Jeże to małe ssaki pokryte kolcami, które zamieszkują Europę, Azja i Afryka. W Oceanii można je również znaleźć - przez ich przypadkowe wprowadzenie - jak w Ameryce.
Obecnie istnieje 16 różnych gatunków jeży, a wiele z nich jest hodowanych w niewoli. Powszechnym gatunkiem zwierząt domowych jest jeż afrykański, mała kula charakteru i pióra, które nie pozostawiają nikogo obojętnym.
Jakie są jeże i jak żyją?
Jeże mają zaokrągloną sylwetkę, mogą ważyć około kilograma i mierzyć od 130 do 300 milimetrów długości. Poza tymi wymiarami mężczyźni są zwykle więksi niż kobiety.
Te ssaki mają ciało pokryte kolcami, które składają się ze zrogowaciałych pustych włosków. Koce są obecne na całym grzbiecie zwierzęcia, z wyjątkiem obszaru pyska, który kończy się ruchomym, spiczastym pyskiem, z małymi oczami i prostymi, zaokrąglonymi uszami.
Jego przednie kończyny są dłuższe niż tylne, a te z kolei większe mają opuszki na każdej łapce - tak jak psy. Większość jeży to zwierzęta nocne, śpiące przez większą część dnia w wysokiej trawie lub w norach, które kopią w ziemi dla ochrony.
Zamieszkują bardzo zróżnicowane tereny, od wiecznie zielonych lasów, lasów liściastych i ich granic, otwartych przestrzeni z zaroślami, a nawet terenów pustynnych. Występują zarówno w gorącym, jak i zimnym klimacie, chociaż nie wytrzymują dobrze ekstremalnych temperatur. Teraz, gdy już wiesz, czym jest jeż i gdzie mieszka, nie przegap tych ciekawostek na jego temat.
1. Nie schodzą z piór
W przeciwieństwie do innych gatunków, takich jak jeżozwierz, jeże nie bronią się przed napastnikami wypuszczając swoje kolce. W każdym razie prawdą jest, że najmłodsze osobniki mogą w pierwszym roku życia zrobić coś w rodzaju wylinki, a nawet mogą stracić pióra z powodu stresu lub choroby.
Jego strategia obrony polega na przetoczeniu się w nieprzeniknioną piłkę jako środek odstraszający przed drapieżnikami. Jeże mają średnio od 5000 do 7000 kolców, które mogą usunąć lub ukryć dzięki mięśniom grzbietu.
2. Odporność na jad węża?
Konfrontacje jeży z wężami są znane, pomimo różnicy wielkości między nimi.Ssaki żywiące się jadowitymi wężami, takie jak kilka gatunków oposów, mangusty, łasicowate, skunksy i 2 gatunki jeży, mają wspólne adaptacje, aby oprzeć się toksycznym skutkom jad ich ofiary.
3. Mają bardzo dobre uszy
Jeże są w stanie odbierać dźwięki o wysokiej częstotliwości, ponieważ rejestrują tony do 45 kHz – my, ludzie, osiągamy maksymalnie 20 kHz – co pozwala im wykryć odgłos małej ofiary pod ziemią. Komunikują się ze sobą poprzez stękanie i piskliwe piski, ponieważ są zwierzętami wrażliwymi na hałas i nagłe ruchy.
4. Mają też dobry węch.
Ich zmysł węchu jest również bardzo dobrze rozwinięty i jeże wykorzystują go do poszukiwania pożywienia, podążania śladami, znajdowania partnera, lokalizowania terenu i innych zwierząt. Zapachy odgrywają bardzo ważną rolę w życiu jeży, w rzeczywistości zwierzęta te zachowują się bardzo specyficznie, gdy zostaną wystawione na nowy zapach.
Kiedy jeże znajdują przedmiot, który wydziela nowy zapach, gryzą go i tworzą rodzaj pienistej śliny, którą następnie nakładają na kolce na plecach, skręcając swoje ciało i oblizując się językiem.
Takie zachowanie jest znane jako samounicestwienie. Natura tego zachowania jest niejasna, ale uważa się, że może służyć jako mechanizm maskujący.
5. Jeże mogą hibernować
W naturze jeże mają aktywny okres i faza hibernacji, która zbiega się z najzimniejszymi miesiącami zimowymi, gdy brakuje żywności. Zależy to od klimatu, w którym żyją, ponieważ w cieplejszych miejscach okres hibernacji może być opóźniony lub nawet nie hibernować.
W czasie hibernacji, u jeży zachodzi szereg zmian fizjologicznych- Ich temperatura ciała spada o kilka stopni, przestają się ruszać, a ich oddech i tętno znacznie spadają. Ponadto są zwinięte w kulkę, z zębami skierowanymi na zewnątrz.
Aby przezwyciężyć okres hibernacji, ważne jest, aby te zwierzęta miały dobry zapas tłuszczu, który pozwala im pozyskiwać energię do ich minimalnych funkcji życiowych.
To jedne z najbardziej uderzających cech jeży, ale nie jedyne. Znajomość specyfiki wszystkich gatunków zwierząt na Ziemi jest niezbędna, ponieważ jest to pierwszy krok do ich zachowania.
