Gigantyczny różowy ślimakTriboniophorus aff. graeffei) istnieje tylko w jednym miejscu na świecie: Mount Kaputar. W głębi północnej Nowej Południowej Walii w Australii znajduje się obszar, w którym setki gatunków uważanych za relikty czekają na zmianę klimatu, aby dać im odpocząć.
Niestety, ten duży rozmiar i spektakularny różowy mięczak jest poważnie zagrożony wyginięciem, jak wskazano przez Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrodya (IUCN).
Obecność gatunków inwazyjnych, niszczenie siedlisk i wzrost globalnych temperatur stawia tysiące gatunków na krawędzi wyginięcia. Dowiedz się więcej o tym kolorowym zwierzęciu walczącym o przetrwanie poniżej.
Charakterystyka gigantycznego różowego ślimaka
Olbrzymi różowy ślimak jest jedynym członkiem rodziny Athoracophoridae. To zwierzę, jak opisał jego odkrywca, strażnik Micheal Murphy, To najgłębszy różowy kolor, jaki człowiek może sobie wyobrazić.
Ze względu na nieliczne badania, które istnieją, nadal nie wiadomo, który pigment jest przyczyną tak bujnego koloru. Mimo dużych rozmiarów – około 20 centymetrów długości – mięczak ten był zupełnie nieznany, przynajmniej do czasu, gdy jego siedlisko zostało zniszczone przez pożar i zbliżyli się agenci leśny, aby zebrać dane na temat wyrządzonych szkód.
To wtedy kilkadziesiąt różowych ślimaków zaczęło przemieszczać się po spalonych powierzchniach, a ich biologia pozostaje na razie słabo poznana. Nie wiadomo, czy gatunek jest hermafrodytyczny, jak ma to miejsce w przypadku wielu innych ślimaków, lub jaka jest ich średnia długość życia.
W końcu, jeśli gatunek przetrwa w tak zniszczonym środowisku po pożarach, jest nadzieja, że pewnego dnia dowie się o nim więcej.
Skąd jesteś?
Około 17 milionów lat temu miała miejsce erupcja wulkanu, która dała początek temu, co jest obecnie znane jako Góra Kaputar, która ma wysokość 1489 metrów. W tym miejscu występuje ogromna różnorodność endemicznych mięczaków unikalnych na skalę światową. W rzeczywistości, pomimo innych sąsiednich gór, gigantyczny różowy ślimak zamieszkuje tylko ten szczyt.
Jak dotąd wiadomo, że ten mięczak jest zwierzęciem nocnym. Gdy zapada wieczór, olbrzymi różowy ślimak wspina się na gałęzie drzew, gdzie żywi się mchami, porostami i grzybami. Wraz z pierwszymi promieniami słońca gatunek ten schodzi na ziemię, gdzie może chować się w ściółce lub pod skałami, aż ponownie zapadnie noc.
Groźby gigantycznego różowego ślimaka
Głównym zagrożeniem dla tego zwierzęcia są zmiany klimatyczne. Góra Kaputar sama w sobie jest siedliskiem marginalnym. Jeśli dodatkowo na danym obszarze wystąpią kolejne pożary, jedyną ucieczką dla wszystkich żyjących tam istot jest wznoszenie się coraz wyżej. W ten sposób ekosystem staje się coraz mniejszy.
Wszystkie zwierzęta i rośliny, które tam żyją, mają w sobie bardzo ograniczoną dystrybucję. Pożary są najważniejszą przyczyną zaniku i postępującej nierównowagi ekosystemu.
Jeśli zmiany klimatyczne będą postępować zgodnie z oczekiwaniami, istnieje bardzo wysokie ryzyko wyginięcia gigantycznego różowego ślimaka w ciągu najbliższych kilku lat. Ta przyszłość jest również taka, jakiej oczekuje się od istniejących tam lasów.
W miejscach takich jak Góra Kaputar sytuacji każdego gatunku nie można analizować oddzielnie, ponieważ wszystkie są ze sobą ściśle powiązane. Jak powiedzieliśmy, wiele gatunków ma tendencję do wznoszenia się na wysokość, gdy wzrasta temperatura. Problem polega na tym, że ten ślimak już żyje w najwyższym obszarze, więc niewielka zmiana temperatury może go zabić.
Inne dodatkowe zagrożenia dla gatunku to ciągła degradacja siedliska - z powodu pożarów - i ciągły wypas dzików, że istnieje gatunek inwazyjny wprowadzony przez człowieka.
Pomimo istnienia przepisów regulujących dobrostan tych bardzo ważnych obszarów – a także objętych parkiem narodowym – zmiany klimatyczne nie rozumieją granic. Jeśli nie zostaną podjęte działania międzynarodowe, jest bardzo prawdopodobne, że gigantyczny różowy ślimak i wiele innych zwierząt, z którymi dzieli siedlisko, wkrótce zniknie.