Kiedy myślimy o egzotycznych i jasnych gadach, często przychodzą na myśl gekony i jaszczurki z Madagaskaru i lasów deszczowych. Bez wątpienia fauna i flora ekosystemów tropikalnych jest najbardziej uderzająca ze wszystkich, ale czasami zdarzają się wyjątki: na Półwyspie Iberyjskim żyje jeden z najpiękniejszych gadów, jaki istnieje.
Mamy do czynienia ze zwierzęciem, które jest rozprowadzane w Hiszpanii, Portugalii, południowej Francji, północno-zachodnich Włoszech i północno-zachodniej Afryce. Dlatego jest szeroko kojarzony z ekosystemami śródziemnomorskimi, głównie suchymi i kamienistymi. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym fascynującym zwierzęciu, czytaj dalej.
Charakterystyka ocelowanej jaszczurki
Ocelowana jaszczurkaTimon lepidus) jest zauropsydem należącym do rodzinyLacertidae,obejmujący co najmniej 300 różnych gatunków podzielonych na 39 rodzajów.Wszystkie te taksony pochodzą z Europy, Afryki i Azji.
Oto niektóre z najbardziej uderzających cech tego pięknego zwierzęcia. Nie przegap tego:
- Jest to silne i duże zwierzę. Dorosły osobnik może ważyć 345 gramów i mierzyć do 60 centymetrów, licząc bez ogona – maksymalnie 24 centymetry.
- Kolor grzbietowy jest zielonkawy, z zachodzącymi na siebie jamkami o uderzającym niebiesko-czarnym odcieniu. Z kolei brzuch jest znacznie jaśniejszy.
- U tego gatunku występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samce mają znacznie większą i mocniejszą głowę niż samice, ponieważ może ona stanowić 33% całkowitej długości ciała bez ogona. U kobiet maksymalny procent głowy wynosi 27%.
- Dorosły osobnik ma 4 silne i rozwinięte kończyny, wyposażone w 5 palców zakończonych mocnymi pazurami. Są one niezbędne, aby jaszczurka mogła kopać pod skałami, aby się w nich schronić.
Podsumowując, mamy do czynienia z bardzo dużą i efektowną jaszczurką, przynajmniej jeśli porównamy ją z wieloma innymi gatunkami europejskimi. Ze względu na jego fascynujący wygląd, wiele ośrodków hodowli w niewoli zainteresowało się tym gatunkiem, dlatego zaczyna być on sprzedawany na rynku zwierząt egzotycznych.
Siedlisko
Gatunek ten uważany jest za wszechobecny, ponieważ kolonizuje wszelkiego rodzaju biotopy na swoim obszarze występowania, z wyjątkiem tych całkowicie uczłowieczonych. Zwykle występuje na obszarach uprawnych, w lasach śródziemnomorskich i na obszarach wysokogórskich, ponieważ nie występuje tylko w regionach, w których średnia roczna temperatura nie przekracza 6 ° C.
Chociaż pokrywa drzew wydaje się być ważna dla poszczególnych zagęszczeń, prawdziwym czynnikiem ograniczającym jest dostępność schronień. Zwierzęta te są dość terytorialne, więc mają tendencję do osiedlania się na kamienistym pagórku i nie chcą, aby inne osobniki im przeszkadzały. Tak więc obecność kamieni jest niezbędna dla ich wyglądu.
Jako zwierzęta ektotermiczne, jaszczurki te wykorzystują powierzchnię kamieni do opalania i schronienia się pod nimi, aby odpocząć.
Co jedzą te jaszczurki?
Według Wirtualnej Encyklopedii Hiszpańskich Kręgowców (CSIC) ocelowana jaszczurka jest europejskim gadem, u którego najlepiej udokumentowano jego właściwości odżywcze. Jest to zwierzę aktywnie poszukujące zdobyczy, głównie owadów, zwłaszcza chrząszczy o twardym szkielecie i średniej wielkości.
Oprócz tych bezkręgowców, żywią się również larwami motyli, sporadycznie pająki, skorupiaki, a nawet małe ssaki i inne gady. Będąc zwierzęciem o tak dużych rozmiarach, niewiele małych istot może mu się przeciwstawić.
Reprodukcja ocelowanej jaszczurki
W centrum Półwyspu Iberyjskiego okres zalotów i godów odbywa się wiosną w kwietniu, maju i czerwcu. Z drugiej strony ciąża i składanie jaj trwa do lata, z limitem w pierwszej połowie sierpnia. Jej szczyt aktywności odpowiada, jak można sobie wyobrazić, najcieplejszym momentom w roku.
Przed złożeniem samice wykopują norę o długości około 23 centymetrów, w której będą inkubować swoje potomstwo przez około 70-95 dni. Noworodki bardzo różnią się od swoich rodziców, ponieważ jego rozmiar i ubarwienie jest znacznie mniej efektowne.
Jak być może widzieliście, jaszczurka z ocelem jest odpornym i pięknym gadem, prawdziwym klejnotem europejskiej herpetologii. Niestety, jest w poważnym zagrożeniu, ponieważ ekspansja terenów rolniczych spowodowała, że inne bardziej ogólne gatunki zajmują tereny wcześniej zdominowane przez tego fascynującego gada.