Wiedza o tym, jakie zachowania są normalne u psa domowego, jest równie ważna jak rozpoznawanie oznak choroby. Wiedząc, jakie nienormalne zachowania u psów są powodem do niepokoju, możesz upewnić się, że zarówno ich umysły, jak i ciała są w doskonałym zdrowiu.
Niekoniecznie każde zachowanie, które przeszkadza opiekunowi, musi być patologiczne, ale ważne jest, aby zwracać uwagę na każdy z psich zwyczajów. Tutaj możesz przeczytać 4 duże grupy zachowań anomalnych, które istnieją, a także kilka przykładów każdego z nich. Nie przegap tego.
Jakie są nienormalne zachowania u psów?
Możemy zdefiniować nieprawidłowe zachowanie jako taki, który jest szkodliwy dla dobrostanu lub przetrwania zwierzęcia, czy to z powodu braku celu, powtórzenia, czy możliwości kontuzji. Jednak nieprawidłowe zachowania psów często wynikają z innych zachowań, które występują w ich codziennym życiu, takich jak karmienie, pielęgnacja lub chodzenie.
Problem z tymi zachowaniami polega na tym, że są one w pewien sposób zaostrzane: stają się powtarzalne, są szkodliwe dla zwierzęcia – na przykład kompulsywne gryzienie – lub inne aspekty, które mają negatywne konsekwencje dla zwierzęcia i innych.
Te zachowania mogą mieć organiczne pochodzenie, należy to wykluczyć u weterynarza lub środowiskowego - gdy jakiś czynnik powoduje stres lub niepokój u psa. Następnie przedstawiamy 4 duże grupy nienormalnych zachowań, które istnieją w psim świecie.
1. Nieprawidłowe zachowania pielęgnacyjne
Grooming jest bardzo potrzebną formą relaksu i higieny u psów, a nawet forma socjalizacji, gdy robią to innym. Jednak robienie tego nerwowo lub przez długi czas to oznaki, na które należy zwrócić uwagę. Oto najczęstsze nienormalne zachowania związane z pielęgnacją, gdy występuje zaburzenie:
- Nadmierne lizanie.
- Żucie jakiejś części ciała: kończyn, ogona, nóg itp.
- Przymusowo pielęgnować innych.
Kiedy pojawiają się takie zachowania, łatwo jest znaleźć łysienie lub rany na ciele psa. Są one istotne, zwłaszcza gdy znajdują się w miejscach, do których zwierzę ma łatwy dostęp, takich jak nogi lub boki.
2. Nieprawidłowe spożycie
Zarówno brak pożywienia, jak i nadmiar mogą być nienormalnymi zachowaniami u psów. Oto najczęstsze zaburzenia związane z ich nawykami żywieniowymi:
- Anoreksja: zarówno utrata apetytu, jak i zaprzestanie jedzenia czegoś, co wcześniej jadłeś, to zachowania, które należy wziąć pod uwagę.
- Koprofagia: Chodzi o połykanie kału, zarówno własnego, jak i innych zwierząt.
- Spożywanie przedmiotów, które nie są jedzeniem ani przekąskami: kamienie, zabawki, patyki itp.
Są to bardzo częste zachowania w zaburzeniach lękowych. Ponadto mogą powodować wiele nagłych sytuacji weterynaryjnych, takich jak zaklinowanie, krwawienie lub zatrucie.
3. Nieprawidłowe zachowania spowodowane halucynacjami
Te niedopasowania są trudne do wykrycia, ponieważ można je łatwo pomylić z grami lub przypisać je bodźcom, których ludzie nie są w stanie dostrzec. Przykładami zachowań halucynacyjnych są:
- Wpatruj się nieruchomo w puste miejsce.
- Zachowania łowieckie bez istniejącego obiektu.
- Obsesyjna pogoń za cieniami lub światłami.
Częstotliwość i intensywność zachowania będą decydować o konieczności interwencji eksperta. Należy dokonać przeglądu otoczenia na wypadek, gdyby takie bodźce rzeczywiście istniały, ale są poza zasięgiem percepcji prowadzącego.
4. Stereotypy lokomocji
Te nienormalne zachowania są łatwe do zaobserwowania, ale nie mniej kłopotliwe. Oto najczęstsze przykłady:
- Pogoń za ogonem: zabawne, jak to brzmi, jeśli zdarza się zbyt często, może to być patologiczne. Jeśli ma również ugryzienie, może spowodować obrażenia zwierzęcia.
- Powtarzalne spacery: zawsze pokonywanie tej samej trasy, nawet sadzenie nóg zawsze w tym samym miejscu, to jeden z najbardziej uderzających stereotypów. Można je również zaobserwować u zwierząt w niewoli, takich jak ogrody zoologiczne czy cyrki.
- Kompulsywne kopanie:Kopanie jest normalnym zachowaniem psów, które mają tendencję do zakopywania przedmiotów lub szukania ich pod ziemią, ale zbyt często ten akt może wskazywać na patologię.
Nieprawidłowe zachowania u psów: cierpliwość i pomoc
Psychologiczny dobrostan nie-ludzi to kwestia, która nie tylko wiąże się z dodatkowymi trudnościami – nie potrafią powiedzieć słowami, co się z nimi dzieje – często jest rozmyta ignorancją.
Nie oznacza to, że zaburzenia organiczne należy odrzucić: w rzeczywistości należy je wcześniej wykluczyć, aby opiekun mógł zapewnić, że konieczne leczenie ma wyłącznie charakter psychologiczny. W wielu przypadkach dyskomfort zwierzęcia wynika z wymiernego problemu fizycznego.
Oczywiście udanie się do eksperta w jednym z tych dwóch obszarów jest zawsze najbezpieczniejszym rozwiązaniem gwarantującym, że pies jest tak szczęśliwy, jak to tylko możliwe, zarówno fizycznie, jak i psychicznie.