Zespół zimnego ogona u psów - znany również jako ostra miopatia kości ogonowej - jest patologią charakteryzującą się niedokrwiennym uszkodzeniem mięśni ogona. Powoduje to, że psy nie są w stanie poruszać ogonami w normalny sposób, oprócz ogólnego bólu i dyskomfortu.
Rzeczywiste przyczyny tego stanu nie są do końca znane, ale badania pokazują, że wydaje się, że jest on skorelowany z czynnościami, takimi jak pływanie. Jeśli chcesz wiedzieć wszystko o zespole zimnego ogona u psów, czytaj dalej.
Przyczyny zespołu zimnego ogona u psów
Chociaż mechanizmy leżące u podstaw choroby nie są znane, uważa się, że istnieje pewien warunkujący składnik genetyczny. Psy myśliwskie najczęściej doświadczają zimnego ogona: różne odmiany aportery, wskaźnik Język angielski, Basset Hound, beagle Tak setery są tego przykładami.
Według American Kennel Club (ACK), zespół ten pojawia się zwykle u psa po czynnościach wymagających intensywnego ćwiczenia mięśni ogona. Obejmuje to przede wszystkim pływanie w bardzo zimnych wodach. Inne wyzwalacze mogą być następujące:
- Jak już powiedzieliśmy, pływanie w wodzie o ekstremalnych temperaturach przez długi czas.
- Długotrwałe zamknięcie w klatce. Jeśli pies ma ogon w nienormalnej pozycji przez długi czas, mięśnie ogona mogą pękać.
- Narażenie na bardzo zimne środowisko.
- Intensywne ćwiczenia bez odpowiedniego treningu.
- Przesadne zmiany pogody.
- W niektórych przypadkach nawet zbyt silne machanie ogonem może prowadzić do syndromu.
ten beagle a inne psy myśliwskie częściej cierpią na ten syndrom.
Objawy
Jak wskazuje portal weterynaryjny AEVA, Zespół ten charakteryzuje się obecnością złamań we włóknach mięśniowych ogona, szczególnie w mięśniach międzypoprzecznych. Chociaż wydaje się to mieć niewielkie znaczenie kliniczne, to zaburzenie powoduje ból u psa i należy się z nim szybko uporać.
Wśród najczęstszych objawów zespołu zimnego ogona u psów znajdujemy:
- Całkowicie wiotki ogon od nasady aż po czubek.
- Może być również przedstawiony w gradiencie, co oznacza, że jedna z płaszczyzn ogona jest bardziej wiotka niż reszta.
- Brak ruchu w ogonie.
- Ból i dyskomfort psa, zwłaszcza gdy próbuje machać ogonem.
- Letarg
- Emisja płaczu/jęczenia.
- Sierść najeżona u nasady ogona.
Wszystkie te objawy są charakterystyczne dla zespołu zimnego ogona, ale mogą je również przedstawiać inne patologie. Na przykład złamanie kości w ogonie, zapalenie gruczołu krokowego, zajęte gruczoły odbytu, uszkodzenie krążków międzykręgowych, niektóre nowotwory i inne choroby również powodują wiotczenie ogona.
Diagnoza
Diagnoza tego zaburzenia jest dość łatwa. Lekarz weterynarii przeprowadzi badanie fizykalne psa na podstawie badania dotykowego ogona, a następnie podda go badaniom obrazowym – takim jak prześwietlenie – aby wykluczyć ewentualne złamania kości lub guzy.
Należy podkreślić, że zwykle zespół ten jest związany z niedawną wymagającą aktywnością fizyczną.Jeśli uważasz, że Twój pies cierpi na tę patologię, powiedz swojemu weterynarzowi o wszystkich ćwiczeniach, które wykonał w ostatnich tygodniach. To znacznie ułatwi diagnozę.
Leczenie zespołu zimnego ogona u psów
Nieskomplikowane przypadki są zwykle leczone środkami przeciwzapalnymi, które zawsze powinien przepisać weterynarz. Pamiętaj, że dawka dla człowieka może być śmiertelna dla psa. Zazwyczaj, ranny obszar wraca do zdrowia bez większych komplikacji w ciągu około 2 tygodni.
W okresie rekonwalescencji pies nie powinien wykonywać bardzo wymagających / ekscytujących czynności, ale po wyleczeniu może wrócić do normalnego życia. Należy pamiętać, że psy wymagają stymulacji i ruchu, dlatego nie należy ograniczać aktywności pupila z powodu sporadycznych wypadków takich jak ten.
Tylko dlatego, że pies przeszedł przez epizod zimnego ogona, nie oznacza to, że musi przez to przechodzić ponownie.
Patologia trudna do zapobieżenia
Psy są aktywnymi, żywymi i energicznymi istotami. Czasami ich szybki tryb życia odbija się na poziomie medycznym, ale nie oznacza to ograniczenia liczby bodźców oferowanych psom. Czasami zespół zimnego ogona jest nieunikniony, tak jak człowiek skręcający się podczas ćwiczeń.
Z tego powodu nie ograniczaj żadnej aktywności psa pomimo nieszczęśliwego wypadku. Małe obrażenia są częścią życia i jako takie nie powinny mieć znaczenia poza odpowiednim leczeniem weterynaryjnym.
