Koty to jedne z najpopularniejszych zwierząt domowych, ale istnieje wiele ich ras. Przy poszukiwaniu kota do adopcji jako zwierzęcia towarzyszącego, tak duża różnorodność może bardzo utrudnić wybór. Tutaj przedstawiamy Wam bardzo polecaną rasę, kot brytyjski długowłosy.
Koty te zostały przypadkowo stworzone w XX wieku i są w trakcie rozpoznawania jako osobna rasa. Jeśli szukasz kociego towarzysza i chcesz dowiedzieć się więcej o brytyjskim kocie długowłosym, czytaj dalej!
Pochodzenie kota brytyjskiego długowłosego
Koty brytyjskie pochodzą od kotowatych, które towarzyszyły Rzymianom po kolonizacji Wielkiej Brytanii. Zwierzęta te zostały pierwotnie przywiezione z Egiptu.
Od tych starożytnych zwierząt brytyjska rasa kotów krótkowłosych (Brytyjski krótkowłosy), która z biegiem czasu pozostała bardzo istotna i prawie się nie zmieniła. Jednak ich przetrwanie nie zawsze było gwarantowane.
Wraz z nadejściem I wojny światowej, a jeszcze bardziej po przejściu II, pula genów Brytyjski krótkowłosy został poważnie zmniejszony. Aby zapewnić zmienność genetyczną i uratować rasę, hodowcy zaczęli krzyżować ocalałe okazy z kotami perskimi.
Te koty nosiły gen długich włosów, ale ten gen jest recesywny, jak wskazują specjalistyczne portale. Oznacza to, że aby potomstwo miało długie włosy, oboje rodzice muszą być nosicielami tego genu. Dlatego większość kotów, które wyłoniły się z tych początkowych krzyżówek, była identyczna ze zwykłymi kotami krótkowłosymi.
Jednak z biegiem czasu zaczęły pojawiać się koty długowłose. Ponieważ gen recesywny zaczął stawać się bardziej powszechny wśród nowych pokoleń Krótkowłosy, cechy brytyjskiego długowłosego kota zaczęły nabierać coraz większego znaczenia.
Choć początkowo odrzuceni, długowłosi Brytyjczycy są dziś coraz bardziej rozpoznawalną i lubianą rasą. ten Brytyjski długowłosy Jest dziś bardzo popularny, ale jak wiele innych rzeczy, powstał zupełnie przypadkowo.
Charakterystyka fizyczna
Ze względu na swoje pochodzenie Kot brytyjski długowłosy ma wiele wspólnych cech ze swoim krótkowłosym przodkiem.Są to koty średnie lub duże, z długą, gęstą grzywą, która sprawia, że wyglądają jeszcze bardziej imponująco. Są na ogół dość krępe i szerokie, mają mocne krótkie nogi i gruby ogon.
Głowa jest duża i zaokrąglona, z krótką kufą. Opuszki wąsów są dość wydatne i zaokrąglone, podobnie jak podbródek. Oczy są duże, bardzo okrągłe i otwarte. Uszy są krótkie i zaokrąglone.
Podobnie jak w przypadku brytyjskiego krótkowłosego, ten kot ma szeroką gamę kolorów. Niektóre osobniki mają jeden odcień na całym ciele, podczas gdy inne są ozdobione w bardzo różnych kombinacjach.
Istnieje ponad 300 wzorów kolorów, ale niektóre z najpopularniejszych to:- Szylkret: Ten 3-kolorowy wzór przypomina skorupę żółwia. ten szylkretowe zazwyczaj są to kobiety.
- kolorpoint: kot jest na ogół biały na całym ciele, z ciemniejszymi czubkami nóg, ogonem, nosem i uszami.
- Mora: ten charakterystyczny wzór składa się z koloru bazowego przeciętego szeregiem ciemniejszych, nieregularnych pasków.
Postać kota brytyjskiego długowłosego
Te koty są przyjazne i czułe, ale zachowują także niezależność. Chociaż nie są stale zależne od swoich właścicieli, cieszą się ludzkim towarzystwem. Często wolą przebywać w tym samym pomieszczeniu co ludzie, grać w gry lub przytulać się do nich. Jednak są też wygodne w samodzielnym spędzaniu czasu.
Jak zwykle, rasa jest spokojna i spokojna. Nie są szczególnie aktywnymi kotami, ale są ciekawskie. Lubią gry, które zapewniają stymulację umysłową, uwielbiają jedzenie i zwykle wcale nie są głośne. Co więcej, ta osobowość sprawia, że pasują do bardzo różnych sytuacji rodzinnych. Dobrze znoszą współistnienie z dziećmi, psami i osobami starszymi.
Pielęgnacja kotów brytyjskich długowłosych
Rasa ta wymaga bardzo podobnej opieki jak inne koty domowe, z dwoma aspektami szczególnego zainteresowania. Z jednej strony, długa sierść wymaga więcej pielęgnacji niż inne rasy krótkowłose. Pozostawiona bez opieki może szybko się zaplątać i gromadzić zanieczyszczenia, co jest irytujące dla zwierzęcia i często prowadzi do problemów zdrowotnych. Aby tego uniknąć, zaleca się szczotkowanie kota co tydzień.
Z drugiej strony te koty nie są zbyt aktywne i entuzjastycznie podchodzą do jedzenia. To sprawia, że są podatne na otyłość. Bardzo ważne jest, aby koty miały wystarczająco dużo ruchu i nie zaniedbywały swojej diety.
Szczególnie pozwolenie kotu na swobodne chodzenie poza domem nie jest dobrym rozwiązaniem. Chociaż ćwiczylibyśmy w ten sposób, należy pamiętać, że koty są gatunkami inwazyjnymi, które pozostawione na wolności powodują bardzo poważne szkody w lokalnej bioróżnorodności. Lepszą alternatywą dla nich i dla natury jest ćwiczenie ich w domu.
Choroby
Jak wszystkie rasowe czy krzyżówki utrzymywane w czasie, brytyjski długowłosy kot ma predyspozycje do pewnych patologii. Wśród nich wyróżniamy:
- Nadczynność tarczycy: stan, który występuje, gdy tarczyca jest nadmiernie pobudzona i wytwarza zbyt wiele hormonów. Niektóre źródła twierdzą, że ta patologia jest typowa dla kotów brytyjskich, ale badania wykazały, że są one mniej zagrożone niż Shorthairsrozwijać go.
- Kardiomiopatia przerostowa: patologia charakteryzująca się nietypowym pogrubieniem lewej komory serca. W tym przypadku jest to stan bardziej prawdopodobny u kota brytyjskiego niż u innych ras.
- Wielotorbielowatość nerek: W tym stanie torbiele nienowotworowe pojawiają się w nerkach kota powoli, ale systematycznie. Koty perskie są niewątpliwie najbardziej dotknięte tą chorobą, ale Brytyjczycy nie są oszczędzeni, ponieważ wiele przypadków zostało zarejestrowanych i genotypowanych.
Koty brytyjskie są piękne, lojalne, zabawne i mają imponujący wygląd. W każdym razie, jak każda rasa krzyżowana w czasie między krewnymi w celu uzyskania pożądanych cech, zgłasza pewne problemy zdrowotne, które należy wziąć pod uwagę.