Pająki to rodzaj pająków skaczących Maratus, który należy do rodziny Salticidae. Obecnie, zgodnie z dowodami opartymi na morfologii, 59 różnych gatunków zostało opisanych dla tego rodzaju.
Warto zauważyć, że wszystkie pająki z tego rodzaju są małe, mają od 0,4 do 0,6 centymetra długości. Ponadto samce są niezwykle efektowne, posiadają jaskrawo kolorowe „płetwy” na brzuchu lub opisthosoma, które rozpościerają się w żywy sposób podczas zalotów.
Gdzie żyją pająki pawi?
Gatunki z rodzaju Maratus są endemiczne na południu kontynentu australijskiego. Co więcej, podczas gdy niektóre gatunki są silnie ograniczone do określonych nisz, inne występują w wielu różnych siedliskach. Należą do nich wydmy, łąki, wrzosowiska i ściółka pod lasami eukaliptusowymi w regionie.
W związku z tym, ponieważ pająki pawi żyją w wielu różnych siedliskach, ich odpowiednie sezony lęgowe i okresy szczytowej aktywności różnią się dla każdego gatunku. Te pająki zazwyczaj spędzają sezon lęgowy podczas australijskiej wiosny.
Zachowaj te małe pająki
Gatunki pawi nie przędą sieci, ale utrzymuj wysoką mobilność i stale poluj. Jak prawie wszystkie pajęczaki, pająki pawi są trujące. Nie oznacza to jednak, że są niebezpieczne dla człowieka: ich małe szczękoczułki są tak małe, że nie mogą nawet przebić naszej skóry.
Różne badania opisują, że pająki z rodzaju Maratus posiadają jajorodne wewnętrzne zapłodnienie płciowe. Samce dojrzewają wcześniej niż samice i rozpoczynają poszukiwania partnerów seksualnych od sierpnia do grudnia.
Po drugie, dojrzałe samice pojawiają się później i przeżywają samce. Po kryciu przyszłe matki gniazdują na ziemi, gdzie składają woreczki z jajami, z których każdy składa się z setek pająków.
Tańczące zaloty pawich pająków: dosłownie taniec na całe życie
Co ciekawe, samce wykorzystują swoją żywą kolorystykę i wyszukany taniec, aby przyciągać kobiety. Taniec każdego gatunku jest wyjątkowy, ale większość z nich polega na machaniu przednimi nogami i robieniu małych podskoków.
Rytuał zalotów rozpoczyna się, gdy samce przysiadają na wysokiej powierzchni i machają trzecią parą nóg na brzuchu. To stukanie wytwarza wibracje, które kobieta może wykryć. Po zwróceniu uwagi samicy, samiec rozkłada swoje płatki optostomijne, które zwykle nosi zgięte.
Co ciekawe, płaty optostomijne rozwijają się w sposób, który naśladuje ogon pawia. Mężczyzna kontynuuje swój pokaz, tańcząc i bębniąc w brzuch trzecią parą kończyn. Czas trwania wystawy może sięgać 50 minut lub do momentu, gdy samica zdecyduje się na krycie -lub nie-.
Ważne jest, aby wiedzieć że samce nie tylko tańczą dla seksu, ale konkurują o życie. Zaloty to z pewnością ryzykowna sprawa, ponieważ samica nie zawaha się zjeść swoich zalotników, jeśli nie przekonają jej po wystawie.
Co ciekawe, przyszłe matki wydają się jeść tylko złych tancerzy. Tym, którym udaje się skojarzyć, zwykle pozostawia się swobodę powtórzenia wystawy z jak największą liczbą samic.
Niezwykłe ubarwienie pawich pająków ma swój sekret
Gatunki pająków pawich mają wyraźny dymorfizm płciowy. Podczas gdy samice nie mają żywych kolorów i są w większości jasnobrązowe, samce wykazują różne odcienie i wzory.
Zabarwienie samca pająka wynika zarówno z pigmentów, jak i kolorów strukturalnych. Konkretnie, te ostatnie uzyskuje się za pomocą łusek mikroskopowych, lub zmodyfikowane włosy, które pokrywają twoje ciało. Badania wykazały, że białe, kremowe i czerwone łuski często mają kształt kolców.
Komunikacja i percepcja małych pawi
Pająki Maratus Mają 8 oczu, które pomagają dostrzec ruch i głębię. W rzeczywistości twoje oczy są wrażliwe na promienie UV. Różne badania wykazały, że ich przesunięte siatkówki pozwalają im postrzegać kolory w sposób bardziej podobny do tego, w jaki obserwują je ptaki.
Ponadto komunikacja między samcami i samicami odbywa się tylko w czasie krycia. Głównie odbywa się to poprzez wibracje samców i uwalnianie do powietrza feromonów - sygnałów chemicznych - przez samice.
Wibracje mogą być wykryte przez samicę poprzez układy sensoryczne w jej nogach. Natomiast feromony są odbierane przez chemoreceptory zlokalizowane na kończynach samca. To wyzwala męskie zaloty przy braku jego normalnych wizualnych wskazówek.
Podsumowując, biologia i stan ochrony tych wspaniałych stworzeń nie jest jeszcze w pełni poznany, ze względu na brak badań nad tym rodzajem. Według opinii specjalistów, główne zagrożenie dla Maratus jest zniszczenie siedliska poprzez ciągłe palenie ziemi w Australii.
