Zdolność aklimatyzacyjna zwierząt i jej wpływ na wybór rolnika

Spisie treści:

Anonim

Aby zrozumieć, dlaczego zwierzęta muszą się aklimatyzować, wystarczy podać praktyczny przykład: rasa bydła pochodząca z Indii łatwiej przystosuje się do ciepłego klimatu niż rasy kontynentalne z umiarkowanej Europy. Zwierzęta, aby być w pełnej kondycji, muszą osiągnąć tak zwaną równowagę termiczną.

Mając tę jasną ideę, rolnicy analizują cechy klimatyczne swojego obszaru i w konsekwencji wybierają jedną lub inną rasę do rozmnażania. Zwierzę, które nie cierpi na stres cieplny, ma większe szanse na zachowanie zdrowia i dobrego samopoczucia, czego oczekuje każdy odpowiedzialny rolnik.

Zdolność aklimatyzacyjna zwierząt

Zwierzęta kręgowe są klasyfikowane na podstawie ich zdolności termoregulacyjnych do 2 szerokich kategorii. Pokazujemy je poniżej.

Poikilotermy lub zwierzęta zimnokrwiste

Są to płazy, gady i ryby, których temperatura ciała jest zmienna i zależy od warunków klimatycznych środowiska. Krótko mówiąc, tym żywym istotom brakuje mechanizmów termoregulacyjnych.

Domotermy lub zwierzęta stałocieplne

Większość zwierząt domowych należy do tej grupy, ponieważ posiadają wydajny system termoregulacji. System ten jest dość złożony, zwłaszcza u ssaków, które mają liczne mechanizmy regulacyjne.

Niektóre z tych mechanizmów są fizyczne – takie jak rozszerzenie naczyń krwionośnych lub pot – oraz inne mechanizmy chemiczne – takie jak zmienność hormonów i metabolizm.

Termoregulacja: wytwarzanie i odprowadzanie ciepła ciała

W gorącym środowisku konieczne jest, aby zwierzęta były w stanie eliminować ciepło ciała, zarówno wytwarzane w nich, jak i odbierane z otoczenia. W przeciwnym razie jego temperatura wzrosłaby bez ograniczeń i byłby śmiertelny.

Aby tego uniknąć, żywe istoty muszą osiągnąć równowagę termiczną, to znaczy taki, w którym ciepło wytwarzane i rozpraszane jest równoważne. Zwierzę wytwarza ciepło na kilka sposobów:

  • Przede wszystkim dlatego, że pozyskiwana jest z zewnątrz, pod wpływem promieniowania słonecznego lub wysokich temperatur zewnętrznych.
  • Po drugie, ponieważ jest produkowany przez twoje ciało poprzez podstawowy metabolizm, trawienie, aktywność mięśni i wiele innych procesów metabolicznych.

Aby rozproszyć to zmagazynowane ciepło, zwierzę wykorzystuje różne mechanizmy parowania, promieniowania, konwekcji lub przewodzenia. Wszystkie 4 sposoby są skuteczne, o ile temperatura otoczenia jest wystarczająco niska.

Z tego powodu, gdy temperatura otoczenia przekracza temperaturę ciała, mechanizmy termoregulacyjne zaczynają zawodzić. Zwierzę, które nie jest zaaklimatyzowane do środowiska, nie jest w stanie tego wytrzymać.

Aklimatyzacja zwierząt: zastosowanie u bydła

Energia z promieniowania słonecznego jest zatrzymywana przez zwierzęta. W niektórych przypadkach jest to równe lub przewyższa wydatkowanie energii wytwarzane przez podstawowy metabolizm. Na zatrzymywanie ciepła u bydła wpływa wiele czynników.

Na przykład krowy o ciemnej sierści zachowują znacznie więcej energii niż krowy o jasnej sierści. Dlatego w ciepłym i wilgotnym klimacie tropikalnym i subtropikalnym najodpowiedniejsze są rasy jasne i jaskrawe. Wręcz przeciwnie, na dużych wysokościach lepsza jest ciemna warstwa, ponieważ temperatura jest niższa i konieczne jest zatrzymanie jak największej ilości ciepła.

Bydło przystosowane do warunków pustynnych będzie miało jaśniejszą sierść na brzuchu i dłuższe kończyny. W ten sposób twoje ciało będzie jak najlepiej chronione przed ciepłem ziemi.

Wpływ sierści na odprowadzanie ciepła

Ogólnie rzecz biorąc, u krów występują 2 rodzaje sierści:

  • Krótkie włosy, który składa się z pierwotnych mieszków włosowych, które mają powiązane gruczoły potowe. Formacje te wydalają wraz z potem większą objętość wody, a wraz z nią „nadmiar” temperatury. Jest to sierść typowa dla ras przystosowanych do ciepłych środowisk.
  • Długie włosy, wełnisty, utworzony przez pierwotne i wtórne mieszki włosowe, z mniejszą lub mniejszą liczbą gruczołów potowych. Jest to futro bydła kontynentalnego. Powłoka ta tworzy warstwę izolacyjną między skórą a środowiskiem zewnętrznym, dzięki której utrzymuje wilgoć i temperaturę. Idealny do zimnych klimatów; śmiertelny w gorącym klimacie.

Znaczenie pocenia się dla aklimatyzacji zwierząt

Gruczoły potowe odgrywają zasadniczą rolę w rozpraszaniu ciepła. Wpływa zarówno na jego ilość, jak i lokalizację oraz rodzaj. Na przykład, pot okazuje się najczęstszą formą termoregulacji parowania u krów. Bardziej nawet niż dyszenie, używany w większym stopniu przez inne zwierzęta domowe.

Rodzaj skóry zwierzęcia decyduje o liczbie gruczołów potowych. Być może ważniejsze niż ilość jest to, że znajdują się bliżej powierzchni, co osiąga np. zebu.

Wielkość i budowa krowy

Zwierzęta przystosowane do ciepłych obszarów mają znacznie szczuplejszą sylwetkę, większą odległość między kłębem a mostkiem oraz uniesiony brzuch. Ta konformacja łatwiej przystosowuje się do wysokich temperatur, ponieważ ma większą powierzchnię ciała. W ten sposób zwierzęta są w stanie rozproszyć więcej ciepła.

Zdolność aklimatyzacyjna zwierząt i jej wpływ na wybór rolnika

Dzięki zebranym informacjom widać, jak myślący przyszłościowo rolnik musi brać pod uwagę wiele czynników przy wyborze swojego bydła w oparciu o jego położenie geograficzne.

Zarówno wielkość zwierzęcia, jego budowa, długość sierści czy kolor wpływają na jego zdolność do termoregulacji. Tylko zwierzę zdolne do osiągnięcia równowagi termicznej przetrwa w ekstremalnych temperaturach klimatycznych.