Brązowa hienaHiena brunnea) jest gatunkiem z rodziny Hyaenidae który mieszka w Namibii, Botswanie, Zimbabwe, Mozambiku i RPA. Niestety, ma nagrodę za najrzadszy gatunek hieny na świecie, ponieważ jest prawie zagrożony wyginięciem, a liczba populacji wynosi od 4000 do 10 000 dorosłych osobników.
Gatunek ten różni się od pozostałych hien gładką sierścią i opadniętym bokiem. Jest to mięsożerne zwierzę bardzo różne od tego, co przychodzi na myśl, gdy myślimy o hienie, ponieważ ma niewiele wspólnego z flagowymi gatunkami tego rodzaju, Crocuta crocuta -lub cętkowana hiena-. Jeśli chcesz wiedzieć wszystko o tym gatunku, czytaj dalej.
Taksonomia i filogeneza hieny brunatnej
Brązowa hienaHiena brunnea) należy do zamówieniaCarnivora, obejmuje to co najmniej 279 gatunków. Ta grupa jest piątą co do wielkości wśród ssaków i jedną z najbardziej udanych, ponieważ wielu jej członków znajduje się na szczycie piramidy żywieniowej ekosystemów, w których żyją.
Co ciekawe, pomimo swojego psowatego wyglądu, hieny należą do podrzędukotowate,podczas, gdypsowate są to między innymi psy domowe, wilki, niedźwiedzie, łasicowate i foki morskie. Wszystkie kotowate mają wspólną cechę: dwukomorowe pęcherze słuchowe, składa się z 2 kości przymocowanych do przegrody.
Jeśli zakręcimy drobniej, odkryjemy, że brązowa hiena należy do rodziny Hyaenidae,grupa, która ma tylko 4 gatunki podzielone na 3 rodzaje. Jest to piąta najmniejsza biologiczna rodzina rzęduCarnivorai jeden z najmniejszych wśród wszystkich ssaków. Pomimo niewielkiej różnorodności hieny są kluczowym elementem każdego afrykańskiego ekosystemu.
Hieny są bardzo ciekawskimi zwierzętami, ponieważ ich tryb życia jest bardzo podobny do psowatych, ale filogenetycznie są bliższe kotom, takim jak kot domowy.
Opis fizyczny
Hiena brunatna uważana jest za ssaki średniej i dużej wielkości, ponieważ dorosły osobnik waży średnio 40 kilogramów, a niektóre rekordy wynoszą 72,6 kilograma. Z drugiej strony jego ciało ma długość około 144 centymetrów, a jego wysokość od ramion do ziemi wynosi około 79 centymetrów. Nie jest małym ssakiem.
Gatunek ten różni się od innych hien brązowym, gładkim, długim futrem i zwisającym na bokach. Włosy erekcyjne na karku i plecach osiągają do 30 centymetrów długości i jeżą się podczas zachowań agonistycznych, w których hiena pokazuje, że przygotowuje się do walki.
Jest to drugi co do wielkości gatunek hieny w swojej rodzinie, ustępuje tylko hienie cętkowanejCrocuta crocuta). W przeciwieństwie do tych ostatnich, hieny brunatne żywią się głównie padliną, co czyni je największymi zwierzętami lądowymi, które mogą oprzeć większość swojej diety na odpadach biologicznych.
Ze względu na niedobór pożywienia w środowiskach pustynnych, w których zamieszkuje, zwierzę to uzupełnia spożycie padliny spożywaniem owoców.
Zachowanie i reprodukcja
Hieny mają hierarchiczny system podobny do wilków, składa się z klanów od 4 do 6 osobników. Każdy klan broni swojego terytorium, a wszyscy krewni uczestniczą w opiece nad potomstwem. Mamy do czynienia z dość terytorialnym gatunkiem, który wyznacza granice swojego obszaru działania wydzielinami wyraźnego gruczołu odbytu.
Jak w każdym hierarchicznym społeczeństwie, hieny czasami walczą o władzę, a w skrajnych przypadkach samiec jest w stanie zostać liderem po zabiciu głowy stada po fizycznej konfrontacji. Z drugiej strony dominująca kobieta jest zwykle najstarsza w grupie, bez potrzeby fizycznych walk o osiągnięcie swojego statusu.
Wreszcie, Należy zauważyć, że u tego gatunku prawie nie występuje dymorfizm płciowy. Dorosłe osobniki są rozwiązłe i rozmnażają się od maja do sierpnia, ich ciąża jest bardzo krótka -97 dni- a samice rodzą do 5 młodych w miocie. Dojrzewanie płciowe u samców osiąga się po 40 miesiącach, au samic po 24 miesiącach.
Niepokojąca sytuacja dla brązowej hieny
Jak powiedzieliśmy wcześniej,Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody(IUCN) wymienił ten gatunek jako „Near Endangered (NT)”. Jej trendy populacyjne są dziś stabilne, ale szacuje się, że w ich naturalnym środowisku żyje nie więcej niż 10 000 dorosłych hien brunatnych.
Niestety, jedyną przyczyną upadku tego gatunku jest zabijanie przez miejscowych. Rolnicy uważają, że zwierzęta te stanowią zagrożenie dla ich zwierząt gospodarskich, ale nic nie może być dalsze od prawdy: hieny brunatne są wybitnymi padlinożercami i nie polują. Konieczna jest edukacja ludności, aby powstrzymać fatalny los tego gatunku.
