Niestety bycie pięknym zwierzęciem na wolności to wyrok śmierci, a przynajmniej szanse na przeżycie są bardziej ograniczone. Tak jest w przypadku papugi orli lub papugi Pesquet (Psittrichas fulgidus), gotowana w swoim ojczystym miejscu ze względu na piękne pióra.
Dzisiaj, ten gatunek papugi pochodzący z gór Papui Nowej Gwinei jest wymieniony jako wrażliwy przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN). Ponadto znajduje się w załączniku II konwencji CITES, który w pełni reguluje jej ruch. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym osobliwym gatunku.
1. Upierzenie papugi Dracula
Angielska nazwa orlich papug to Papuga Draculi, wywodzący się z efektownego ubarwienia w upierzeniu, z głową, grzbietem i ogonem całkowicie czarnymi, a pierś i część skrzydeł o intensywnym czerwonym kolorze. W tych odcieniach to normalne, że ta papuga jest porównywana do hrabiego Transylwanii.
Samce i samice są praktycznie takie same, więc nie ma prawie żadnego dymorfizmu płciowego. Jedyną różnicą jest mała czerwona kropka, którą mężczyźni mają za oczami. Nie różnią się również wielkością, ponieważ oba mają zwykle 46 centymetrów długości i ważą ponad pół kilograma.
2. Papuga orli i brak piór na pysku
Inną z najbardziej charakterystycznych cech papugi orliej jest brak upierzenia na pysku. Mając czarną głowę, futro i pióra dzioba, zwierzęta te nazywane są również papugami sępami.
Ta osobliwość jest dzielona tylko z arami i Służy do utrzymania upierzenia w czystości z miąższu owoców, którymi się żywią. Ten ptak jest bardzo wyspecjalizowanym owocożercą i zjada tylko figi kilku gatunków drzew.
3. Siedlisko papugi orliej
Jak widzieliśmy, zwierzęta te pochodzą z Papui Nowej Gwinei, ale w przeszłości można je było zobaczyć również w indonezyjskich lasach. Żyją w wilgotnych ekosystemach tropikalnych położonych w niskich górach, na wysokości nie większej niż 2420 metrów.
To normalne, że papugi są widywane w parach a w niektórych przypadkach w większych grupach podczas karmienia lub odpoczynku w koronach drzew.
4. Życie jako para
Papuga orli jest zwierzęciem głównie monogamicznym. Dorosłe osobniki nie rozmnażają się do około 6 roku życia. w każdej nieśności składają tylko 1 lub 2 jaja. Ich gniazda budowane są na bardzo dużych, pustych drzewach.
Choć w niewoli mogą żyć około 40 lat, na wolności ledwo dożywają 9 roku życia. Kłusownictwo i niszczenie ich siedlisk drastycznie skróciło oczekiwaną długość życia tych zwierząt.
5. Problem ruchu piór
Szybkie zanikanie osobników tego gatunku jest spowodowane nielegalnym handlem wokół ich upierzenia. W przeszłości polowano na nieliczne okazy w celu zbierania piór wykorzystywanych w rytuałach.
Dziś niestety presja polowań jest znacznie wyższa. Jego pióra wykorzystywane są do zdobnictwa i na pokazach turystycznych. Pomimo faktu, że polowania zmalały po pojawieniu się różnych przepisów stanowych, zapotrzebowanie na pióra stale rośnie.
Turyści kupują papugi lub ich pióra, mimo że wywożenie ich z kraju jest nielegalne. Dorośli są również chwytani za mięso. Z drugiej strony na pisklęta poluje się żywcem, ścinając drzewo, w którym znajduje się gniazdo.
Ten ostatni fakt oznacza, że jest coraz mniej odpowiednich miejsc do gniazdowania, dlatego uważa się, że może to być również czynnikiem ograniczającym odnowę gatunku. Niestety przyszłość tego pięknego ptaka jest dość niepewna z powodu ludzkich działań.
