Obawę o utratę zwierzaka można zmniejszyć dzięki pomocy, jaką oferują psom mikroczipy. Artefakty te pozwalają na identyfikację psów, które zaginęły lub uciekły, co ułatwia ich poszukiwanie i ponowne połączenie z ich właścicielami. Jednak mikroczipy nie powinny być mylone z układami GPS, ponieważ nie służą do tego samego celu.
Obecnie nie ma urządzenia, które łączyłoby zalety GPS i mikroczipa dla psów. Ta ostatnia spełnia tylko jedną funkcję, a mianowicie identyfikację Twojego zwierzaka w bazie danych, która gromadzi informacje o psie i jego właścicielu, aby można było się z nim skontaktować w przypadku zagubienia zwierzaka.
Do czego służą mikrochipy dla psów?
Jak wspomnieliśmy wcześniej, mikrochip to nic innego jak maleńki chip osadzony w szklanej kapsułce, która nie przekracza 0,025 grama a to jest przyrównane do ziarna ryżu. Jest on osadzony pod skórą psa poprzez wstrzyknięcie w lewą stronę szyi, co nie powoduje dyskomfortu ani skutków ubocznych.
Ten chip jest unikalny i inny dla każdego psa i przechowuje najważniejsze informacje kontaktowe, takie jak imię i nazwisko opiekuna, telefon, jego adres, krajowy numer identyfikacyjny i inne. Informacje te muszą być zawsze aktualne i właściciel psa jest odpowiedzialny za ich utrzymanie.
Kilka krajów, jak w przypadku Hiszpanii, prawnie wymagają wszczepiania mikrochipów dla psów po 3 miesiącach. Środek ten zapobiega dobrowolnemu porzucaniu zwierząt domowych i ułatwia ich odnalezienie, gdy zostaną zgubione lub skradzione. Zgubiony pies jest zabierany do miejsca, w którym można zeskanować chip i wraca do domu.
Jego główną różnicą w stosunku do GPS dla psów jest to, że mikroczipy nie mogą śledzić psa w czasie rzeczywistym, co robi GPS. Urządzenia te są nieco większe i nie zaleca się instalowania ich pod skórą psa, ale przyklejania ich do jego obroży, aby móc go śledzić za pomocą specjalistycznego oprogramowania.
Ze swojej strony mikroczip zainstalowany w twoim zwierzaku umożliwia lekarzowi weterynarii identyfikację jej na podstawie unikalnego 15-cyfrowego numeru, za pomocą którego posiada mikrochip, który jest skanowany w celu skontaktowania się z właścicielem zaginionego zwierzęcia. Wielu lekarzy weterynarii i rodzin zastępczych posiada takie urządzenia skanujące.
Charakterystyka i ciekawostki mikroczipa
Implanty z mikroczipem dla psów mają wiele zalet, które nie wpływają na codzienne życie Twojego zwierzaka. Jest to bezbolesny proces, który nie wymaga znieczulenia ani operacji w celu osadzenia ich pod skórą psa.
Podobnie ważne jest, aby nie polegaj tylko na mikroczipie, aby zidentyfikować swojego zwierzaka, który musi mieć naszyjnik z danymi kontaktowymi. Następnie przedstawiamy listę cech i ciekawostek związanych z użyciem tych artefaktów:
- Identyfikacja niepowtarzalnego kodu odbywa się za pomocą częstotliwości radiowych, które pokazują ten numer na skanerze. Następnie jest konsultowany w bazie danych, aby skontaktować się z właścicielem psa.
- Jedynymi profesjonalistami, którzy mają dostęp do informacji o mikroczipie, są weterynarze i agenci Seprona.
- Jego wielkość wynosi od 11 do 14 milimetrów długości i około 2 milimetrów grubości.
- W razie wypadku, znacznie szybciej jest skontaktować się z właścicielem rannego psa, jeśli jest on rozdrobniony. Z drugiej strony, niektórzy weterynarze – po uprzednim upoważnieniu – mogą pomóc w znalezieniu partnera dla Twojego zwierzaka, który będzie generował mioty.
- Po nałożeniu zaleca się nie nakładać na psa balsamów ani środków przeciw pchłom przez co najmniej 24 godziny.
Cena i czas trwania
Oto kilka koncepcji, o których należy pamiętać przed mikroczipowaniem zwierzaka:
- Jest instalowany tylko raz, a jego trwałość do momentu śmierci zwierzęcia. W takim przypadku należy dokonać odpowiedniej aktualizacji.
- Cena instalacji waha się od 20 do 50 euro. W wielu przypadkach, gdy pies pochodzi z domu zastępczego, prawdopodobnie ma już zainstalowane urządzenie. Aby zmienić informacje, wystarczy wpisać 15 euro.
Mikrochipy dla psów są narzędziem, które pomoże Ci uniknąć stresujących sytuacji na wypadek, gdyby Twój zwierzak mógł się zgubić, z przyjemnością połączy się z rodziną znacznie szybciej. Podobnie unikniesz sankcji prawnych, ponieważ jest to coraz bardziej wymagana procedura w wielu krajach i wspólnotach autonomicznych.
