Jesiotr kaluga – ryba z rodziny Acipenseridae – nie ma zbyt przyjaznej twarzy, choć kryje w sobie wielkie tajemnice, które sprawiają, że warto go studiować. Niestety gatunek ten jest poważnie zagrożony wyginięciem, ponieważ dorosłe osobniki są wykorzystywane do pozyskiwania czarnego kawioru.
Ten jesiotr jest jedynym w swoim rodzaju wraz z bieługą (Wrzeciono wrzeciona)i jest endemiczny dla swojego obszaru geograficznego. To ryba, która waży wiele kilogramów i żyje wiele lat – prawie do setki – i tutaj można ją lepiej poznać.
Siedlisko jesiotra kaluga
Jesiotr Kaługa (wrzeciono Dauricus) można znaleźć tylko w rzece Amur, który biegnie wzdłuż granicy między Rosją a Chinami, a także jej głównych dopływów i niektórych małych jezior w jej dorzeczu, takich jak Nikolaevsk i Orel. Kiedy wychodzi na otwarte morze, tę rybę można znaleźć w Morzu Ochockim, a czasem Morzu Japońskim.
Charakterystyka fizyczna
Jesiotr Kaluga jest uważany za największą rybę słodkowodną na świecie, ponieważ może osiągnąć 6 metrów długości i prawie tonę wagi. Jego wrzecionowaty korpus jest wzmocniony 5 rzędami utwardzonych łusek: jednym grzbietowym, 2 bocznymi i 2 brzusznymi.
Jego ciało jest szarozielone na grzbiecie, jaśniejące do zielonkawobiałego w okolicy brzucha.
Ponadto zwierzę to ma duży pysk, który z kolei zawiera pewne struktury, które mogą poruszać się na zewnątrz. To pomaga mu złapać zdobycz, ponieważ jest mięsożercą. Na zewnętrznej stronie nosa posiada 4 spłaszczone zadziory, które pełnią nieocenioną funkcję sensoryczną w mętnych wodach, gdzie wzrok jest mało przydatny.
Zachowanie jesiotra kaluga
Jesiotr kaluga jest rybą samotniczą i drapieżną. Jest to gatunek, który nie wykazuje opieki rodzicielskiej, więc młode są samowystarczalne od momentu wyklucia się z jaja.
Ryby te preferują czyste wody z jasnym dnem, szczególnie podczas podróży do morza. Ta preferencja pozwala im pływać blisko powierzchni rzeki, gdzie pisklęta mogą lepiej unikać drapieżników.
Karmienie jesiotra Kaługa
Ta ryba jest myśliwym, chociaż nie ma zbyt wielu preferencji pod względem gatunków: jeśli zmieści się w ustach, zjada go -Angażuje się nawet w kanibalizm, jeśli brakuje żywności. Jego najczęstsze ofiary to szczupak, karp, śledź, łosoś i keta. Po urodzeniu młode żywią się drobnymi rzeczami, takimi jak zooplankton, owady i krewetki.
Reprodukcja jesiotra kaluga
Cykl reprodukcyjny rozpoczyna się od tarła, które trwa od maja do lipca. W tym okresie jesiotry wracają do rzeki Amur, aby złożyć jaja na płytkich obszarach z silnymi prądami. Młode pozostają w jaju od 83 do 295 godzin i wykluwają się z woreczka żółtkowego, który odżywia je do 8-9 dni życia.
Chociaż w okresie tarła rozmnażają się do 5 razy, samice mogą to robić tylko co 4 lata.
Migracja, którą pisklęta dokonują do morza, jest uważana za bierną, bo porywa ich prąd. Po dotarciu do otwartej wody pozostają tam, aż osiągną dojrzałość rozrodczą, czyli 10-14 lat.
Stan zachowania
Jesiotr Kaługa jest krytycznie zagrożony. Główną przyczyną gwałtownego zaniku tego gatunku od XIX wieku jest masowe połowy w ich siedlisku w celu pozyskania kawioru. Inne czynniki, takie jak zmiana klimatu, powodują wahania temperatury wody, wpływając na cykle reprodukcyjne samic.
Eksploatacja gruntów przez ludzi na obszarach w pobliżu rzeki Amur ma również wpływ na jesiotra kaluga, ponieważ zrzuty z budowy lub wyrębu wpływają na ekosystem rzeczny. Wprowadzenie gatunków inwazyjnych jest dodatkowym czynnikiem utrudniającym ochronę ich siedlisk.
Jego późne dojrzewanie płciowe jest jedną z największych przeszkód w odrodzeniu gatunku, ponieważ przez ponad dekadę można łapać dorosłe osobniki i nie będą one w stanie się rozmnażać. Odradzają się najwcześniej w wieku 6 lat.
Agencje rządowe Chin i Rosji zabroniły połowu jakichkolwiek gatunków w tej rzece, ale kłusownictwo nadal pochłania życie wielu okazów, mimo że istnieją również hodowle jesiotra na kawior. W rzeczywistości populacja tego gatunku nadal spada.
Smutne jest czytanie w kółko, że główne przyczyny wyginięcia jakiegokolwiek gatunku pochodzą od człowieka. Chociaż zawsze starają się chronić żywe istoty przed różnymi organizacjami, niezbędne jest ujawnienie wszelkich zagrożonych gatunków. Innymi słowy, poznanie ich wszystkich otwiera drzwi świadomości potrzeby ochrony planety.