Pies shar pei Jest to jedna z najstarszych ras, gdyż jej pochodzenie sięga 220 roku n.e. Grube futro, krótkie włosy, małe oczy i przycięte uszy czyniły te psy wspaniałymi myśliwymi. Chociaż są teraz zwierzętami towarzyszącymi, ich cechy fizyczne sprawiają, że shar pei mieć pewną skłonność do cierpienia na problemy skórne.
Obwisła i pomarszczona skóra jest główną cechą rasy, ale będąc wynikiem setek mutacji genetycznych, cecha ta może prowadzić do wielu różnych chorób dermatologicznych. Wszelkie oznaki dyskomfortu u tych psów mogą wskazywać na obecność problemu skórnego, więc musisz zachować czujność.
Zapalenie skóry w fałdach skóry
Przestrzeń między fałdami skóry shar pei jest to idealne miejsce do namnażania się bakterii, które mogą prowadzić do infekcji skóry. Wszystkie psy mają na skórze mikroorganizmy wchodzące w skład flory bakteryjnej skóry, ale brak wentylacji ze zmarszczek sprawia, że bakterie rosną szybciej niż normalnie.
Ważne jest utrzymanie dobrej higieny tych fałd i stały przegląd. W przypadku wykrycia czerwonych lub łuszczących się obszarów -oprócz nieprzyjemnego zapachu-, choroba skóry może rozwijać się na psim naskórku.
Biorąc pod uwagę te dowody, przed przystąpieniem do jakiegokolwiek mycia lub dezynfekcji lepiej jest udać się do lekarza weterynarii, aby mógł on ustalić, co dzieje się na skórze psa. Nigdy nie zaleca się samodzielnego przejmowania inicjatywy, jeśli chodzi o leczenie.
Problemy skórne w shar pei: uogólniona nużyca
Roztocza Demodex spp. Jest częstym mieszkańcem skóry psów, która nie stanowi żadnego problemu. Chociaż żyje w dowolnym obszarze skóry, preferuje mieszki włosowe psów o bardzo krótkiej sierści, tak jak w przypadku shar pei.
Rozwój choroby może wystąpić w dowolnej części ciała zwierzęcia, ale przebiega według określonego schematu. Klinicznie, nużyca uogólniona powoduje więcej niż 5 zmian w określonym obszarze ciała. Rany te składają się z rumienia lub zaczerwienienia skóry oraz łysienia lub braku włosów w tym rejonie.
Ponadto ta inwazja pasożytnicza może przybierać inne postacie, takie jak guzki lub czopki mieszków włosowych, łuszczenie się skóry, nadmiar tłuszczu, krosty, zaskórniki, strupy i owrzodzenia.
Oprócz efektu wywołanego przez roztocza, psy tej rasy mają nieskuteczny układ odpornościowy przeciwko patogenowi, stąd choroba rozwija się u psów poważniej. shar pei niż u innych psów.
Powierzchowne bakteryjne zapalenie mieszków włosowych
Kolejny problem ze skórą shar pei to powierzchowne bakteryjne zapalenie mieszków włosowych. To zdarzenie kliniczne występuje u 54,2% psów tej rasy którzy odwiedzają weterynarza z problemami dermatologicznymi.
Bakterie Staphyloccocus pseudintermedius jest główną przyczyną zapalenia mieszków włosowych. Ta dolegliwość sama w sobie nie jest chorobą, ale w wyniku infekcji spowodowanej inną chorobą podstawową. Na skórze psa zwykle wykrywa się grudki, krosty, strupy, obrożę naskórkową i łysienie okrężne.
Pioderma fałdów skórnych lub wyprzenia
Pioderma może wyglądać podobnie do fałdowego zapalenia skóry. Istnieje jednak cecha, która odróżnia ją od innych jednostek klinicznych: ropne zapalenie skóry proces zapalny spowodowany przerostem bakterii, który powoduje wydalanie ropy, coś, czego nie widać w zapaleniu skóry.
Główne objawy kliniczne to zaczerwienienie skóry fałdu wraz z wysiękiem surowiczym lub ropą. Zmiany te są szybko pokrywane przez silnie ropne i śmierdzące skorupy. Ponadto ropne zapalenie skóry może stać się przewlekłe, co sprawia, że jego leczenie i wyleczenie jest niezwykle trudne.
Inne choroby skóry shar pei
ten shar pei mogą cierpieć na nieskończoną liczbę chorób skóry w wyniku ich predyspozycji genetycznych i cech fizycznych. Chociaż niektóre są rzadsze niż inne, wszystkie mogą się rozwijać w różnych sytuacjach. Niektóre z tych patologii są następujące:
- Pęcherzyca zwykła.
- Świerzb sarkoptyczny.
- Zapalenie naczyń
- Brodawczakowatość wirusowa.
- Pododermit.
- Pierwotny łojotok tłusty.
- Dermatoza krostkowa.
Jak widzieliśmy, zmiany dermatologiczne są bardzo częste w: shar pei. Statystycznie najczęstszymi problemami są uogólniona nużyca, powierzchowne bakteryjne zapalenie mieszków włosowych oraz atopowe zapalenie skóry. Ponieważ uważa się, że te dolegliwości mają silny czynnik genetyczny, nie zaleca się rozmnażania z okazami, które je prezentują.