Osa morska, znana również jako meduza ognista lub meduza pudełkowa, Zamieszkuje wody Australii i Azji Południowo-Wschodniej. Istnieje prawie 200 znanych gatunków meduz, które przemieszczają się po morzach naszej planety.
Chociaż wiele z nich jest naprawdę nieszkodliwych, uważa się, że osa morska jest najbardziej trującym zwierzęciem morskim znanym do tej pory. Jego jad jest tak potężny, że ci, którzy zostali ugryzieni, zgłaszają tak rozdzierający ból, że szokuje i dusi, nawet zanim nastąpi pełny efekt tego samego.
Oprócz trucizny, ognista meduza jest prawie niewidoczna, przez co trudniej ją zauważyć. Poza tym jest dobowy i woli polować w płytkiej wodzie, co zwiększa szanse na kontakt z niczego niepodejrzewającymi pływakami.
Opis fizyczny
Nazwa meduzy pudełkowej nadana w Australii wywodzi się od kształtu jej dzwonka, który ma kształt pudełka. Ciało jest półprzezroczyste i zwykle mierzy od 16 do 24 centymetrów, chociaż jego średnica sięga około 35 centymetrów.
Z każdego rogu wystają macki, a każdy bok może zawierać do 15 macek o długości około trzech metrów. Osa morska ma jasnoniebieski kolor, bardzo trudna do zauważenia nawet w czystych wodach oceanu. Ta cecha uniemożliwiała jej poznanie przez lata, co powodowało tak rozdzierający ból, po którym często następowała śmierć.
Każda macka zawiera miliony nicieni, rodzaj mikroskopijnych haczyków, w których przechowuje się i rozprowadza truciznę. Osy morskie zawierają narządy zmysłów, które obejmują 24 oczy, ale nie mają mózgu.
Zwyczaje hodowlane
Każdej wiosny osy morskie zbierają tarło w rzekach i podobnych zbiornikach wodnych. Znajdują partnera w źródłach słodkiej wody i tam uwalniają swoje jaja lub plemniki, w zależności od przypadku, bezpośrednio w wodzie. Po zapłodnieniu planula (larwa) przyczepia się do twardej powierzchni i staje się małym polipem.
Polipy są małe, mierzą od jednego do dwóch milimetrów i wyglądają jak żywa piłka z dwoma mackami, którego używają do przyklejania się do kamieni lub innych powierzchni, na których nie czują się odsłonięte, często w szczelinach w skałach lub na dnie skał.
Po zakończeniu kiełkowania polip zamienia się w młodą meduzę, który rośnie, aby osiągnąć dojrzałość płciową i wędruje od rzeki do morza. Tam nadal rosną, aż osiągną swój ostateczny rozmiar, od 16 do 24 centymetrów.
Dojrzała osa morska umiera wkrótce po uwolnieniu plemników i jajeczeki nie ingeruje w wychowanie ich młodych. Z tego powodu uważa się, że meduzy pudełkowe mają żywotność około roku.
Zachowanie osy morskiej
Meduzy pudełkowe mają kilka cech behawioralnych, które odróżniają je od innych meduz. W szczególności, osy morskie potrafią aktywnie pływać, podczas gdy większość innych gatunków pływa i dryfuje.
Kolejną różnicą w stosunku do osy morskiej jest to, że spoczywa na dnie morza. i nie porusza się, dopóki nie zostanie zakłócony. Uważa się, że ta faza odpoczynku służy zrównoważeniu energii zainwestowanej w czas spędzony na aktywnym pływaniu. Mają tendencję do wolniejszego pływania w ciągu dnia, co prawdopodobnie wynika z polowania lub jedzenia zdobyczy.
W okresach bardzo aktywnych fal schodzą na głębokie wody, aż morze się uspokoi.. Ukąszenia człowieka zdarzają się nieumyślnie i mogą być śmiertelne. Szacuje się, że jego głównymi ofiarami są dzieci i młodzi dorośli.
Gdzie mieszka osa morska?
Jego siedlisko ogranicza się do wód kontynentu australijskiego i Azji Południowo-Wschodniej. Zamieszkują części Oceanu Indyjskiego, Oceanu Spokojnego i Wielkiej Rafy Koralowej. Osy morskie znaleziono również w wodach u zachodniego wybrzeża Australii.
Większość ukąszeń ludzi odnotowuje się w wodach oceanicznych stanu Queensland, na wschodnim wybrzeżu Australii. Uważa się, że osa morska jest również odpowiedzialna za użądlenia zgłoszone w pobliżu Filipin.
