Zapylanie odbywa się za pośrednictwem różnych wektorów. Najważniejsze z nich to wiatr, woda i zwierzęta. Zapylaczami numer jeden są owady i jak wiadomo pszczoły. Jednak z tym zjawiskiem współpracuje wiele innych żywych istot, takich jak nietoperze.
Owady, ptaki i ssaki przyczyniają się do zapylania różnych gatunków roślin. Pyłek jest uwięziony we włosach, piórach, nogach lub innych częściach ciała i spada wraz z ruchem zwierzęcia w innych kwiatach. Wśród ssaków, które wykonują tę pracę, możemy wyróżnić moc zapylania nietoperzy.
Zapylanie nocne
Mówi się, że nietoperze łagodzą pszczoły w nocy. Chociaż istnieją pewne wyjątki, zdecydowana większość nietoperzy to zwierzęta nocne, więc to powiedzenie nie jest całkowicie błędne.
Nietoperze pomagają w zapylaniu wielu rodzajów roślin tropikalnych, jak banany, mango czy guawy. Są zwierzętami kluczowymi dla zachowania bioróżnorodności, ponieważ są zdolne do rozprzestrzeniania pyłku na znaczne odległości w powietrzu.
Chociaż nie wszystkie obszary tropikalne mają taką samą interwencję zapylania nietoperzy, są one rozmieszczone w całej Afryce, Ameryce, Azji i na wyspach Pacyfiku.
Nietoperze nektarożerne
Wśród różnych gatunków nietoperzy możemy znaleźć różne diety: owadożerne, owocożerne, wielożerne, nektarożerne, sanguinivores i mięsożerne, odzwierciedlające różnorodność grupy.
W ekosystemach tropikalnych nietoperze spożywające produkty roślinne odgrywają ważną rolę ekologiczną. Kiedy żywią się nektarem nocnych kwiatów, ich włosy są impregnowane pyłkiem, a kiedy przenoszą się na inne kwiaty, działają jak zapylacze tych samych roślin, które służą im jako pokarm.
Lonchophylla robusta
Ten wyjątkowy gatunek jest przykładem nietoperza nektarożernego. Jest dystrybuowany przez Kolumbię, Kostarykę, Ekwador, Nikaraguę, Panamę, Peru i Wenezuelę, obszary tropikalne.
Dzięki długiemu językowi, podobnemu do języka kolibra, zwierzę to potrafi pozyskiwać nektar z wydłużonych i wąskich kwiatów, jak te z gatunku Werauhi. Pylniki kwiatu pozwalają pyłkowi posypać głowy nietoperzy i w ten sposób następuje zapylanie.
Phyllonycteris poeyi
Jest to gatunek nietoperza średniego, endemiczny dla Kuby, Dominikany i Haiti. Zamieszkuje w grupach w najbardziej odległych galeriach jaskiń. Żywi się pyłkiem, nektarem i owocami różnych roślin, ale w swojej diecie zawiera również owady.
Zobacz na własne uszy
Niektóre tropikalne kwiaty opracowały strategie odbijania dźwięku, dzięki czemu są łatwiejsze do znalezienia przez nietoperze nektarożerne na tym obszarze.
Wiele zwierząt, takich jak nietoperze, używać dźwięku o wysokiej częstotliwości jako narzędzia do poruszania się po świecie. Podczas lotu wydają krótkie piski przez nozdrza lub usta, generując fale dźwiękowe, które nietoperze są w stanie słyszeć odbijając się od powierzchni przedmiotów.
Te informacje dźwiękowe są szybko i w sposób ciągły przetwarzane przez ich mózg, co pozwala im dostosowywać swój kurs podczas lotu, co jest bardzo przydatne do łapania ofiar, takich jak ćmy lub komary.
Nietoperze nektarożerne wydają ciche dźwięki, które odbijając się od kwiatów i roślin zwracają je dokładne informacje o lokalizacji, rozmiarze, kształcie, a nawet fakturze że te zwierzęta potrafią interpretować. W ten wyrafinowany sposób nietoperz leci, aż idealnie pasuje do kwiatka.
Kwiaty, które odbijają dźwięk
Najciekawszy z tego wszystkiego jest to, że niektóre gatunki roślin współewoluowały z nietoperzami rosnące w miejscach ich przejścia i wzmacniające ich aromat związkami siarki, które te skrzydlate ssaki wyczuwają z dużych odległości.
Niektóre kwiaty przybierają nawet określone kształty, które te nietoperze mogą łatwiej znaleźć dzięki echolokacji. Roślina tropikalna Mucuna holtonii jest zapylany przez nietoperze i za pomocą „przewodnika akustycznego” kieruje zapylaczy do swoich kwiatów.
Kwiat zawiera małe wklęsłe lusterko, które pełni funkcję optycznego kociego oka, ale w domenie akustycznej, ponieważ odzwierciedla większość energii wywołań echolokacyjnych nietoperzy w kierunku padania.
Zwykłe, płaskie ostrze odbija dźwięk tylko raz, gdy się od niego odbije. Jednak wklęsły kształt odbija echa silniej, pod dość szerokim kątem, w miarę zbliżania się nietoperza. Innymi słowy, działa jak antena satelitarna.
Stąd nietoperze czerpią korzyści z żywienia się nektarem kwiatów tropikalnych oraz zapylaniem, jakie zwierzęta te dokonują swoimi długimi lotami.
Nietoperze kontra kolibry
Nietoperze nie mają czego zazdrościć ptakom jako zapylaczom. Średnio nietoperze rozprowadzają 10 razy więcej ziaren pyłku niż kolibry. Są w stanie przenosić pyłek dalej, ponieważ żerują na żywność w większym promieniu.
Biorąc pod uwagę fragmentację lasów tropikalnych, coraz bardziej konieczne jest zapylanie na duże odległości. Dzięki zdolności widzenia przez dźwięk, nietoperze odgrywają bardzo cenną rolę w zapylaniu tych ekosystemów.