Oznacza to, że nie ma genu agresywności i gdyby pies go miał, byłby agresywny. W rzeczywistości ten sam gen może wpływać na wiele cech, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych.
Dlatego niektóre badania sugerują, że istnieje kilka genów związanych z tymi zachowaniami. Na przykład geny IGF1 i HMGA2 są powiązane z małym rozmiarem psa, lękiem separacyjnym, wrażliwością na dotyk, agresywność skierowana wobec właściciela i wobec innych psów.
Z drugiej strony, dwa inne geny, GNAT3 i CD36, są powiązane z takimi cechami, jak wrażliwość na dotyk, strach i agresywność wobec nieznanych ludzi i psów.
W dzisiejszych czasach sekwencjonowanie całego genomu nowego organizmu nie wymaga wiele pracy, ponieważ można to zrobić w kilka dni. Jednak ustalenie, które obszary genomu są genami i jakie pełnią funkcje, jest znacznie bardziej skomplikowane.
Jak widzieliśmy w tych liniach, dzięki badaniom wiadomo, że agresywność u psów i genetyka są całkowicie powiązane, podobnie jak inne różne zachowania. Teraz pozostaje do odkrycia jak genetyka wpływa na agresywne zachowanie psa.
