Hodowla ślimaków w niewoli, zwana także helikulturą, jest częścią alternatywnych produkcji zwierzęcych. Jest znany jako taki, ponieważ jest to bardziej niż ważna opcja w porównaniu do tradycyjnego inwentarza żywego. Dzięki temu rodzajowi produkcji możliwe było zróżnicowanie działalności gospodarczej na obszarach wiejskich, a tym samym poprawa jakości życia.
Logiczne jest, że będąc mniejszościową formą produkcji zwierzęcej, wciąż jest wiele do poznania. Wśród wszystkich interesujących parametrów jedną z najbardziej uderzających zmiennych jest reprodukcja ślimaków w niewoli. Tutaj opowiemy Ci wszystko o tym procesie.
Cechy szczególne hodowli ślimaków w niewoli
Aby lepiej zrozumieć cechy, które odróżniają tę formę zwierząt gospodarskich od innych, najlepiej jest zaproponować konkretny przypadek. W tym celu porozmawiamy o hodowli i rozmnażaniu pospolitego ślimaka ogrodowego Helix aspersa. Ten przykład jest bardzo przydatny, ponieważ ten ślimak, chociaż ma śródziemnomorskie pochodzenie, został wprowadzony na pozostałych kontynentach.
Krótkie wprowadzenie do ogólnej charakterystyki Helix aspersa jako zwierzę hodowlane
Wewnątrz do rodziny Helicidae, Helix aspersa jest to jeden z najliczniejszych gatunków ślimaków lądowych, występujący na całym świecie. Ponadto istnieją różnice w obrębie tego gatunku w zależności od konsultowanego regionu. W rzeczywistości mówimy o odmianach lub rasach opartych na geografii, ze względu na wyraźny polimorfizm gatunku.
Po drugie, na poziomie rozrodczym jest to zwierzę obojnacze. Podobnie jak większość ślimaków i ślimaków, okazy tego gatunku mają zarówno męskie, jak i żeńskie narządy. Tą drogą, każda para osobników mogłaby się rozmnażać, co ułatwia zadanie hodowcy.
Wpływ polimorfizmu na rozmnażanie i hodowlę ślimaków w niewoli
Chociaż będąc hermafrodytami każda para ślimaków mogła się rozmnażać, nic nie gwarantuje tego w 100%. Dzieje się tak, ponieważ podczas doboru wiązań wpływ ma wspomniany polimorfizm.
Spotkanie osobników do kopulacji nie odbywa się przypadkowo, istnieje raczej pewien wybór między zwierzętami o tym samym morfotypie. Niektórzy autorzy twierdzą nawet, że różne odmiany lub rasy Helix aspersa nigdy nie kopulowaliby ze sobą, aby zachować czystość linii.
Zjawisko to może powodować problemy hodowcy, zmniejszając możliwości reprodukcyjne mięczaka.
Wpływ pory roku na rozmnażanie i hodowlę ślimaków w niewoli
Innym badanym parametrem jest sezonowość reprodukcyjna Helix aspersa. Według wyników kilku badań parametry rozrodu są korzystniejsze wiosną. W tym czasie liczba kopuł tak bardzo wzrasta, takie jak składanie jaj, wskaźnik urodzeń i wskaźnik wylęgów.
Ciekawostki dotyczące rozmnażania i hodowli ślimaków w niewoli
Następnie omówimy 2 czynniki, które przyciągają dużą uwagę pod względem rozmnażania ślimaków w niewoli.
1. „Strzałka miłości” i jej wpływ na rozmnażanie ślimaków
Wapienna struktura używana do penetracji skóry pary podczas zalotów nazywana jest „strzałką miłosną”. Dodatek ten działa jak mechanizm uwalniania śluzu reprodukcyjnego do ślimaka biorcy..
Koene i Chase (1988) przeprowadzili badanie, w którym stwierdzili wpływ tego śluzu na żeńską część biorcy. Najpierw następuje rekonfiguracja kanału kopulacyjnego, a następnie zmiana w przewodzie pokarmowym, aby uniknąć mimowolnego trawienia plemników.
Sugeruje się również, że funkcją tych rzutek jest zwiększenie sukcesu reprodukcyjnego ślimaka. Dzieje się tak, ponieważ zwiększa to możliwość zapłodnienia jajeczek partnera przez plemniki. Krótko mówiąc, głównym efektem „strzałki miłości” jest zwiększyć ojcostwo strzelca w stosunku do przyszłego potomstwa.
2. Wielokrotne krycie i selekcja plemników
Zachowanie reprodukcyjne Helix aspersa obejmuje kilka czynników, które promują konkurencję plemników. Jeden z nich pochodzi ze wspomnianych już „strzałek miłości”. Drugi to wielokrotne krycie. Ta kompetencja odnosi się do: walka między różnymi samcami, którzy zamierzają zapłodnić samicę.
Oczywiście to samice wybierają nasienie spośród różnych „dawców”, dzięki temu, że zawiera informacje o jakości samca. Ta możliwość selekcji jest w dużym stopniu wywierana przez mechanizmy molekularne i fizjologiczne., ale także ze względu na samą morfologię żeńskiego układu rozrodczego.
Ślimaki biorcy - te, które będą pełnić rolę rozrodczych samic - mają worek nasienny podzielony na kilka przedziałów. W każdym z nich będą przechowywane różne plemniki, aby kobieta mogła wybrać najbardziej odpowiedni.
Znaczenie znajomości cech rozmnażania ślimaków w hodowli w niewoli
Helikultura stała się dziś jeszcze jedną opcją dla mieszkańców wsi, którzy chcą poświęcić się produkcji zwierzęcej. To więcej niż zademonstrowało mieć więcej niż pozytywne prognozy na przyszłość i wysoką rentowność.
Aby te gospodarstwa były naprawdę opłacalne, hodowcy muszą bardzo dobrze znać wszystkie osobliwości gatunku. Hodowla ślimaków w niewoli musi uwzględniać naturalne funkcjonowanie fazy reprodukcyjnej, zwłaszcza wiedząc, że rozwój fermy będzie możliwy tylko wtedy, gdy osobniki będą mogły się optymalnie rozmnażać.
Wszystko, co hodowca może wykorzystać do poprawy wskaźników rozrodu, natychmiast znajdzie odzwierciedlenie w rentowności gospodarstwa.
