Nie ma wątpliwości, że sowy to kwintesencja ptaków nocnych. Kiedy zaczyna zapadać wieczór, a większość zwierząt schroni się, aby uniknąć ciemności, sowy rozpoczynają swoją rutynę. Zwierzęta te mają wyjątkowe cechy, które czynią je jednymi z najlepszych myśliwych nocy. Chcesz poznać więcej ciekawostek na temat sów?
Na świecie, poza Antarktydą, występuje kilkadziesiąt gatunków sów na różnych kontynentach. Każdy gatunek ma swoje osobliwości, ale wszystkie prezentują wspólne adaptacje do stylu życia, z ostatecznym celem bycia najcichszymi myśliwymi na świecie.
Jednak nauka próbuje teraz obalić pewne cechy, którymi obdarzone były sowy. Czy nie mają doskonałego wzroku? Czy naprawdę słyszą jakiś dźwięk w lesie? Następnie odpowiadamy na te pytania i wiele innych.
1. Cichy lot sów
Jedną z ciekawostek dotyczących sów, która zwykle przykuwa uwagę, jest to, jak cichy jest ich lot. Te zwierzęta wydają tak mało dźwięku podczas lotu, że nawet człowiek nie jest w stanie wykryć osobnika, nawet jeśli ptak przeleciał tuż nad jego głową.
Dlaczego sowy wyewoluowały tak, że są tak ciche, skoro inne ptaki o tej samej strategii polowania nie potrzebują tego? Odpowiedź nie jest do końca jasna, ale naukowcom udało się rozszyfrować kilka zagadek.
Lotki sów mają gęsty aksamit. Ponadto mają w piórach strukturę w kształcie grzebienia, dzięki czemu są jeszcze cichsze. W przeszłości uważano, że te adaptacje służyły sowie jako sposób na wytłumienie dźwięku aerodynamicznego, czyli hałasu, który pojawia się podczas przechodzenia przez powietrze.
Obecnie to przekonanie zostało całkowicie empirycznie zdemontowane, a teraz teoria nie polega na tym, dlaczego lot sowy jest tak cichy, ale dlaczego inne ptaki są tak hałaśliwe podczas lotu. Odpowiedzią, która jak dotąd cieszy się większym poparciem, jest to, że ptaki wytwarzają dużo dźwięku, uderzając niektóre pióra o inne i tarcie między nimi.
Specjalne struktury, które sowy mają na swoich skrzydłach to tarcie między piórami jest przytłumione, a dźwięk prawie zniwelowany. Ta adaptacja może przynieść korzyści tym zwierzętom na 2 sposoby.
- Przede wszystkim, nie emitując dźwięków podczas lotu, sowa może nadal słyszeć wszystko wokół siebie i że dźwięk ofiary nie jest maskowany przez trzepotanie jej.
- Po drugie, fakt niewydawania dźwięków słyszanych przez ofiarę, ogranicza zdolność tamy do podejmowania decyzji o manewrze uniku, aby uniknąć ataku sowy.
Jak na razie jest to najnowsza wiadomość o cichym locie sowy i do czego można go wykorzystać.
2. Świetna elastyczność szyi: kolejna z ciekawostek sów
Sowy potrafią odwrócić głowę o około 270 stopni. Z tego powodu często mogą umieszczać twarz tuż nad plecami. Ponadto zwierzęta te wykonują nieco dziwne zwroty w swoim dążeniu do dokładnego wykrycia, skąd dochodzi dźwięk.
Ostatnie badania z amerykańskimi płomykówkami (Tyto furcata pratincola) odkryli, że zwierzęta te mają 14 kręgów szyjnych, coś, co jest całkowicie poza normą w świecie zwierząt.
Zdecydowana większość kręgowców ma 7 kręgów szyjnych. Mogą być umieszczone bardzo blisko siebie, a nawet utrudniać ruch - jak u delfinów - lub wręcz przeciwnie, być naprawdę wydłużone, jak u żyraf. W każdym razie ta konformacja prawie zawsze obejmuje 7 kości.
