Urodelos stanowią rząd płazów bliższy przodkom tego taksonu, który posiadał ogon, w przeciwieństwie do anuranów – ran i ropuch – które z definicji utraciły go podczas ewolucji. W urodelach znajdują się traszki i salamandry. Niestety te ostatnie zawsze miały złą reputację w folklor historyczny.
Prawda jest taka, że salamandry to spokojne iw większości nieszkodliwe zwierzęta. Niestety, podobnie jak wiele innych żywych istot, przez wieki były ofiarami strachu spowodowanego ludzkimi przesądami.
Co warto wiedzieć o salamandrach
Zwierzęta te, w obrębie wielkiej różnorodności istniejących gatunków, mają wiele wspólnych cech ogólnych. Oto niektóre z tych cech, które mogą nie być tak dobrze znane wszystkim. Idź po to.
Morfologia
Przede wszystkim salamandry są często mylone z jaszczurkami – ponieważ wyglądają podobnie – ale prawda jest taka, że nie należą nawet do tej samej grupy zwierząt. Jaszczurki to gady, a salamandry to płazy. Dlatego salamandry mają gładką skórę i żyją w wilgotnym środowisku.
Są salamandry różnej wielkości. Z jednej strony olbrzymia salamandra z Japonii (Andrias japonicus), które mogą mierzyć do półtora metra, chociaż zwykle te zwierzęta mierzą kilka centymetrów. Formy, które nabywają, są również bardzo zróżnicowane, ponieważ istnieją nawet robaki o kształcie robaków.
Chociaż te płazy mają bardzo rozwinięty węch, ich wzrok zwykle nie jest zbyt przydatny. Z tego powodu niektóre gatunki, takie jak ślepa salamandra (Eurycea rathbuni) nie ma nawet oczu. Prawda jest taka, że ich nie potrzebują, ponieważ Mają inne narządy, którymi dostrzegają ruchy w wodzie lub otaczającym je powietrzu.
Azjatycka salamandra olbrzymia.
Zachowanie i zwyczaje
Być może najbardziej wyróżniającą się rzeczą jest to, że zwykle są owadożerne, co nadaje im ważną funkcję w ekosystemach. W pobliżu studni i fontann, gdzie ciepło i wilgoć przyciągają dużą liczbę zwierząt, salamandry okazują się dobre w zwalczaniu szkodników.
Z drugiej strony, poruszając się po lądzie, nierzadko można zobaczyć niezgrabnie machające salamandry, nawet u gatunków głównie lądowych. Dzieje się tak, ponieważ ich ciało przyjmuje te szczególne ruchy, ponieważ przenoszą ciężar z jednej kończyny na drugą i utrzymują równowagę z ogonem.
Podobnie jak większość płazów, salamandry nie mogą przetrwać zbyt wysokich temperatur, ponieważ nie wytrzymują długo nawet 20 ° C. Z tego powodu są bardziej aktywne w nocy, aw upalnych godzinach schronią się w jaskiniach, studniach, a nawet pod kamieniami.
Niektóre z najważniejszych gatunków salamandry
Salamandra zwyczajna (Salamandra Salamandra), najczęstszy z urodelos w Europie. Przy ziemskich zwyczajach wchodzi do wody tylko po to, by „rodzić”. Ma niepowtarzalny wygląd, z czarnym tłem i różnymi intensywnymi żółtymi plamami, które mogą pokryć całe ciało. Z tego powodu znana jest również jako salamandra plamista.
Z drugiej strony jest ta znana jako salamandra bezpłucna, która należy do rodziny Plethodontidae. Jest to małe i skórne oddychanie, na co wskazuje jego nazwa. Brak płuc spowodował te urodele dostosowują się do życia górskich potoków, gdzie tlen jest obfity.
W przeciwieństwie do reszty swoich krewnych, salamandra nadrzewna (Aneides lugubris) nie musi mieszkać w zbyt wilgotnym środowisku. przystosował się do życia na ziemi, buduje gniazda na drzewach na wysokości 15 metrów.
Jedną z jego osobliwości jest to, że chociaż większość salamandr jest niema, ten gatunek nie jest. Emituje dźwięki przypominające mysz i ma aż zęby, by bronić się przed napastnikami.
Salamandry nie są złymi istotami
Jak w wielu przypadkach, niektórym zwierzętom, które istnieją w prawdziwym życiu, na przestrzeni wieków przypisywano różne fantastyczne cechy. W przypadku salamandry istota mitologiczna jest zwykle przedstawiana ze szczególnym powinowactwem do ogień. Kojarzy się z czarami i, niestety dla niej, z motywami religijnymi nawiązującymi do płomieni piekielnych.
Przekonanie, że salamandry opierają się ogniu bez palenia, to czysta bzdura. Choć z definicji są to zwierzęta wilgotne, stało się jasne, że nie wytrzymują wysokich temperatur. Jeśli nie przeżyją w pogodę w letni dzień, czy naprawdę myślimy, że przeżyją chodzenie po ogniu?
Oprócz aluzji do ich ognioodpornej mocy, wielu uczonych w minionych wiekach przypisywało salamandram złe moce. Mówiono, że mogą zatruć wody i wysuszyć plony. Z biegiem lat te wierzenia odchodzą w zapomnienie i pozostają jedynie w fikcyjnych opowieściach.
W końcu legendy o magicznych mocach niektórych zwierząt mają przesądne tło i są całkowicie bezpodstawne.