Lodowate wody oceanu otaczające biegun południowy są domem dla spektakularnej różnorodności życia morskiego. Adaptacje zwierząt do zimna na przestrzeni ewolucji dały początek istotom tak pięknym jak anioł morski czy anioł morski (Clione Antarktyda).
Mimo niewielkich rozmiarów zwierzę to, znajdujące się na początku łańcucha pokarmowego, ma spektakularną strategię defensywną. Chociaż nie jest to powszechnie znany gatunek, naukowców bardzo pociąga jego sposób życia, sposób poruszania się i pożywienie. Następnie opowiemy Ci więcej o Antarktyda Clione.
Charakterystyka Antarktydy Clione
Clione Antarktyda jest ślimakiem morskim, mięczakiem ślimaka rodziny Clionidae. O długości od 1 do 3 centymetrów, to małe zwierzę odgrywa fundamentalną rolę w łańcuchu pokarmowym.
Jego ciało jest przezroczyste, co pozwala zobaczyć jego przewód pokarmowy o bardzo uderzającym pomarańczowym kolorze. Jedną z najbardziej uderzających cech tego mięczaka jest to, że ma parę skrzydeł po obu stronach ust.
W rzeczywistości te skrzydła to nic innego jak modyfikacja łapy – która normalnie pozwala ślimakom się poruszać – w celu prowadzenia życia na otwartym oceanie. Pysk tego zwierzęcia otoczony jest mackami, które ułatwiają trudne zadanie polowania, utrzymując zdobycz i uniemożliwiając jej ucieczkę.
Anioły morskie są hermafrodytami i składają jaja, które są wypuszczane na otwarte morze, gdzie po kilku dniach wylęgają się bardzo małe larwy. Mają 2 kluczowe momenty do rozmnażania, raz wiosną i raz latem.
Siedlisko anioła morskiego
Anioł morski żyje w zimnych, polarnych wodach półkuli południowej. W przeszłości wierzono, że nazwano inny gatunek anioła morskiego Clione limacina Miał rozkład dwubiegunowy, ale obecnie wiadomo, że są to 2 różne gatunki.
To jest zwierzę pelagiczne, to znaczy żyje w słupie wody, którego nie ma na skorupie kontynentalnej, co jest znane jako otwarte morze. W tej kolumnie wody Clione Antarktyda Ma powierzchowną lub średnią lokalizację, innymi słowy jest organizmem epipelagicznym lub mezopelagicznym.
Zwierzęta pelagiczne występują na głębokości od 0 do 200 metrów, żyją w obszarze słupa wody, gdzie światło dociera bez problemu i możliwa jest fotosynteza drobnych glonów.
Z drugiej strony strefa mezopelagiczna waha się od około 200 metrów do około 1000 metrów. Jest to miejsce zmierzchu iw tych warunkach nie jest możliwe przeprowadzenie fotosyntezy.
Ten mały drapieżnik żyje w całym regionie słupa wody. Dlatego może żyć na obszarach, na których nie ma roślin.
Karmienie Clione na Antarktydzie
Anioł morza (Clione limacina) – i ogólnie wszystkie gatunki należące do tego rodzaju – pełnią bardzo ważne role w ekosystemie, w którym zamieszkują.
Ekskluzywne jedzenie morskiego anioła to Limacina Antarktyda, rodzaj ślimaka morskiego z muszlą i skrzydłami. To, co sprawia, że to zwierzę przetrwa w tych zimnych wodach, to jego zdolność do zatrzymywania lipidów ze zdobyczy, którą chwyta.
W rzeczywistości ten bezkręgowiec jest w stanie przeżyć około 6 miesięcy bez jedzenia. Chociaż jego ruch zwalnia, jest to tylko czas, którego potrzebuje, aby przetrwać chłodniejsze czasy.
Obrona morskiego anioła
Pomimo tego, że jest częścią zooplanktonu, zwierzę to nie ma wielu drapieżników. Dzieje się tak, ponieważ jest w stanie syntetyzować rodzaj ichtiodeteryfikującego, czyli odstraszacz ryb zwany pteroenonem.
Ten związek chemiczny zapobiega zbliżaniu się ryb do tych zwierząt. Jego głównym drapieżnikiem jest meduza Diplulmaris antarktyda, także mały mieszkaniec Oceanu Antarktycznego.
Jak widzieliśmy, choć nie jest to bardzo popularne zwierzę, Anioł morski jest rodzajem ślimaka dobrze znanego w świecie naukowym. Nie udało się jednak wyjaśnić stanu ochrony ani tego, jak zmiany klimatyczne mogą wpłynąć na gatunek.