Anaplazmoza psów jest chorobą przenoszoną na psy i ludzi przez ukąszenia kleszczy, które działają jako wektory czynnika sprawczego. Patogenem wywołującym infekcję jest grupa bakterii z rodzaju anaplazma,szczególnieAnaplasma platysTakA. phagocytophilum. Oba są gatunkami wewnątrzkomórkowych mikroorganizmów pasożytniczych.
Należy zauważyć, że pierwszy z gatunków zaraża tylko psy, podczasAnaplasma phagocytophilummoże również powodować choroby u ludzi, w szczególności ludzką anaplazmozę granulocytarną. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej grupie bakterii i o tym, jak objawia się patologia, którą powodują, czytaj dalej.
Przyczyny anaplazmozy psów
Jak wskazuje American Kennel Club (AKC), Anaplazmoza jest spowodowana inwazją wewnątrzkomórkową wcześniej nazwanych bakterii w puszce.A. platyswchodzi do płytek krwi, podczas gdyA. phagocytophilum osiada wewnątrz białych krwinek.
Głównymi zbiornikami wodnymi w Europie są gryzonie, dzikie przeżuwacze i być może niektóre gatunki ptaków. Kleszcze – głównie z gatunkuIxodes ricinus- gryzą zakażone kręgowce, aw niektórych przypadkach mogą przenosić chorobę, gdy osiedlą się na psach domowych lub ludziach.
Seroprewalencja, czyli liczba zwierząt, które prezentują przeciwciała przeciwko chorobie, szacuje się, że w niektórych regionach wynosi 70%. Oznacza to, że aż 70 na 100 dzikich żywicieli miało tę chorobę lub obecnie jej doświadcza.
Od 3% do 57% amerykańskich psów ma przeciwciała przeciwko bakteriom A. phagocytophilum. Brak wiarygodnych danych na poziomie europejskim.
Objawy
Objawy anaplazmozy psów są dość podobne do objawów boreliozy przenoszonej również przez kleszcze. Wśród najczęstszych objawów klinicznych możemy znaleźć następujące:
- Letarg.
- Gorączka z cyklicznymi objawami zakażenia przezA. platys.
- Brak apetytu i niechęć do wykonywania ruchów.
- Słabość.
- Biegunka.
- Nietypowe krwawienie.
- Powiększenie węzłów chłonnych, czyli obrzęk węzłów chłonnych.
Należy zauważyć, że na szczęście większość zarażonych psów jest bezobjawowa. Te, które mają znaki przez 1-7 dni, nie więcej. Na poziomie fizjologicznym można zaobserwować epizody małopłytkowości (mała liczba płytek krwi), leukopenii (mała liczba leukocytów), umiarkowaną niedokrwistość i wzrost poziomu enzymów w wątrobie.
Zakażenie przezA. platys Odróżnia się go od pozostałych wariantów, ponieważ w tym przypadku dochodzi do zmniejszenia liczby płytek krwi, co przekłada się na większą łatwość powstawania siniaków i krwawień u psa. U psów zarażonych tym gatunkiem bardzo często występuje obfite krwawienie z nosa.
Diagnoza anaplazmozy psów
Diagnozę tej patologii można uzyskać różnymi drogami. Opierają się one na 3 głównych metodach:
- Próbka krwi:Ta metoda opiera się na bezpośredniej obserwacji, ponieważ bakterie można wyraźnie wykryć w białych krwinkach lub płytkach krwi na podstawie próbki krwi. W każdym razie jest to metoda diagnostyczna, która zwykle zgłasza awarie.
- Test serologiczny: mierzy obecność przeciwciał u zwierzęcia, chociaż wskazuje, że choroba minęła, a nie jeśli jest obecna w momencie diagnozy. Ponadto przeciwciała pojawiają się po 3-4 tygodniach od zakażenia.
- PCR:test, który opiera się na wyizolowaniu informacji genetycznej bakterii z próbki zwierzęcia. Jest najskuteczniejszy ze wszystkich.
Leczenie i profilaktyka
W leczeniu wybiera się najczęściej doksycyklinę, antybiotyk z grupy tetracyklin, który zapobiega wzrostowi i rozprzestrzenianiu się różnych grup bakterii. W sumie na każdy kilogram zwierzęcia przepisuje się 5 miligramów leku, którego podawanie podzielone jest na 2 dawki dzienne przez 28 dni.
Normalnie stan psa zaczyna się poprawiać 48 godzin po rozpoczęciu leczenia, więc jest to całkiem skuteczne. Jednak w ciężkich przypadkach małopłytkowości pies może wymagać okresu hospitalizacji i podania leków dożylnie.
Zapobieganie jest jasne i zwięzłe: używaj specjalnych produktów odstraszających owady dla psów za każdym razem, gdy wychodzisz ze swoim pupilem w teren i monitoruj całe jego ciało po każdym spacerze, szczególnie latem. Aby kleszcz mógł zaszczepić bakterie, musi spędzić 24 godziny w ciele zwierzęcia, dlatego wczesne wykrycie ma kluczowe znaczenie.
Anaplazmoza psów jest chorobą endemiczną w wielu regionach Europy i Ameryki, dlatego należy zachować ostrożność podczas wyprowadzania psów w miejscach, w których ich pojawienie się zostało zgłoszone. W każdym razie, przy prawidłowym protokole higieny, zarażenia można prawie całkowicie uniknąć.