Fakt, że sowy mają 14 kręgów to spore odkrycie, ale poza tym ich szyje mają od 3 do 7 obszarów zgięcia. Jeśli pomyślisz o człowieku, który w obszarze szyjnym ma tylko jeden punkt zgięcia, do 7 regionów może przyjąć szeroki zakres skrętów i ruchów.
3. Czy mają wysoko rozwinięty zmysł słuchu?
Sowy wykrywają swoją zdobycz za pomocą słuchu, ponieważ zawsze uważano, że te zwierzęta są w stanie słyszeć najmniejszy hałas. Jednak obecnie wiadomo, że zdolność słyszenia lub częstotliwość, z jaką te zwierzęta słyszą, jest taka sama jak u ludzi. Jak więc mogą słyszeć swoją ofiarę pod ziemią lub śniegiem?
W rzeczywistości istnieje wiele czynników, które sprawiają, że sowy lepiej słyszą, mimo że słyszą na tej samej częstotliwości co my. Przede wszystkim – i jak już wspomniano – sowy nie słyszą siebie podczas ruchu, co pozwala im lepiej słyszeć swoją zdobycz.
Z drugiej strony układ anatomiczny ich uszu jest inny. Ich kanały uszne znajdują się po obu stronach głowy, ale na różnych wysokościach. Pozwala to sowom lepiej analizować, skąd dochodzi dźwięk.
Wreszcie, na poziomie neurologicznym, sowy są ekspertami w rozróżnianiu, który hałas jest prawdziwy, a który pojawił się w wyniku odbicia. To znacznie ułatwia lokalizację zdobyczy.
4. Dlaczego niektóre sowy mają krążki na twarzach?
Kolejną ciekawostką sów związaną ze słuchem jest tarczowata twarz wielu gatunków. Zwierzęta należące do rodzajów Strix, Asio, Dymienica, Tyto Tak Phodilus podziel twarz na 2 płaskie dyski. Ta funkcja poprawia odbiór dźwięków.
5. Czy wszystkie sowy mają żółte oczy?
Każdy gatunek sowy ma oczy jednego koloru, chociaż różne taksony można podzielić na grupy, z kilkoma wyjątkami. Ogólnie, sowy z rodzaju Strix Mają czarne oczy i nie mają pióropuszy na głowie. Te zwierzęta są wybitnie nocne, ponieważ polują tylko wtedy, gdy jest dobrze w nocy.
Inne gatunki sów – np. z rodzaju Dymienica lub Asio- są raczej zwierzętami o zmierzchu i mają żółte oczy. Inni mają pomarańczowe, a nawet czerwone oczy. Mówi się, że boisko jest związane z porą nocy, w której poruszają się zwierzęta, ale nie ma badań potwierdzających tę teorię.
Nauka wykazała, że sowy nie widzą zbyt dobrze. Głównym zmysłem do funkcjonowania w środowisku jest ucho, które choć nie jest bardzo rozwinięte, ma zewnętrzne struktury, które sprawiają, że znacznie zwiększają zdolność słyszenia.
6. Więcej ciekawostek na temat sów: ich najbliżsi krewni
Jeśli to wszystko nie jest już wystarczająco ciekawe, teraz wiadomo, że najbliższymi krewnymi sów nie są inne ptaki drapieżne, ale niektóre gatunki wróblowych. Według badań, kolibry, wróble czy zimorodki to najbliżsi krewni sów, z taksonomicznego punktu widzenia.
Jak widzieliśmy, cechy fizyczne i adaptacje sów są naprawdę niesamowite. Niektóre z tych zwierząt – jak np. biała sowa – znikają z wielu regionów Europy z powodu braku miejsc lęgowych. Na szczęście niektóre stowarzyszenia mają projekty umieszczania budek lęgowych dla nocnych ptaków drapieżnych.
