Istnieją dwie choroby koni, które są przedmiotem szczególnej uwagi władz sanitarnych. Są to zakaźne zapalenie macicy koni i wirusowe zapalenie tętnic koni, obie patologie podlegające urzędowej kontroli.
To, że choroby te mają większe znaczenie, wynika nie tyle ze śmiertelności, którą powodują, ale z trudności na poziomie zarządzania reprodukcją. Oznacza to, że jeśli wiadomo, że koń - samiec lub samica - jest nosicielem tych chorób, będzie miał trudności, jeśli chodzi o wykorzystanie go jako reproduktora.
To pozostawia wiele zwierząt o niezrównanej jakości genetycznej poza Programami Hodowli i Selekcji tylko dlatego, że w momencie analizy wykazano, że przenoszą niewłaściwe mikroorganizmy.
Choroby koni pod urzędową kontrolą: zakaźne zapalenie macicy klaczy
Zakaźne zapalenie macicy koni objawia się jako śluzowo-ropna wydzielina z pochwy będąca wynikiem zapalenia macicy, powodująca tymczasową bezpłodność. W rzeczywistości klacze mogą w krótkim czasie cierpieć na więcej niż jeden epizod choroby.
W rzeczy samej, po zakażeniu większość koniowatych zdrowieje bez problemów, chociaż mogą stać się nosicielami chorobotwórczego drobnoustroju wywołującego chorobę (Taylorella equigenitalis).
To samce rozrodcze zwykle przenoszą infekcję podczas stosunku płciowego. W związku z tym pełnią rolę nosicieli – bakterie pozostają w ich błonach moczowo-płciowych – i roznosicieli infekcji.
Diagnoza
Bakterie można wykryć w laboratorium z próbek pobranych z układu rozrodczego ogierów i klaczy. Dziś ten test jest obowiązkowy przed międzynarodowym przemieszczeniem koniowatych.
PCR jest również często używany do wykrywania, ponieważ okazał się bardzo przydatny. Testy serologiczne nie mogą wiarygodnie wykryć infekcji w celu diagnozy i kontroli, chociaż stosuje się je u tych samic, które zostały skrzyżowane z ogierem podejrzanym o bycie nosicielem.
Program kontroli chorób koni i kwalifikacja zdrowotna
Nie są jeszcze dostępne szczepionki chroniące przed tą chorobą lub zapobiegające kolonizacji przez: T. equigenitalis. Z tego powodu opracowywane są Programy Kontroli, którym będą podlegać konie. -samiec i samica- przeznaczone do rozrodu. Ta kontrola jest przeprowadzana za pomocą następujących środków:
- Próbki pobierane są od zwierzęcia do analizy w laboratorium.
- Na podstawie wyników, koniowi przyznawana jest ocena zdrowia w odniesieniu do zapalenia macicy.
- Zgodnie z tą kwalifikacją konie te mogą, ale nie muszą być przeznaczone do reprodukcji. W ten sposób unika się zarażenia, o ile to możliwe, nie przekraczając osobników będących nosicielami.
Choroby koni pod urzędową kontrolą: wirusowe zapalenie tętnic koni
W tym przypadku mamy do czynienia z chorobą zakaźną wywołaną przez wirusa Arteriviridae. Chociaż spektrum naturalnych żywicieli wirusa wydaje się być ograniczone do koniowatych, istnieją dowody na to, że atakuje on również alpaki i lamy.
Objawy choroby nie są bardzo specyficzne. Zwierzę może doświadczać między innymi gorączki, depresji, anoreksji, obrzęku nóg, moszny i napletka, zapalenia spojówek, kataru i pokrzywki. U samic mogą wystąpić poronienia, au młodych źrebiąt zapalenie płuc i piorunujące zapalenie jelit.
Na szczęście zwykłą rzeczą jest całkowite wyleczenie zwierzęcia po ustąpieniu objawów. Wiadomo, że w tkankach występują następstwa związane z zapaleniem naczyń -zapalenie naczyń krwionośnych- wywołane przez wirusa.
Niektóre ogiery stają się chronicznymi nosicielami wirusa w ich układzie rozrodczym i mogą być wydalane z nasieniem. Zdarzenie to ma związek z obecnością androgenów, ponieważ nie stwierdzono ich u niedojrzałych płciowo klaczy, wałachów czy źrebiąt.
Transmisja
Rozprzestrzenianie się wirusa może odbywać się drogą oddechową, płciową lub wrodzoną. Transmisja seksualna jest najważniejsza dla władz, ponieważ ma większy potencjał zapobiegawczy.
Diagnoza
Tę chorobę należy odróżnić od wielu innych, które wpływają na układ oddechowy lub powodują uogólnione objawy. Tak jest w przypadku grypy koni, nieżytu nosa koni lub afrykańskiego pomoru koni. Dlatego przeprowadza się wszelkiego rodzaju testy analityczne, próbując odróżnić niektóre patogeny od innych..
Identyfikację arteriwirusa z próbek tkanek i wydzielin można osiągnąć za pomocą PCR. Służy to zarówno do potwierdzenia, jak i do wykluczenia infekcji, dlatego przydatne jest umożliwienie zwierzętom przemieszczania się.
Stosowanie testów serologicznych jest również przydatne przy badaniu podejrzeń o poronienie, śmierć młodych źrebiąt lub starszych koni. Niestety tylko nieliczne oferują wystarczającą czułość i specyficzność.
Programy kontroli chorób koni, kwalifikacja zdrowotna i programy szczepień
Częstość występowania tej choroby wzrosła w ostatnich latach ze względu na większą liczbę ruchów koni i stosowanie dawek nasienia. W związku z tym, celem programu kontroli jest zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa między zwierzętami hodowlanymi. W ten sposób można zminimalizować ryzyko poronień i śmierci młodych źrebiąt.
Programy te opierają się na właściwych praktykach zarządzania i szczepieniach niedojrzałych płciowo samców, reprodukcyjnych samic i źrebiąt. Obecnie na rynku dostępne są dwie szczepionki przeciwko wirusowi, jedna w Ameryce Północnej i jedna w Europie. Oba mają na celu zapobieganie epidemiom, ze szczególnym uwzględnieniem aborcji u klaczy..
Wszystkie konie przeznaczone do hodowli zostaną objęte programem kontroli. Kontrola ta obejmie pobranie próbek i ich analizę w celu określenia ich kwalifikacji sanitarnej. W zależności od wyników, krzyże będą dozwolone -lub nie.