Loon pospolity lub wielki (Gavia immer) to gatunek ptaka z rodziny Gavidae, właścicielem Ameryki Północnej i Europy. Jest to ptak wędrowny, który wybiera swoje lęgowiska w jeziorach Ameryki Północnej, Grenlandii, Islandii i Wielkiej Brytanii. Ponadto zimą migruje do wybrzeży północnego Atlantyku i północno-wschodniego Pacyfiku.
Ten ptak może mierzyć od 61 do 100 centymetrów, a jego rozpiętość skrzydeł wynosi od 122 do 152 centymetrów, a jego waga waha się od 1,6 do 8 kilogramów. Z kolei nur średni może mierzyć 81 centymetrów długości, a jego rozpiętość skrzydeł wynosi 136 centymetrów. Pod względem wagi nie przekracza 4,1 kilograma.
Charakterystyka fizyczna
Upierzenie nura zwyczajnego charakteryzuje się pokazać czarny odcień na głowie i szyi, Z wyjątkiem opaski, która w okresie lęgowym ma kształt kołnierza na środku szyi. Podobnie górne części są również czarne, z lekkim białym odcieniem.
Jego oczy wyróżniają się tym, że są całkowicie okrągłe i ciemnoczerwone.
Gdy nie ma czasu na rozmnażanie, jego kolor jest czarnobrązowy na górnych partiach i biały na dolnych partiach, które obejmują gardło i przednią część szyi. Z drugiej strony jego dziób jest prosty i czarno-niebieski, dzięki czemu można go odróżnić od głupka Adamsa, którego dziób jest lekko odchylony do góry i ma żółtawy kolor.
Zachowanie nura zwyczajnego
Nur to ptak, który łapie zdobycz nurkując, ponieważ udaje mu się dotrzeć na głębokość 60 metrów, w której może pozostać zanurzony przez 3 minuty bez oddychania. Wśród ich ulubionych słodkowodnych zdobyczy wymienić można m.in. szczupaka, okonia i pstrąga. Podobnie ich ofiarą morską mogą być karmazyny, więźniowie i sardynki.
Co ciekawe, zaobserwowano, że kiedy te ptaki lądują w wodzie, robią to brzuchem. W ten sposób tracą prędkość ślizgając się po wodzie.
Inną z najbardziej charakterystycznych cech tego zwierzęcia jest to, że musi biegać na duże odległości, aby nabrać rozpędu i oderwać się od ziemi. Ta szczególność wynika z faktu, że jego nogi są daleko za ciałem, co utrudnia lądowanie. Tego typu nogi są idealne do nurkowania, ale nie do chodzenia.
Siedlisko i jedzenie
Jak wspomniano powyżej, lęgowisko nura zwyczajnego znajduje się w górnej części globu, w krajach takich jak Ameryka Północna, Grenlandia, Islandia i Wielka Brytania. Zimą ptaki te migrują na południe i do wód przybrzeżnych Ameryki Północnej i Europy, a także do wybrzeży północno-zachodniej Afryki.
Natomiast obecność nura zwyczajnego jest wskaźnikiem jakości wody, ponieważ preferuje czyste i krystaliczne obszary. Jeśli chodzi o jego dietę, można powiedzieć, że jest znakomitym rybakiem. Większość ich diety to ryby, takie jak okonie słodkowodne i moonfish w północnych jeziorach.
Jednak gdy ryb jest mało, ptaki te żywią się skorupiakami, ślimakami, pijawkami, a nawet larwami owadów wodnych. Podczas hibernacji gatunek ten żywi się małymi rybami, takimi jak krakacz atlantycki, i czasami zbierają się w grupy, by ścigać ławice srebrzystych.
Reprodukcja ptasznika pospolitego
Jak zwykle, gatunek ten gniazduje na wyspach jezior, by chronić swoje młode przed drapieżnikami lądowymi. Jednak ten mechanizm nie działa we wszystkich przypadkach, ze względu na drapieżniki, którym udaje się dotrzeć do tych obszarów, takie jak m.in. mewy, krukowate i skunksy.
Z drugiej strony, chociaż dorosłe osobniki nie są drapieżne przez wiele gatunków, zimą są łatwym łupem dla wydr morskich, a także giną od ataków bielików.
Z tego powodu nur zwyczajny postanawia bronić swojego gniazda, atakując intruzów. Czyni to poprzez szczypanie w brzuch, plecy, głowę lub szyję. Wylęg odbywa się raz w roku między kwietniem a czerwcem, kiedy samica składa od 1 do 3 jaj w pobliżu wody, w kopcu chronionym przez oboje rodziców.
Jak zauważyłeś, nur pospolity jest mistrzem w sztuce nurkowania i łowienia ryb. Jest to jednak gatunek zagrożony przez człowieka i wiele okazów zniknęło z powodu kwaśnych deszczy i zanieczyszczeń. Z tego powodu wdrożono kilka strategii mających na celu ochronę tego wyjątkowego gatunku.