Czasami trudno jest odróżnić zwierzęta endotermiczne od ektotermicznych, ale oba słowa już dają wskazówki na temat natury tych strategii życiowych. Przedrostki ekto Tak endo oznaczać na zewnątrz Tak wewnątrz, odpowiednio. Ze swojej strony wypowiedzenie termos wskazuje na związek tych słów z temperaturą.
Konkretny, ektoterma odnosi się do zwierząt „zimnokrwistych”, podczas gdy endoterma Służy do opisywania zwierząt „ciepłokrwistych”. Te podstawowe cechy istot żywych warunkują ich nawyki, kształt ciała, zachowania i miejsca rozmieszczenia. Tutaj mówimy o różnicach między zwierzętami endotermicznymi i ektotermicznymi i podajemy przykłady.
Różnice między zwierzętami endotermicznymi i ektodermicznymi
Główna różnica między zwierzętami endotermicznymi a ektotermicznymi to: gdzie znajdują się źródła ciepła, aby kontrolować temperaturę ciała i pozostać aktywnym. W przypadku endotermy te żywe istoty wykorzystują ciepło wytwarzane przez ich własne ciało, termin znany jako energia metaboliczna.
Z drugiej strony, endotermy wymagają zewnętrznych źródeł ciepła, aby móc regulować ich temperaturę. W ten sposób uzyskują dużą część swojego ciepła z otoczenia, ponieważ ilość wytwarzanego ciepła jest zbyt niska, aby wpłynąć na temperaturę ich ciała.
Oto cechy, które definiują endotermy:
- Samoregulują swoje wewnętrzne ciepło.
- Utrzymują wysoką temperaturę ciała, niezależnie od wahań w środowisku.
- Generują ciepło dzięki chemicznej energii żywności. Oznacza to, że muszą jeść codziennie, chociaż ilość spożycia różni się w zależności od gatunku.
Z drugiej strony ektotermy wyróżniają się następującymi cechami:
- nie regulują własnego ciepła wewnętrznego, zależą od czynników zewnętrznych.
- Szukają źródeł ciepła - takich jak Słońce - lub, jak uważają, na przemian ze słońca i cienia. Innymi słowy, ich zachowanie wpływa na regulację temperatury ciała.
- Wielu może wytrzymać kilka miesięcy bez jedzenia. Jednak nie wszystkie ektotermy stosują się do tej zasady; ryby i płazy są tego dowodem.
Pod wpływem wewnętrznych zmian termicznych, ektotermy są bardziej tolerancyjne niż endotermy. W każdym razie zdolność do wytwarzania ciepła wewnętrznego w stałym zakresie jest uważana za zaletę dla endoterm, ponieważ mogą one zamieszkiwać dowolne środowisko niezależnie od temperatury, o ile mogą żywić się.
Z drugiej strony ektotermy nie są w stanie wytrzymać ekstremalnie niskich temperatur, chociaż inne przystosowały się do palącego ciepła. Skorpiony pustynne lub srebrne mrówki (Cataglyphis bombycina) Pokaż to. Ten ostatni gatunek jest w stanie wytrzymać temperatury do 53℃.
Poikilotermy i homeotermy
Kolejny ważny szczegół: to, co odróżnia ektotermy od endoterm, to źródło ciepła, za pomocą którego utrzymują one temperaturę ciała. Dlatego nie chodzi o to, czy temperatura ciała pozostaje stała, czy o zmienna, ale o to, jakie źródło ciepła służy do jej regulacji.
Tą drogą, gdy chcesz porozmawiać o temperaturach ciała i ich wahaniach -albo ich brak-, 2 inne terminy są używane do klasyfikacji zwierząt. Są to:
- Poikilotermy: te zwierzęta, których temperatura wewnętrzna jest bardzo zróżnicowana.
- Domotermy: żywe istoty, których wewnętrzna temperatura pozostaje mniej więcej stała.
Jednak te dwa terminy nie są zamknięte, ponieważ istnieją bezkręgowce i ryby identyfikowane jako poikilotermy, których środowisko utrzymuje stałą temperaturę, a ich temperatura ciała prawie się nie zmienia. To samo dotyczy niektórych ssaków, sklasyfikowanych jako homeotermiczne, mimo że wykazują one duże wahania temperatury zewnętrznej.
Przykłady zwierząt endotermicznych
Kiedy myślimy o przykładach zwierząt endotermicznych, jako pierwsze przychodzą na myśl ssaki, a także ptaki. Z drugiej strony, niektóre ryby i gady – jak również wiele gatunków skrzydlatych owadów – są zwierzętami „fakultatywnymi endotermicznymi”, ponieważ modulują ilość wytwarzanego ciepła przy pewnych czynnościach. Pokażemy wam niektóre istoty endotermiczne.
