WidłorógAmerykańska antylokapra) to gatunek ssaka parzystokopytnego endemiczny dla Ameryki Północnej. Zwierzęta te zamieszkują bezdrzewne równiny, suche murawy i chaparral od Kanady po Meksyk, a także Baja California i Arizona. Ten piękny i pełen wdzięku ssak ma również podgatunek endemiczny dla pustyni Sonora (Meksyk).
Widłoróg żyje około 16 lat i wykonuje bardzo wyraźne ruchy regionalne, w zależności od środowiskowych warunków klimatycznych. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym pięknym i tajemniczym zwierzęciu, czytaj dalej.
Taksonomia widłoroga i filogeneza
WidłorógAmerykańska antylokapra) Jest to ssak należący do rzędu parzystokopytnych, to znaczy te zwierzęta, które mają parę palców na każdej nodze. Ogólnie rzecz biorąc, parzystokopytne wspierają swoje cyfry 3 i 4, podczas gdy reszta jest atrofia.
W Parzystokopytne znajdujemy gatunki oflagowane, takie jak świnie, krowy, kozy i owce. Podrodzina również znajduje się tutaj Antylopina, który odnosi się do typowych antylop, takich jak gazele i saigi. Jako ciekawostkę należy zaznaczyć, że do tej grupy należą również wszystkie walenie.
Pomimo swojej naukowej nazwy, trzeba podkreślić że widłoróg nie jest antylopą. Należy do podrodzinyAntylokapryny,podczas gdy jego czworonożni towarzysze sąAntylopina. Jest jedynym żyjącym przedstawicielem swojej grupy, choć w epoce plejstocenu było ich znacznie więcej.
Podgatunek widłoroga
Jeśli mówimy o taksonomii, nie możemy pominąć jedynego znanego podgatunku widłoroga,Antilocapra americana sonoriensis.Chociaż gatunek ogólny nie jest zagrożony, jest wyraźnie zagrożony wyginięciem, ponieważ szacuje się, że w zasięgu występowania jest mniej niż 200 osobników rozmnożeniowych.
Gatunek ten występuje endemicznie na pustyni Sonora w Meksyku. Niestety, większość jego siedliska jest zajęta przez BMRG, aktywną jednostkę rządową, która wykorzystuje swoje techniki bombardowania na tym obszarze. Z tego i wielu innych powodów Ochrona tego podgatunku widłoroga jest bardzo delikatną kwestią.
Opis fizyczny i zwyczaje
Widłorogi to małe kopytne z korpusem w kształcie beczki. Samice mają odległość 86 centymetrów między łopatkami a ziemią, podczas gdy samce są nieco większe, około 87,5 centymetrów. Długi, jego przybliżony średni rozmiar to półtora metra, a ostatnie 10 centymetrów odpowiada małemu ogonowi.
Jego futro jest gęste i bardzo grube, brązowy na grzbiecie i białawy na brzuchu i szyi. Biały odcień występuje również wokół pyska i uszu, nadając zwierzęciu rodzaj „maski” na pysku. Populacje południowe są jaśniejsze niż te na północy, co pomaga je łatwo odróżnić.
To zwierzę jest ściśle roślinożerne i woli żerować na otwartych przestrzeniach między 900 a 1800 metrów nad poziomem morza. Ponadto widłoróg żywi się warzywami, które są potencjalnie toksyczne dla gatunków zwierząt gospodarskich, więc nie konkuruje z nimi, jeśli chodzi o dietę.
Forbias to jego ulubione warzywa, które stanowią 62% jego diety.
Inne ciekawostki dotyczące widłoroga
Widłoróg jest najszybszym ssakiem na całej zachodniej półkuli Ziemi. Jego prędkość zależy od momentu wyścigu, w którym jest mierzona, ale wartości dochodzące do 88,5 km/h zostały wykryte w sprint 800 metrów. Z tymi liczbami, staje się jednym z najszybszych zwierząt na świecie.
Oprócz tego należy zauważyć, że układ rozrodczy widłoroga jest poligyniczny, to znaczy samce rozmnażają się z więcej niż jedną samicą. Te bronią swojego terytorium, na które samice wkraczają lub, jeśli to się nie uda, dominują w haremie. W swoim południowo-wschodnim zasięgu gatunek rozpoczyna fazę rozrodczą w lipcu, która kończy się w połowie września.
Okres ciąży zapłodnionych samic wynosi 252 dni i jest zjawiskiem synchronicznym, ponieważ wszystkie zatrzymują się w ciągu kilku dni od siebie. Poród odbywa się wiosną i, co ciekawe, kobiety po raz pierwszy mają tylko jedno cielę, podczas gdy te, które zaszły już w ciążę przed porodem bliźniąt.
Samce widłoroga są bardzo terytorialne w okresie godowym. Dominanty kontrolują całe haremy samic.
Zwierzę równie piękne, co tajemnicze
Widłoróg jest wyraźnym przykładem ewolucji równoległej, ponieważ zajmuje tę samą niszę ekologiczną antylop, typową dla regionów afrykańskich i euroazjatyckich. Pomimo tego, że tysiące lat temu oddzieliły się od tych ssaków, widłoróg zwyczajny i antylopa mają wiele wspólnych cech.
Ponadto należy zauważyć, że gatunek ten jest symbolem Amerykańskie Towarzystwo Mammalogów (ASM), ze względu na jego znaczenie ekologiczne i sławę w Stanach Zjednoczonych. Chociaż normalne populacje są w dobrym zdrowiu, musimy pamiętać, że podgatunkiAntilocapra americana sonoriensisjest dziś w poważnym niebezpieczeństwie.
