Ropuchy są krępymi, pulchnymi płazami, które są mniej zależne od wody niż żaby. Te anurany są na ogół bardzo powolne i podatne na drapieżniki. Z tego powodu ropuchy wykształciły obronę w postaci toksyn znajdujących się na skórze, które sprawiają, że są trujące.
Dokładniej mówiąc, brodawki, które nadają ropuchom charakterystyczny wygląd, to gruczoły, które zawierają różne toksyczne związki. W razie niepokoju te małe kręgowce mogą wydzielać przez siebie jad o mlecznym wyglądzie i śluzowatej konsystencji.
Chociaż należy zachować pewną ostrożność w przypadku zwierząt domowych lub małych dzieci, ropuchy zwykle nie stanowią zagrożenia, ponieważ strucizna to tylko mechanizm samoobrony. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o niektórych trujących gatunkach ropuch, czytaj dalej.
4 najciekawsze gatunki trujących ropuch
Chociaż większość ropuch nie ma znaczenia medycznego, trucizna jest wśród nich powszechnym narzędziem. Oto kilka istotnych gatunków żylnych.
1. Ropucha trzcinowa (Przystań w Nadrenii)
Pochodząca z Ameryki Środkowej i Południowej ropucha ta została wprowadzona przez ludzi do wielu innych części świata. Te działania sprawiły, że stał się jednym z najgorszych inwazyjnych gatunków obcych na całej planecie.
Ropuchy trzcinowe mają bardzo silny jad, który jest przechowywany głównie w ich ogromnych śliniankach przyusznych, znajdujących się za głową. W rodzimym zasięgu ropuchy trzcinowej drapieżniki wyewoluowały, aby tolerować tę truciznę, dzięki czemu mogą spożywać te płazy i nie stać się szkodnikiem.
Niemniej jednakdrapieżniki z innych obszarów giną próbując je zjeść, więc ropuchy trzcinowe rozszerzają się bez ograniczeń. Jak możesz sobie wyobrazić, stwarza to poważne problemy w ekosystemach.
2. Ropucha szara lub europejska (Bufo bufo)
Chociaż ropucha szara jest mniejsza i mniej kłopotliwa niż ropucha trzcinowata, to kolejny bezogon, którego jad może wyrządzić krzywdę małym zwierzętom. Jej toksyny powodują nieprzyjemny smak, nudności, wymioty i w skrajnych przypadkach niewydolność serca.
Te charyzmatyczne zwierzęta są bardzo spokojne. Żyją spokojnie w zaciszu nocy, po czym wychodzą z kryjówek, aby żywić się bezkręgowcami lub rozmnażać się w stawach.
Jad tych zwierząt składa się z bufotoksyn i bufogenin, między innymi chemikaliami. Dokładny skład toksycznych wydzielin jest inny w siedliskach naturalnych lub przekształconych przez człowieka.
Co ciekawe, wydry, które jedzą te zwierzęta, nauczyły się najpierw usuwać skórę, aby uniknąć połknięcia toksyn. Kiedy zwierzę rozwinie reakcję obronną, jego drapieżnik z pewnością nauczy się jej unikać.
3. Ropucha z rzeki Kolorado (Incilius alvarius)
To największa rodzima ropucha w Stanach Zjednoczonych, o rozmiarze od 11 do 19 centymetrów. Ich skóra jest twarda i skórzasta, u samców oliwkowozielona, u samic nakrapiana brązowa. Żyje w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych i północno-zachodnim Meksyku.
Toksyczne wydzieliny Incilius alvarius zawierają związek zwany 5-MeO-DMT, który ma działanie halucynogenne u ludzi. W konsekwencji ich halucynogennych właściwości, te ropuchy są zbierane i przemycane w celu uzyskania tego związku, który jest używany jako narkotyk rekreacyjny lub do próby leczenia problemów ze zdrowiem psychicznym.
Chociaż ta ropucha nie jest zagrożona wyginięciem, niektóre populacje są dotknięte tymi praktykami, co może również powodować problemy zdrowotne u ludzi.
4. Azjatycka ropucha olbrzymia (Phrynoidis asper)
Gatunek ten zamieszkuje Birmę, Malezję, Indonezję i Borneo. Ma ciemny kolor i wiele małych brodawek na skórze, które nadają jej bardzo szorstki wygląd. Ogólnie rzecz biorąc, ta ropucha wydaje się bardziej smukła niż inne z tej listy, z dłuższymi i cieńszymi kończynami w porównaniu z ciałem, które jest również mniej opuchnięte.
Jad tego anuranu składa się głównie z bufotaliny. Podobnie jak inne toksyny w ropuchach, ta substancja ma działanie kardiotoksyczne. Zawiera również inne chemikalia, takie jak resibufogenina. U myszy dawka 100 miligramów może powodować trudności motoryczne, drgawki i osłabienie organizmu przez 5 godzin.
Ludzkie zastosowania jadu ropuchy
Chociaż mogą być niebezpieczne w przypadku spożycia, wydzieliny trujących ropuch były używane przez ludzi na przestrzeni dziejów. Jednym z najbardziej typowych zastosowań tej trucizny jest rekreacyjny narkotyk: jak już wspomniano, obecnie do tego celu wykorzystuje się ropuchy z rzeki Kolorado, ale w przeszłości zbierano również ropuchy trzcinowe.
Aby zauważyć działanie związków halucynogennych, ludzie liżą ropuchy lub, w przeciwnym razie, odciągają i przygotowują wydzieliny do palenia. Jak w przypadku każdego innego leku, spożywanie jadu tych zwierząt niesie ze sobą poważne zagrożenie dla zdrowia, oprócz szkodzenia tym zwierzętom i ich populacjom.
Jad azjatyckiego podgatunku Bufo bufoJest również używany od tysiącleci w tradycyjnej medycynie chińskiej. Wysuszone wydzieliny tych zwierząt są wykorzystywane przede wszystkim w leczeniu raka, choć ich skuteczność jest wątpliwa.
Chociaż niektóre ropuchy są trujące, wcale nie są niebezpieczne. zwłaszcza jeśli unikasz ich dotykania lub przeszkadzania. Są to bardzo spokojne zwierzęta, które nigdy nie próbują atakować i trzymają na dystans populacje bezkręgowców. Dlatego zabijanie tych zwierząt nigdy nie jest uzasadnione, niezależnie od ich toksycznych wydzielin.
