Psowate to bardzo zróżnicowana rodzina ssaków mięsożernych, składająca się z około 34 obecnych gatunków. Większość z nich ma bardzo podobną budowę ciała, co sprawia, że bardzo łatwo można ich zidentyfikować jako członków tej samej rodziny. Jednak ta cecha może utrudnić odróżnienie każdego z nich. Czy mógłbyś przytoczyć różnice między wilkami, lisami i kojotami?
W tym artykule omówimy najważniejsze. W każdym razie należy zauważyć, że pod tymi wspólnymi nazwami łączy się cała seria różnych gatunków. Aby uniknąć nieporozumień, porozmawiamy w szczególności o 3 gatunkach: szarym wilku (Canis lupus), rudy lis (vulpes vulpes) i kojot (Canis latrans). Czytaj dalej, a będziesz w stanie doskonale rozróżnić te gatunki.
Rozkład geograficzny
Wiedza o miejscu zamieszkania zwierząt znacznie ułatwia ich identyfikację. Dlatego jest to pierwsza z różnic między wilkami, lisami i kojotami, które omówimy.
Lisy i wilki mają jeden z najszerszych rozmieszczeń ze wszystkich ssaków, ponieważ rozciągają się one na prawie całej półkuli północnej. Wilki pojawiają się w prawie całej Eurazji, z wyjątkiem Wysp Brytyjskich. Występują również w Kanadzie i najbardziej wysuniętych na północ stanach USA: Alasce, Minnesocie, Wisconsin, Montanie, Wyoming, Idaho, Waszyngtonie i Oregonie.
Lisy są rozmieszczane w całej Eurazji, niektórych krajach Afryki Północnej (Maroko, Tunezja, Egipt, Sudan i Libia), całej Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, oprócz Australii. W niektórych częściach tego asortymentu zostały wprowadzone przez ludzi.
Z kolei kojoty rozprzestrzeniły się w całej Ameryce Północnej, z wyjątkiem chłodniejszych części Kanady. Ponadto pojawiają się w niektórych rejonach Ameryki Środkowej. W związku z tym, żaden psowaty widziany w Europie, Azji czy Afryce nie będzie kojotem.
Szary wilk.
Różnice wielkości między lisami, kojotami i wilkami
Bez wątpienia jedną z najwyraźniejszych różnic między wilkami, lisami i kojotami jest rozmiar. Wilki są zdecydowanie największe, a ich waga waha się od 18 kilogramów w najmniejszych egzemplarzach do 79 kilogramów w największych.
Jego ciało osiąga długość od 90 centymetrów do 1,6 metra, nie licząc ogona, który może mierzyć około 40 centymetrów. Na wysokość wilki mogą osiągnąć około 80 centymetrów. Osobiście zwierzęta te są znacznie większe niż oczekiwano.
Na pierwszy rzut oka kojoty są podobne do wilków, ale znacznie mniejsze. Te ssaki ważą od 9 do 22 kilogramów. Mają długość od 81 do 94 centymetrów do ogona, który z kolei osiąga 40 centymetrów. Ponadto osiągają cyfry wysokości od 58 do 66 centymetrów.
Lisy są najmniejsze ze wszystkich, o wielkości niewiele większej niż kot domowy. Ważą tylko od 3 do 10 kilogramów, ich ciało ma długość od 45 do 86 centymetrów, a ogon ma zasięg od 30 do 55 centymetrów. Wysokość waha się około 40 centymetrów.
Różnice w aspektach fizycznych między lisami, kojotami i wilkami
Nie tylko wielkość różnicuje te zwierzęta, ale także kolory i proporcje są charakterystyczne. Lisy są ewolucyjnie dalej usuwane z pozostałych 2 gatunków, co skutkuje łatwiejszym do rozpoznania wyglądem.
Te małe drapieżniki mają bardzo efektowną sierść, która zimą jest długa, gęsta i intensywnie pomarańczowa na większości ciała. Nogi i uszy są czarne, natomiast czubek ogona, brzuszna część ciała i twarz białawe. Latem sierść jest podobna, ale krótsza i mniej rzucająca się w oczy.
Jeśli chodzi o jego proporcje, lisy są bardziej wydłużone i krótkonogie niż reszta. Ogon jest najdłuższy w stosunku do ciała i najgrubszy ze względu na gęste futro.
Z drugiej strony wilki są najbardziej krzepkimi, szerokimi i muskularnymi z tych psowatych. Jego głowa, duża i ciężka, ma mocne szczęki i pysk szerszy od pozostałych. Uszy są mniejsze i trójkątne. Szczególnie zimą futro jest gęste, ale nie tak długie jak u lisów.
Ubarwienie wilków jest zmienne i zależy od położenia geograficznego. Zazwyczaj obejmuje biel, szarość i czerń, ale może również zawierać odcienie brązu.
Kojot jest znacznie bardziej wdzięczny i szczuplejszy niż wilk. Ma duże uszy i delikatną, długą i spiczastą kufę. Ich futro, które jest krótsze i mniej gęste, ma zazwyczaj lekko pomarańczowo-brązowy i mniej lub bardziej jasnoszary ton.
Kojot.
Zachowanie i dieta
Wilki to zwierzęta wysoce społeczne, żyjące w hierarchicznych stadach. Odwrotnie, lisy są wybitnie samotne. Kojoty znajdują się między nimi: mogą być samotne, ale także tworzą grupy. Te strategie społeczne przekładają się na bardzo różne zachowania między trzema gatunkami, które nas tutaj dotyczą.
Wilki doskonale organizują swoje stada, aby złapać zdobycz, której nie mogą zabić osobno i która nakarmi całą grupę. Specjalizują się głównie w dużych i średnich zwierzętach kopytnych, takich jak jeleń, dzik czy łoś. Mimo to nie wahają się spożywać innych małych zwierząt, a także wnoszą do swojej diety ważny składnik owoców, jagód i warzyw. Mogą jeść padlinę.
Kojoty to uniwersalne i bardzo wszechstronne drapieżniki. Są to głównie mięsożercy, którzy żywią się każdym małym lub średnim zwierzęciem, które mogą złapać, czy to ptaki, ssaki, gady, owady itp. Są także dużymi padlinożercami, znacznie bardziej niż wilki.
W pobliżu populacji ludzkich kojoty wykorzystują odpady miejskie lub zasoby, aby się wyżywić. Jak wskazują badania, mogą nawet polować na koty.
Wreszcie, lisy są wszystkożerne. Zjadane przez nich zwierzęta to głównie drobne ofiary, takie jak różne gryzonie, ptaki, gady czy bezkręgowce. Warzywa mogą stanowić większą część twojej diety i zawierać jagody, owoce, zioła i bulwy.
Lis żywiący się odpadami miejskimi.
Biorąc pod uwagę te szczegóły - i przy odrobinie praktyki - łatwo będzie poprawnie zidentyfikować którykolwiek z tych psowatych. Chociaż często źle rozumiane, wszystkie 3 są fascynującymi zwierzętami, cennymi i godnymi szacunku.Chociaż czasami są w konflikcie z ludźmi, zachowanie ich jest koniecznością.
