Ogólnie rzecz biorąc, rasy kotów z mniejszą liczbą chorób to te, które przeszły najmniejszy proces selekcji genetycznej, innymi słowy, rasy najbliższe wspólnemu kotu europejskiemu. Selekcja antropiczna jest tym, co powoduje, że zwierzęta cierpią na wrodzone patologie, które w przeciwnym razie nie pojawiłyby się w naturze lub nie rozmnażałyby się.
W przeciwieństwie do psów, selekcja kotów przy tworzeniu nowych ras zawsze miała cel estetyczny. Podobnie jak wiele psów ma problemy z kośćmi i stawami ze względu na ich formę fizyczną, tak nie dzieje się z kotami, z rzadkimi wyjątkami. W kolejnych wierszach porozmawiamy o rasach kotów, które zwykle nie noszą genów prowadzących do chorób.
Koty z mniejszą liczbą chorób
W większości przypadków, rasy kotów z wadami wrodzonymi wywodzą się od hodowcy. Osoby zajmujące się hodowlą ras czystorasowych mogą pokusić się o krzyżowanie zwierząt ze znanymi patologiami bez dbania o dobrostan zwierząt lub ludzi, którzy pozyskają kota.
Tak więc wiele ras kotów ma skłonność do chorób, takich jak typowa kardiomiopatia przerostowa u sfinksów, kotów ragdoll czy syjamskich. W rzeczywistości kot syjamski może być rasą z najbardziej dziedzicznymi chorobami, ponieważ jest to stara odmiana i szeroko krzyżowana między członkami tej samej rodziny.
Dlatego przy zakupie kota rasowego niezbędna jest znajomość hodowcy i poprzedzającej go sławy. Innym problemem dla hodowców jest to, że czasami hodują koty z chorobami wirusowymi, które nie są wykrywane na wczesnym etapie., ale prędzej czy później pokazują swoje twarze. Tak jest w przypadku zakaźnego zapalenia otrzewnej, kaliciwirusa lub herpeswirusa.
Gołe oko, zwierzęta przenoszące wirusy są całkowicie zdrowe, Ale z powodu stresu i innych czynników choroba może się rozwinąć. Wszystko byłoby rozwiązane, gdyby hodowcy unikali hodowli z chorymi zwierzętami. Następnie przedstawiamy rasy, które są najbardziej wolne od tych patologii.
Europejski kot pospolity
Najbardziej odporną na choroby rasą kotów jest pospolita europejska. Chociaż te kotowate mogą cierpieć na wszelkie patologie jak każdy inny kot, ponieważ nie podlegają ciągłej selekcji ludzkiej, są mniej skłonni do przenoszenia genów powodujących choroby.
Ponadto zmienność genetyczna, jaką posiadają, sprawia, że koty te są prawie odporne na pewne dolegliwości lub przynajmniej silniejsze.
Brytyjski krótkowłosy
Kolejną dość zdrową rasą kotów jest brytyjski krótkowłosy. Ten jasnoszary kot ma więcej niż akceptowalną długość życia, przekraczającą 15 lat. Niemniej jednak, możesz być nosicielem genu wywołującego hemofilię B, rodzaj choroby krwi, która powoduje problemy z krzepnięciem.
Chausi
Mało znana w Europie rasa kotów chausie jest jednym z najsilniejszych. Według Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów (TICA), Chausi to naturalna krzyżówka kota dżungli (Felis chaus) z kotami domowymi. Ta mieszanka zwiększa zmienność genetyczną, a wraz z nią odporność na choroby.
Nebelung
Odmiana kota nebelunga to również rasa z kilkoma problemami. Podobny do kota angora, ale o szarym futrze, nebelung ma długość życia od 15 do 18 lat.
Co sprawia, że te rasy są bardziej odporne?
Jak już wielokrotnie powiedziano, co sprawia, że gatunek jest silniejszy i bardziej odporny na choroby - a także ma niskie prawdopodobieństwo rozwoju chorób dziedzicznych - jest to zmienność genetyczna.
Wszystkie rasy kotów, podobnie jak psy, rodzą się ze skrzyżowania blisko spokrewnionych osobników, czyli spokrewnionych. Zmniejsza to zmienność genetyczną i negatywne mutacje gromadzą się przez pokolenia.
Zwierzęta niosące szkodliwe allele recesywne – kopię genu, który ulega ekspresji tylko wtedy, gdy oba allele są recesywne – mogą pozostawić tę spuściznę swojemu potomstwu. Jeśli krzyżuje się 2 siostrzane koty, zwiększa prawdopodobieństwo, że te allele trafią do tego samego osobnika.
Innymi słowy, nowy kot będzie miał tylko recesywne kopie, które zostaną wyrażone, a jeśli spowodują patologię, on i całe jego potomstwo będzie z tego powodu cierpieć lub nosić ten „szkodliwy” allel. To zmniejszenie zmienności genetycznej prowadzi do depresji inbredowej, która drastycznie zmniejsza żywotność gatunku lub rasy.
Kiedy krzyżówki między kotami występują losowo, a prawdopodobieństwo rozmnażania się z krewnym jest prawie zerowe, genetyka gatunku ulega poprawie. Podobnie zwiększa również twoje przeżycie i ogólny stan zdrowia. Z tych wszystkich powodów, jeśli chcesz zdrowego kota, lepiej kup wspólny europejski okaz.