Neosporoza psów jest chorobą zakaźną wywołaną przezNeospora caninum, pasożyt kokcydowy, który żywi konie, bydło i inne ssaki. Pies jest jego jedynym żywicielem ostatecznym, więc patogen specjalizuje się w zasiedlaniu jego mięśni w postaci cyst tkankowych.
Ogólnie rzecz biorąc, wiele zarażonych psów jest bezobjawowych, ale chore szczenięta mają znacznie bardziej ostrożne rokowanie. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o neosporozie psów i jak ją zidentyfikować, czytaj dalej.
Co to jest neosporoza psów?
Jak powiedzieliśmy wcześniej, infekcja ta jest spowodowana przez kokcydiumN. caninum, obowiązkowy wewnątrzkomórkowy mikroorganizm pasożytniczy. Do niedawna uważano, że pies jest jedynym żywicielem ostatecznym, ale znaleziono również inne psowate, takie jak kojoty, wilki szare i dingo.
Profesjonalne portale weterynaryjne szacują, że częstość występowania pasożyta – liczba zarażonych psów w danej populacji – waha się od 0 do 100% w zależności od regionu. Na przykład w Stanach Zjednoczonych szacuje się, że około 7% psów ma pozytywny wynik w pewnych obszarach. W Anglii częstość występowania szacuje się na 5,5-23,6%.
Bezpańskie psy i osoby mające kontakt z żywym inwentarzem są bardziej podatne na zarażenie.
Pasożyt ma 3 formy w zależności od momentu swojego cyklu życiowego. Są to:
- Oocysty: analog jaj, które powstają w przewodzie pokarmowym psa i są wydalane z kałem do środowiska.
- Tachyzoity: zakaźne formy oocyst, które namnażają się po połknięciu przez psa.
- Bradyzoity:tworzą cysty w mięśniach zwierzęcia.
Objawy
Jak już powiedzieliśmy, wiele zarażonych psów nigdy nie wykazuje objawów. Niestety, niektórzy dorośli i szczenięta są bardziej podatne na pewne objawy kliniczne. Te objawy są produktem tachyzoitów powodujących stan zapalny i martwicę w dotkniętych tkankach.
Aby, najczęstsze objawy mają charakter nerwowo-mięśniowy. Wśród nich znajdziemy:
- Charakterystyczny objaw infekcji występuje u szczeniąt poniżej 6 miesiąca życia. Mogą one przedstawiać paraliż tylnych nóg, który przebiega zgodnie z wzorcem wstępującym. Te kliniczne dowody zwykle zaczynają się pojawiać w 3-9 tygodniu życia zwierzęcia.
- Uogólniony zanik mięśni występuje we wzorcu wstępującym. Kończyny tylne są zwykle na początku bardziej zagrożone niż kończyny piersiowe.
- Następnie mogą pojawić się trudności w połykaniu, paraliż szczęki i wyraźne osłabienie szyjki macicy.
- Inne powikłania to pojawienie się zapalenia płuc, drgawki, anoreksja, próchnica, zapalenie mięśnia sercowego, a nawet śmierć.
U szczeniąt z objawami ta atrofia mięśni postępuje i powoduje ciągły skurcz dotkniętych mięśni. Kiedy pojawia się ten obraz kliniczny, rokowanie chorego zwierzęcia jest bardzo złe.
Leczenie
Musimy pamiętać, że w 100% przypadków nie udało się dzisiaj uzyskać skutecznego leczenia. Niektóre antybiotyki były z pewnym powodzeniem stosowane u szczeniąt, ale leki w żaden sposób nie gwarantują zwierzęciu przeżycia. Klindamycyna jest lekiem z wyboru przez 3 tygodnie-2 miesiące w prawie wszystkich przypadkach.
Ogólnie, dorosłe psy lepiej reagują na leczenie niż szczenięta. Gdy u zwierzęcia pojawią się objawy kliniczne nerwowo-mięśniowe, rokowanie staje się dość złe.
Jeśli leczenie jest natychmiastowe i podawane przed pojawieniem się paraliżu, rokowanie nieznacznie się poprawia.
Zapobieganie neosporozie psów
Ponieważ nie ma ostatecznego leczenia, najlepszym środkiem, jaki można podjąć, jest skuteczne zapobieganie chorobie. Portale weterynaryjne informują nas, że ciężarne psy mogą przenosić patogen na swoje szczenięta przez łożysko, dlatego musimy być bardzo ostrożni z ciężarnymi samicami.
Ogólnie rzecz biorąc, psy zarażają się przez bliski kontakt z tkankami mięsa lub bydła z cystami bradyzoitów. Nie wiadomo jeszcze do końca, czy oocysty w środowisku są zakaźne dla psów – choć są dla zwierząt o znaczeniu hodowlanym –. Dlatego najlepszym środkiem jest maksymalne ograniczenie kontaktu typu can-won.
Jak być może zauważyłeś, neosporoza psów często pozostaje niezauważona, ale kiedy się manifestuje, może być śmiertelna. Jeśli w twoim regionie występują oznaki choroby, ogranicz kontakt psa z inwentarzem i terenami wiejskimi. W chorobach zakaźnych zawsze lepiej jest zapobiegać niż leczyć.
