Leniwiec dwu- i trójpalczasty, jak sama nazwa wskazuje, Jest to gatunek, który ma dwa palce na przednich nogach i trzy palce z tyłu. Żyje na szczytach drzew, gdzie opala się lub po prostu je i odpoczywa.
Chociaż ten ssak potrafi wspinać się i ustawiać w pionie, woli spędzać większość czasu wisząc poziomo. W tym celu wykorzystuje swoje duże, haczykowate kończyny, które zapewniają swobodę ruchu między gałęziami i winoroślami.
Swoją nazwę leniwiec zawdzięcza powolnym ruchom i to właśnieto jeden z najwolniejszych ssaków na świecie. Pięć żywych gatunków ogranicza się do nizinnych lasów tropikalnych Ameryki Południowej i Ameryki Środkowej. Te podgatunki są identyfikowane przez liczbę długich, wystających pazurów na każdej przedniej nodze.
Życie na drzewach
Wszystkie leniwce rodzą się, aby spędzić życie w koronach drzew. Spędzają tam większość swojego życia, trzymając się swoich długich pazurów. Śpią tam nawet od 15 do 20 godzin dziennie, a nawet gdy nie śpią, zwykle pozostają nieruchome.
Zwykle leniwiec dwu- i trójpalczastyjest bardzo cichy i ma nocne nawyki. Wykorzystaj noc do jedzenia liści, pędów i owoców drzew, skąd wydobywają prawie całą wodę z soczystych roślin.
Spośród wszystkich gatunków leniwców ten jest uważany za najbardziej aktywny, a także o największej długości.. Selekcja siedliskowa jest skorelowana z dziedziczeniem zakresu macierzystego matki. Skład i dostępność spożywanych przez nie roślin zmienia się sezonowo, co również odgrywa ważną rolę w doborze siedlisk.
Prawie nie ma obszarów, w których leniwce dwupalczaste współistnieją z innymi gatunkami. Na ogół zajmują wyłączne zakresy geograficzne.
Morfologia leniwca dwu- i trójpalczastego
Długość ciała leniwca dwu- i trójpalczastego może wynosić od 60 do 70 centymetrów; nie ma widocznego ogona. Kolor sierści waha się między odcieniami jasnego i ciemnego brązu. Niektóre glony rosną na jego futrze, nadając mu zielonkawy odcień, który jest przydatny do kamuflażu.
Gatunek ten wykształcił krótki włos brzuszny, który wraz z włosami bocznymi powoduje, że woda deszczowa spływa w kierunku środka pleców, co umożliwia jej spływanie, gdy jest skierowana w dół.
Głowa leniwca jest zaokrąglona i ma spłaszczoną twarz, z której wystaje mały pysk. Ma pięć kręgów szyjnych oraz specjalna adaptacja na czaszce, która pozwala odchylić głowę do tyłu pod kątem 45 stopni. Pomaga to lokalizować żywność lub wykrywać zagrożenia w otoczeniu.
Długie pazury mogą mierzyć od 8 do 10 centymetrów, który staje się przeszkodą, gdy są na lądzie. Kończyny tylne stają się słabe na ziemi, więc wykorzystuje siłę przednich nóg do poruszania się, pełzając. Jednak w wodzie są bardzo sprawnymi i doskonałymi pływakami.
Reprodukcja
Samiec osiąga dojrzałość płciową między 4 a 5 rokiem życia. Kobiety robią to około rok wcześniej.Samica komunikuje wysokim okrzykiem, że jest gotowa do krycia. Zainteresowane samce podejdą do samicy, a jeśli kilka z nich pojawi się w tym samym czasie, może dojść do konfrontacji.
Konfrontacja polega na trzymaniu się gałęzi tylnymi nogami i bujaniu się, aż jeden z nich się podda. Kojarzenie odbywa się przez powieszenie i zdarza się to kilka razy, po czym samiec zostawia samicę w spokoju.
Po 11 miesiącach i tygodniu ciąży samice rodzą jedno cielę, chociaż nastąpił wzrost liczby urodzeń bliźniaczych. W takich przypadkach matka musi porzucić jedno z młodych i spada ono na ziemię. Dzieje się tak, ponieważ matka nie może fizycznie opiekować się dwojgiem dzieci aż do wieku odstawienia społecznego.
Niezależność leniwego dziecka następuje rok po urodzeniu. W tym okresie cielę przywiera do brzucha matki, chwytając za długie boczne futro. Matka uczy go, gdzie znaleźć jedzenie i co jeść.
Do czasu uzyskania niepodległości matka przenosi się do innych drzew na swoim terytorium i pozwala leniwemu młodzieńcowi zdobyć własne pożywienie. Często można je znaleźć nawet do dwóch lat później, kiedy cielę przyzwyczaiło się już do samodzielnego i samotnego życia.
Następnie spotkają się z innym przedstawicielem swojego gatunku w celach godowych. Średnia długość życia leniwców na wolności wynosi około 29 lat.
