Drapieżniki są końcem łańcucha pokarmowego, szczytem piramidy związków pokarmowych, które ustanawiają zwierzęta. Chociaż jest to dominujący pomysł od dziesięcioleci, wielu ekologów ostrzega nas przed złożoną rolą drapieżników w ekosystemie.
Drapieżniki są w stanie regulować inne składniki ekosystemu i dzięki temu z czasem utrwalają sieci pokarmowe. Czytaj dalej, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej fascynującej równowadze biologicznej opartej na relacji łowca-ofiara.
Drapieżniki i łańcuchy pokarmowe
Wszyscy mamy na myśli klasyczny obraz łańcucha pokarmowego, którego uczono nas w szkole. Trawa rośnie i jest zjadana przez króliki, które z kolei zjadają lisy. Zgodnie z tym prostym wyjaśnieniem istnieje ogromna i gęsta siatka sieci troficznych, które jako całość kształtują ekosystem.
Klasyczna teoria: oddolne
Zgodnie z klasyczną teorią tym, co determinuje regulację łańcuchów troficznych jest dostępność składników pokarmowych. Na tej podstawie liczebność pierwotnych producentów – roślin i glonów – określiłaby gęstość pierwotnych konsumentów – roślinożerców. To z kolei miałoby wpływ na liczebność drapieżników.
W ten sposób widzimy, że liczba drapieżników całkowicie zależałaby od pierwotnych producentów. Klasyczna teoria od dołu do góry -od dołu do góry- zakłada, że regulacja przechodzi od podstawy piramidy troficznej do góry.
Odgórne lub znaczenie drapieżników
W latach 80. nowe badania zaczęły odwracać klasyczną teorię „oddolną”, wskazując na ogromne znaczenie drapieżników w regulowaniu łańcuchów pokarmowych. Następnie przedstawimy kilka przypadków, w których sieci troficzne są regulowane przez drapieżniki.
Wydry morskie, jeżowce i wodorosty morskie: odkrycie wodospadów troficznych
James Estes jest prestiżowym zoologiem morskim, który w latach 90. badał lasy wodorosty morskie u wybrzeży Alaski. ten wodorosty morskie To olbrzymie wodorosty, które mogą tworzyć prawdziwe podwodne lasy, które są domem dla bardzo bogatej bioróżnorodności.
Ten naukowiec był w stanie zweryfikować, że na terenach, na których nie było wydr, lasy wodorosty morskie były w bardzo złym stanie, przed miejscami, w których występowały te ssaki o wodnych zwyczajach.
Po latach badań w tej sprawie Estes sformułował swoją teorię: obecność wydr regulowanych populacji jeżowca, co uniemożliwiło im przejadanie się algami wodorosty morskie. W całkowitym odejściu od klasycznych teorii ekologicznych Estes był w stanie przetestować teorię z góry na dół lub kaskada troficzna.
Ta hipoteza sugeruje, że w wielu przypadkach drapieżniki determinują liczebność pierwotnych producentów, ponieważ ich działanie regulacyjne ma kluczowe znaczenie dla powstrzymania roślinożerców.
Wilki z Yellowstone: ratowanie unikalnego ekosystemu
Jak widzieliśmy, w wielu przypadkach dobry stan całego ekosystemu zależy od obecności drapieżników regulujących zwierzęta roślinożerne. Innym znanym przypadkiem tego jest co wydarzyło się w Parku Narodowym Yellowstone (USA) z wilkami.
Wilki w Yellowstone zniknęły w wyniku działań człowieka od początku XX wieku. W wyniku tego populacja łosi znacznie wzrosła, do tego stopnia, że pastwiska parkowe uległy znacznej degradacji. Spowodowało to, że dotknęło to wiele zwierząt, które zjadały rośliny lub owoce, np. niedźwiedź brunatny.
Po licznych badaniach wilki zostały ponownie wprowadzone w 1995 roku. Dziś obecność wilka w Yellowstone przyczyniła się niesamowite korzyści dla ekosystemu parku. Nie tylko kontrolowano populację łosia, poprawiając stan roślin, ale promowano także ochronę innych gatunków, takich jak niedźwiedź. grizzlie.
Drapieżniki w projektach restauracyjnych
W ten sposób widzimy bardzo ważną pracę, jaką drapieżniki wykonują nad ekosystemami, ponieważ bezpośrednio lub pośrednio kontrolują procesy z góry na dół sprzyjają regulacji liczby odbiorców pierwotnych.
Ich znaczenie jest tak duże, że uważane są za jeden z filarów renaturyzacji ponowne zdziczenie. ten ponowne zdziczenie Polega na przywracaniu pewnych ekosystemów do możliwie naturalnego stanu poprzez poszukiwanie przywrócenia utraconych naturalnych procesów ekologicznych.
Wśród tych procesów ekologicznych, jak mogłoby być inaczej, są łańcuchy troficzne, które mają zostać odtworzone poprzez wprowadzenie drapieżników.
Drapieżniki: klucze do sieci pokarmowych
Podsumowując, możemy powiedzieć, że obecność drapieżników jest kluczem do zdrowia i prawidłowego funkcjonowania sieci pokarmowych, jak pokazało wiele badań i doświadczeń.
Dlatego ich ochrona powinna być priorytetem w miejscach, w których są one ograniczane przez działalność człowieka i powinna zostać ponownie wprowadzona w celu promowania regulacji troficznej i dobrego zdrowia ekosystemu. W naturze liczy się każda żywa istota.