Obecny w Azji, głównie w malezyjskim lesie deszczowym, niedźwiedź malajski (Helarctos malayanus) jest to dość osobliwy typ niedźwiedzia. Mimo przynależności do rodziny Ursid - jak każdy inny niedźwiedź - jego rozmiar jest znacznie mniejszy, nawet mniejszy niż przeciętnego człowieka.
W każdym razie radzimy nie gardzić tym zwierzęciem za to, że jest małe. Wręcz przeciwnie, daj mu szansę, aby się ujawnił, ponieważ na pewno go pokochasz.
Charakterystyka najmniejszego niedźwiedzia
Niedźwiedź malajski ma charakterystyczne czarne futro z małymi żółtawo-pomarańczowymi refleksami przy pysku. Na piersi charakterystyczna plama w kształcie podkowy, dlatego nazywają go niedźwiedziem słońca. Jego rozmiar waha się od 1,2 do 1,5 metra: w porównaniu do niedźwiedzia polarnego (Ursus maritimus), który mierzy maksymalnie 3 metry, ten jest dość mały.
Fizycznie to zwierzę ma pewne różnice w porównaniu z innymi niedźwiedziami, takie jak jego uszy – które są dość małe – i ogon, którego prawie nie ma. Jego pysk jest nieco obniżony, ale nogi i szyja są dość wydłużone. Ponadto, aby jeść, ten niedźwiedź ma 2 świetne bronie: pazury i język.
Gdzie mieszkasz?
Ten mały ursid żyje w klimacie tropikalnym, więc powszechne są dla niego temperatury od 25 do 30 stopni Celsjusza. Okazy zaobserwowano na półwyspie Malezji, Sumatrze i Borneo, jednak widziano je również w Kambodży, Tajlandii i Chinach. W ramach tego samego gatunku zidentyfikowano 2 podgatunki:
- Helarctos malayanus euryspilus.
- Helarctos malayanus malayanus.
Z tych 2 wariantów taksonomicznych, jeden jest unikalny dla Borneo: Helarctos malayanus euryspilus, który ma swoją czaszkę jeszcze mniejszą niż podgatunek, z którym jest porównywany. Dlaczego są podgatunkami? W rzeczywistości to, że ktoś mieszka samotnie na wyspie Borneo i że jego czaszka jest fizycznie mniejsza, wystarczy, aby zaklasyfikować je jako inne.
Oczekuje się, że z biegiem czasu zostanie wygenerowanych więcej zmian i ostatecznie będą to 2 różne gatunki. Doskonały przykład tego, co może zrobić ewolucja.
Niedźwiedź wspina się po drzewach
Dzięki mocnym pazurom ten ssak z łatwością wspina się po drzewach, co daje mu przewagę w zdobywaniu pożywienia. Z tego powodu tym niedźwiedziom łatwiej jest spędzić cały dzień na drzewie niż chodzić.
Niedźwiedzie malajskie wolą urządzać gniazda na wierzchołkach drzew, aby ułatwić sobie odpoczynek: tak jak w przypadku każdego innego ursyda, drzemka jest niezbędna. Ponadto zwyczaj ten pozwala im stosunkowo łatwo dotrzeć do owoców, plastrów miodu lub dowolnego innego gniazda owadów.
Zjedz wszystko, co możesz
Niedźwiedź malajski jest gatunkiem wszystkożernym, więc zjada wszystko, co może: małe ptaki, gryzonie, małe gady, owoce, jagody, nasiona, trochę kwiatów i miód. Dzięki elastyczności, jaką ma w szyi i długości języka – prawie 30 centymetrów – nie ma bariery, która uniemożliwiałaby mu dotarcie do pożywienia.
W ciągu dnia po prostu odpoczywa i śpi, ale gdy robi się ciemno, staje się bardziej aktywny. Jego nocne nawyki pozwalają mu poruszać się w dość stabilnych i spokojnych temperaturach. Ponadto, ponieważ nie ma doskonałego wzroku, kieruje się głównie zmysłem węchu, co czyni go skutecznym myśliwym w ciemności.
Ponieważ ssaki te żyją w dość ciepłych temperaturach, nie muszą hibernować, więc jedzą tylko to, co niezbędne. To jeden z powodów, dla których nie są tak duże ani ciężkie. Mimo to potrafią ważyć nawet 80 kilogramów, co nie jest bez znaczenia.
Cenny niedźwiedź
Niestety, w wyniku działań człowieka zwierzę to zostało dotknięte i Jest uznawany za gatunek wrażliwy. Głównymi przyczynami tego są 3 rzeczy: wylesianie, tradycyjna medycyna chińska i polowania rekreacyjne.
- Wylesianie jest wynikiem wzrostu powierzchni uprawnych. Sytuacja gospodarcza obszaru powoduje, że priorytetem jest niszczenie siedliska gatunku w celu zaspokojenia potrzeb populacji.
- Tradycyjna medycyna wykorzystuje żółć niedźwiedzia do leczenia typowych bólów, takich jak ból gardła, zwichnięcia, epilepsja, gorączka i stany zapalne, co powoduje, że poluje się na ten cenny pierwiastek.
- Polowanie rekreacyjne jest jednym z najsilniejszych czynników zmniejszania populacji, ponieważ miejscowa ludność, chcąc poprawić swoją sytuację, decyduje się na oferowanie wycieczek łowieckich turystom. To nie koniec, ponieważ osierocone niedźwiadki malajskie są zwykle sprzedawane jako zwierzęta domowe.
Ze swojej strony rząd chiński nałożył ograniczenia na eksploatację tego gatunku, jednak wysiłki nie są jeszcze wystarczające. Niestety powstrzymanie wyczerpywania się zwierzęcia tak głęboko zakorzenionego w kulturze jest w tym momencie bardzo trudne.
Obszar, na którym mieszka ten niedźwiedź, gospodarka obszarów wiejskich, tradycje i jego mieszkańcy to czynniki, które komplikują powodzenie działań. Chociaż wydaje się, że jest daleko, niebezpieczeństwo zniknięcia niedźwiedzia malajskiego pozostaje obecne i rośnie z dnia na dzień.
