Zmierzch ćma Madagaskaru (Chrysiridia rhipheus) należy do zamówienia Lepidoptera i rodzina Uraniidae. Gatunek ten ma bardzo charakterystyczną cechę, która od lat przyciąga uwagę mieszkańców regionu: silną opalizację.
Wzór skrzydeł tej dobowej ćmy jest dość nietypowy, ponieważ ma kilka metalicznych kolorów na skrzydłach, a opalizacja występuje nawet w okolicy brzusznej. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym fascynującym latającym bezkręgowce, czytaj dalej.
Ćma zmierzchowa jest członkiem dużej rodziny
Ogólnie rzecz biorąc, owady z rzędu Lepidoptera - w tym motyle i ćmy - są drugimi najważniejszymi zapylaczami na świecie. Łączy ich to, że rozwijają się przez cztery etapy życia.
W ten sposób przechodzą metamorfozę i żywią się własnymi skorupkami jajek do pierwszego posiłku. Istnieje ogromna różnorodność Lepidoptera na całym świecie, z 20 000 różnymi gatunkami i niezwykłą różnorodnością kształtów i kolorów. Rozmiar tych owadów może wahać się od 1/8 cala do 12 cali.
Ponadto Lepidoptera dzielą ze sobą wiele aspektów, takich jak zdolność widzenia tylko 3 różnych kolorów: czerwonego, zielonego i żółtego. Jednak nadal istnieją wystarczające różnice morfologiczne i fizjologiczne, aby odróżnić różne taksony w tym porządku.
Specjalne zwierzę ze względu na swoją opalizację
Interesujące jest to, że fantastyczny wygląd tej pięknej ćmy wynika z jej opalizacji. Oznacza to, że powstaje dzięki zjawisku optycznemu, które powstaje, gdy jego skrzydła odbijają światło.
Światło odbija się od jego skrzydeł po łuku w taki sposób, że ukazuje pasma 7 podstawowych kolorów. A) Tak, Jego powierzchnia skrzydła pokazuje różne odcienie światła w zależności od kąta obserwacji.
W tego typu kolorystyce nie ma rodzaju pigmentu. W tym sensie, jego tonalność ma związek ze strukturą lub układem bardzo małych łusek, które różnią się wielkością i kształtem. Z tego powodu zjawisko to nazywane jest zabarwieniem strukturalnym.
Wzory kolorystyczne w ciałach zwierząt są zwykle tworzone przez rozmieszczenie pigmentów o różnych kolorach. Jednak inne zwierzęta, takie jak ćma zmierzchowa, wykorzystują przestrzenną zmienność mikrostruktur wytwarzających kolory.
Przedmiotem badań jest ubarwienie ćmy zmierzchowej
Naukowcy badają strukturalne zabarwienie ćmy zmierzchowej. Jego skrzydła mają okresową mikrostrukturę wielkości submikronowej, która nadaje mu wspaniały połysk. Morfologia jego łusek i przestrzenna zmienność mikrostruktury są interesującym przykładem zjawisk fizycznych, takich jak interferencja optyczna i dyfrakcja.
Dystrybucja i dieta
Ćma zmierzchowa to endemiczny owad na Madagaskarze. Wynika to głównie z silnego związku z roślinami z rodzaju Omphalea, które rozwijają się na wyspie.
W stadium gąsienicy określany jest jako specjalista, ponieważ larwy żywią się wyłącznie roślinami z rodzaju Omphalea, konkretnie gatunku ankaranensis, palmata, occidentalis i oppositifolia. Niemniej jednak, dorosła ćma zmierzchowa jest generalistą, ponieważ żywi się nektarem wielu różnych roślin.
Chociaż dorosła ćma nie zależy już od roślin z rodzaju Omphalea, gatunek ten nigdy nie oddala się od nich zbyt daleko. Wynika to z potrzeby przetrwania larwy rośliny. Dorosła ćma zmierzchowa madagaskarska ma zwyczaje dobowe i składa jaja tylko na spodniej stronie liści roślin Omphalea.
Ostatnia tajna broń
Po wykluciu się jaj i pojawieniu się larw gąsienice żerują na roślinie Omphalea. Spożycie ma dwojaki cel: odżywianie i obrona chemiczna. Ten gatunek rośliny wytwarza silną toksynę, która po połknięciu przez larwę pozostanie z owadem do końca życia.
Interesujące jest to, że gąsienica zjada roślinę i niemal natychmiast wykorzystuje toksyny do obrony przed potencjalnie chorobotwórczymi mrówkami, które również znajdują się na tej samej roślinie.
Te mrówki, które zazwyczaj atakują owady próbujące żywić się rośliną, ignorują larwy wydalające toksynę. Później, gdy osiąga dorosłość, ćma zmierzchowa i jej poczwarka nie wydalają już toksyn, ale przechowują je w celu odstraszenia drapieżników.