1. Wilki i inne drapieżniki
Zwierzęta mięsożerne, takie jak wilki, lisy i kojoty, a także wiele innych gatunków, są zwierzętami endotermicznymi. Innymi słowy, te kanidy są zdolne do wytwarzania ciepła wewnętrznego, a ponadto są homeotermiczne, ponieważ utrzymują swoją temperaturę wewnętrzną mniej lub bardziej stabilnie.
Dzieje się tak również z inne ssaki, takie jak niedźwiedzie, lwy morskie, foki i morsy. Ta adaptacja jest wspólna dla wielu innych gatunków zwierząt, rozmieszczonych na różnych kontynentach i narażonych na różne warunki klimatyczne.
Produkcja ciepła metabolicznego umożliwiła ssakom skolonizowanie miejsc tak zimnych jak wody Antarktydy. Chrząszcz czy jaszczurka nie wytrzymują tak niskich temperatur.
2. Ptaki, takie jak sowy i pingwiny
Ptaki są również zwierzętami ektotermicznymi, czego dowodem jest to, że mogą żyć w klimacie charakteryzującym się ujemnymi temperaturami. Żywym przykładem tej strategii są pingwiny, ponieważ oprócz wytwarzania ciepła metabolicznego agregują w formacje społeczne, które minimalizują straty ciepła w stosunku do środowiska.
3. Tuńczyk, rekin i miecznik
Niektóre ryby, takie jak długoszpary, tuńczyki lub niektóre mieczniki mają „ciepłe ciało”, ponieważ niektóre obszary ciała wykazują wyższą temperaturę niż woda, w której się znajdują.
Na przykład silnie unerwione czerwone mięśnie, odpowiedzialne za pływanie, zwiększają ich temperaturę i dostarczają tym zwierzętom energii niezbędnej do polowania. Z tego powodu ten rodzaj ryb charakteryzuje się tym, że są świetnymi drapieżnikami.
Ale strzeż się to ciepło musi być utrzymywane w ciele poprzez krążenie i nie może być zgubiony przez skrzela. Tak więc, jeśli obszar ciała jest ogrzewany, ciepło musi pozostać w tym obszarze dzięki różnym mechanizmom, takim jak przeciwprądowa wymiana wody.
Przykłady zwierząt ektotermicznych
W odniesieniu do ektotermów w tej grupie identyfikowane są gady, takie jak żółwie, jaszczurki i węże. Zaliczane są tu również płazy i zdecydowana większość ryb, a także wszystkie grupy bezkręgowców występujące w przyrodzie. Podajemy kilka przykładów.
1. Żółwie i inne gady
Wśród gadów - wszystkie z nich są ektotermy - są żółwie. Ciekawym faktem jest to, że niedawno wykazano związek między temperaturą a rozmiarem muszli. Według tego badania wpływ ma również siedlisko, ponieważ proporcje tej muszli są różne u żółwi lądowych i wodnych.
Inne gady, takie jak krokodyle, są zależne od temperatury inkubacji. W niższych temperaturach potomstwo to samice, podczas gdy w wyższych temperaturach są to samce.
2. Płazy, takie jak żaby
Płazy to zwierzęta ektotermiczne, które nie wytwarzają wystarczającej ilości ciepła wewnętrznego. Do tej grupy należą żaby, bardzo ciekawe zwierzęta, które obejmują wiele gatunków, zarówno nieszkodliwych, jak i śmiertelnych. Z drugiej strony w tym taksonie występują również dziwne gatunki, takie jak włochate żaby (Trichobatrachus robustus), które przeczą popularnej wyobraźni.
3. Stawonogi, jak skorpiony
Wszystkie bezkręgowce są z definicji ektotermami, ponieważ nie są w stanie wytwarzać ciepła ciała w sposób ciągły. Skorpiony są tego wyraźnym przykładem, ponieważ ich strategia życiowa oznacza ciągły brak energii metabolicznej. Te pajęczaki poruszają się bardzo mało i polują na zdobycz tylko wtedy, gdy przechodzą przed ich legowiskiem.
Jak można było przeczytać, rozróżnienie między zwierzętami endotermicznymi i ektotermicznymi jest mniej lub bardziej proste. Mechanizmy te są kolejnym przykładem wpływu ewolucji na sposób życia zwierząt, ponieważ ektotermia występuje u starszych gatunków, a endotermia pojawia się u nowszych gatunków.
Podsumowując, każde zwierzę opracowało różne strategie oszczędzania ciepła lub przechwytywania go ze środowiska, a to modulowało jego ewolucję i zasięg dystrybucji. W naturze wszystko ma znaczenie.