Królicza gorączka krwotoczna (RDH) jest wysoce zakaźną i śmiertelną postacią zapalenia wątroby, która atakuje europejskie zajęczaki, zarówno króliki, jak i zające. Śmiertelność sięga 70-100% w większości wybuchów epidemii, dlatego jest uważana za poważną patologię u tych zwierząt.
Choroba jest wywoływana przez różne szczepy wirusowe z rodzinyCaliciviridae, które atakują narządy wewnętrzne królika i wywołują charakterystyczny krwotok. Jeśli chcesz wiedzieć wszystko o tej patologii, czytaj dalej.
Jak rozprzestrzenia się królik?
Wirusy krwotocznej choroby królików (RHDV) są wysoce zaraźliwe. Zdrowy okaz może zostać zarażony przez bezpośredni kontakt, wdychanie kropli z kaszlu / kichania chorych zwierząt, płyny ustrojowe lub nawet kontakt z sierścią martwego lub żywego zarażonego królika.
Tak więc w przypadku wybuchu epidemii wirusy mogą być przenoszone między osobnikami rozmieszczonymi na obszarach kilometrowych. Co więcej, patogen ten jest bardzo stabilny w środowisku, dzięki czemu potrafi przetrwać w zaskakującym zakresie temperatur i niepogody.
Istnieją dwa szczepy wirusowe, które charakteryzują patogen: RHDV1 i RHDV2. Oba mają nieco inne czasy inkubacji i objawy, a ponadto odnotowano, że pierwszy ze szczepów jest ogólnie bardziej śmiertelny.
Wirus jest przenoszony z zarażonych na zdrowe zwierzęta zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio.
Objawy gorączki krwotocznej u królików
Niestety, ten wirus jest zabójczy i szybki, więc większość zwierząt umiera przed zdiagnozowaniem. Kiedy królik wykazuje objawy kliniczne, zwykle pokazuje jeden lub więcej z poniższych:
- Utrata apetytu i letarg.
- Wysoka gorączka.
- Niekontrolowane skurcze mięśni
- Żółtaczka:prezentuje żółtawy kolor w gałkach ocznych i innych widocznych strukturach. To pokazuje, że u zwierzęcia występuje ciężka niewydolność wątroby.
- Krwawienie z odbytnicy, nosa i ust.
- Duszność
- W wielu przypadkach śmierć spontaniczna.
Objawy kliniczne królików zaczynają wykazywać objawy kliniczne 5 dni po ekspozycji na wirusa. Towarzyszą im degeneracja wątroby, krwawienia z narządów wewnętrznych i zakrzepy w naczyniach krwionośnych, między innymi poważnymi zdarzeniami. Szczep RHDV1 osiąga śmiertelność 40-100%, podczas gdy drugi oscyluje 5-80%.
Niebezpieczeństwo milczących chorych
Jak wskazuje portal Rabbit.org, króliki, które przeżyły chorobę, przenoszą wirusa przez co najmniej 42 dni. Z drugiej strony kilka bezobjawowych próbek może wydalać wirusa przez 2 miesiące lub dłużej bez żadnych objawów klinicznych. Z tych powodów wirus rozprzestrzenia się tak szybko.
Diagnostyka i leczenie gorączki krwotocznej u królików
Niestety na tych frontach nie ma wiele do powiedzenia, ponieważ diagnozę zwykle stawia się, gdy zwierzę już umarło i nie ma lekarstwa na chorobę.Nie ma możliwości leczenia przeciwwirusowego ani szczepionek, więc jedynym rozwiązaniem jest zapobieganie.
Kluczem jest zapobieganie
Jeśli masz króliki na farmach lub obiektach mających kontakt ze środowiskiem, postępuj zgodnie z poniższymi wskazówkami, aby uniknąć obecności tego śmiertelnego wirusa u zwierząt:
- Trzymaj króliki na własnym podłożu, aby nigdy nie miały bezpośredniego kontaktu z ziemią. Nie zaleca się również używania naturalnego materiału jako podłoża lub elementu schronień, ponieważ może zawierać patogeny.
- Wszelkimi możliwymi sposobami zapobiegaj kontaktowi zwierząt z dzikimi królikami. Jeśli znajdziesz na swojej działce okaz z wyraźnymi oznakami krwawienia wewnętrznego, natychmiast skontaktuj się z władzami służby zdrowia. Wirus rozprzestrzenia się bardzo szybko.
- Zmień ubrania przed interakcją z różnymi populacjami królików.Jeśli zajmujesz się okazami z innego obszaru, a następnie wrócisz do swojej farmy, nigdy nie dotykaj królików domowych zużytymi narzędziami ani nie noś odzieży, która miała kontakt z dzikimi zwierzętami.
- Poddaj kwarantannie wszystkie nowe króliki.Jeśli pacjent jest chory, powinien zacząć wykazywać objawy w ciągu maksymalnie jednego tygodnia po akwizycji.
Jak widzisz, jedynym narzędziem kontroli gorączki krwotocznej u królików jest zapobieganie. W przypadku wykrycia ogniska epidemiologicznego w wielu przypadkach jedynym możliwym rozwiązaniem jest zabicie całej kolonii, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się patogenu.