Nie, jakkolwiek dziwnie to zabrzmi, określenie „sambar” nie jest typowym rodzajem tańca czy tańca: mówimy o rodzaju jelenia. Sambar (Rosyjski jednokolorowy) należy do grupy największych jeleni wschodnich, jakie istnieją.
Chociaż pochodzi z Azji, jeleń ten zadomowił się również w małych populacjach w Nowej Zelandii, Stanach Zjednoczonych i Australii. Dzięki swoim rozmiarom jest poszukiwany ze względu na poroże i mięso i jest uważany za wspaniałe trofeum myśliwych. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym ssaku, czytaj dalej.
Duży jeleń
Przy normalnie brązowym ciele ssak ten ma gęste, gęste futro. W brzuchu ma zwykle ciemniejszy odcień, na którym wyróżniają się białe obszary w różnych częściach ciała. Ich poroże może osiągnąć 110 centymetrów.
Jego wielkość może się bardzo różnić, ponieważ znanych jest 7 podgatunków. Ogólnie, mogą mierzyć od 1,62 do 2,7 metra długości, od nosa do ogona. Jeśli chodzi o ich wysokość, mogą z łatwością osiągnąć 1,6 metra. Ich waga wynosi średnio około 250 kilogramów, chociaż najcięższy upolowany sambar osiągnął 546 kilogramów.
Gatunek ten jest dość długowieczny, ponieważ może żyć do 20 lat w warunkach naturalnych i 25 w niewoli.
Sambar to zwierzę podróżujące
Jego naturalne rozmieszczenie obejmuje lasy i góry wokół Azji. Głównie te ssaki zamieszkują Himalaje, ponieważ są idealnym miejscem do znalezienia tego gatunku. Chociaż zwykle nie jest to zwierzę bardzo selektywne ze swoim siedliskiem, minimalnymi wymaganiami dla jego przeżycia jest to, że w pobliżu znajduje się źródło wody.
Z tego powodu preferuje wilgotne lasy, w których dzieli przestrzeń również z innymi gatunkami jeleni. Ponadto może być w stanie dostosować się do gruntów rolnych i plantacji, więc wydaje się, że ma pewną elastyczność pod względem siedliska. Dzięki temu jest to był w stanie dotrzeć do innych regionów świata i założyć populacje na zupełnie nowych obszarach.
Doskonałym tego przykładem jest Australia, gdzie małe populacje sambara powstały przez przypadkowe wprowadzenie. Ze względu na swoje zdolności adaptacyjne w niektórych regionach jest uważany za gatunek potencjalnie inwazyjny.
Jeleń wegetariański i nocny
Jelenie to przede wszystkim zwierzęta roślinożerne, więc jedzą różnego rodzaju rośliny, pędy, owoce i korę. Wśród najrzadszych pokarmów, jakie mogą jeść, są kamyki solne, które często liżą. Jednak robią to tylko wtedy, gdy zasoby wodne są wystarczająco obfite w ich środowisku.
Sambar można uznać za gatunek o zwyczajach zmierzchu, co oznacza, że jest bardziej aktywny w nocy. Samce mogą być przeważnie samotne, chociaż czasami tworzą małe grupy. Okres lęgowy jest zwykle głównym powodem, dla którego samiec tworzy grupę z kilkoma samicami.
Z drugiej strony samice są bardziej towarzyskie, ponieważ zazwyczaj podróżują z młodymi i innymi samicami. Ich środki komunikacji opierają się na postawach ciała, zapachach i dźwiękach. W ten sposób gatunek ten unika niebezpieczeństw, wykrywając drapieżnika i ostrzegając się nawzajem przed ucieczką.
Walka o miłość
Aby zdobyć partnera, samce wydzielają specjalny zapach, który pozwala im je zwabić. Jednak powoduje to również, że samce walczą ze sobą, aby je pokonać. Ponieważ są gatunkiem poligamicznym, samiec może kojarzyć się z więcej niż jedną samicą.
Chociaż ich okres godowy trwa zwykle około 4 miesięcy (wrzesień-styczeń), ssak ten jest zdolny do rozmnażania się w każdym miesiącu w roku.
Ciąża żeńska może trwać od 8 do 9 miesięcy i daje jednego cielaka (cielę). W tym czasie, jelenie są niezwykle terytorialne, więc zwykle wyznaczają swój obszar zapachem. Zwierzęta te używają mieszaniny moczu i błota do pocierania drzew, aby zaznaczyć ich teren.
Po urodzeniu młodych, jeśli są samcami, między pierwszym a drugim rokiem życia rozwiną się poroże. W drugim roku urodzenia będą całkowicie niezależne od rodziców, a nawet osiągną dojrzałość płciową. W ten sposób nowe potomstwo jest przygotowane do ponownego powtórzenia cyklu życia.
Niebezpieczeństwa gatunku
Ponieważ sambar to tak duże zwierzę, jest bardzo poszukiwany ze względu na mięso, poroże i do stosowania w medycynie tradycyjnej. Z tego powodu gatunek ten jest obecnie dość eksploatowany, dlatego jest klasyfikowany jako wrażliwy wedługMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN).
Dalej, Naturalne drapieżniki również niszczą populacje tego jelenia. Zwierzęta takie jak tygrys bengalski, dzikie psy, krokodyle i lamparty mają w swoim menu sambar jako danie. W diecie samego tygrysa bengalskiego jeleń ten stanowi około 60% ofiary.
Z tego powodu próbowali prowadzić programy hodowlane w niewoli, co zapobiegło ich wyginięciu. Jeśli jednak ich sprzedaż, konsumpcja i polowania nie zmniejszą się, te plany najprawdopodobniej nie wystarczą, aby uratować ten fantastyczny gatunek. Konieczne jest połączenie sił, aby sambar nie zniknął.