Jak każda żywa istota, psy mogą cierpieć na choroby wrodzone lub dziedziczne. Oznacza to, że istnieją choroby przenoszone z rodziców na dzieci, powodujące objawy, które poważnie wpływają na jakość życia zwierzęcia. Wśród wszystkich tych patologii rozszczep podniebienia u psów wyróżnia się jako wada fizyczna, która u szczeniąt może być śmiertelna.
W zasadzie ten błąd w tworzeniu jamy ustno-nosowej sam w sobie nie stanowi zagrożenia. Problem tkwi w trudnościach, jakie pies musi sam wyżywić, gdy manifestuje kliniczne objawy tej dziedzicznej choroby. Odkryj z nami jakie są cechy charakterystyczne choroby, jej objawy oraz dostępne sposoby leczenia.
Problemy w obszarze usta-nos psów
Najczęstsze patologie dziedziczne u psów to te, które wpływają na jamę ustną i jej przydatki. Wśród nich najczęstsze są rozszczep wargi i rozszczep podniebienia, oprócz tego, że są ze sobą spokrewnione - mają to samo pochodzenie w czasie ciąży. Na ogół problem pojawia się między czwartym a dwunastym tygodniem ciąży zarodka.
Te nieprawidłowości występują u każdej rasy, zarówno psów, jak i kotów. Wpływają jednak w większym stopniu na te, które mają inną czaszkę niż pozostałe - zwane też rasami brachycefalicznymi. Dzieje się tak, ponieważ modyfikacja twarzy, ust, nosa i przewodów prowadzi do większej podatności na tego typu choroby wrodzone.
Uważa się, że poza składową genetyczną na tego typu choroby odpowiedzialne są również czynniki środowiskowe i żywieniowe. Na przykład niedobory minerałów i witaminy A w diecie matki mogą wpływać na rozwój i konformację struktur podniebienia u szczeniąt.
Stopień tych patologii różni się znacznie między pacjentami. W zależności od jego nasilenia, szczenięta mogą mieć niewielki lub poważny wpływ na jakość życia. Niestety większość dotkniętych chorobą umiera lub jest ubijana przez hodowców.
Rozszczep podniebienia i inne schorzenia powodują problemy ze ssaniem pokarmu przez szczenię. Dlatego wskaźnik przeżywalności jest bardzo niski.
Czym jest rozszczep podniebienia u psów?
Podniebienie to struktura dzieląca jamę nosową i ustną. Ponieważ obejmuje dużą część jamy ustnej, wyróżnia się co najmniej 2 sekcje:
- Podniebienie podstawowe: składa się z wargi i przedszczęki (czubka żuchwy).
- Podniebienie wtórne: struktura obejmująca podniebienie twarde i miękkie.
Widziany w inny sposób, podniebienie pierwotne ograniczone jest do wejścia do jamy ustnej, natomiast wtórna stanowi górną wewnętrzną część jamy ustnej. Jeśli uporządkujemy te struktury od zewnątrz do wewnątrz, konformacja jest następująca: warga, przedszczękowa, podniebienie twarde i podniebienie miękkie.
W odniesieniu do ostatnich odcinków należy zauważyć, że podniebienie twarde składa się z kości i tkanki śluzowej, podczas gdy miękkie jest jedynie kontynuacją struktury, ale bez uwzględnienia kości. Dlatego rozróżnia się podniebienie twarde (z kością) i podniebienie miękkie (bez kości).
Kiedy mówimy o afektach w jamie ustnej, musimy rozróżnić region, który jest dotknięty. Z tego powodu wady wrodzone podniebienia są klasyfikowane jako pierwotny rozszczep podniebienia lub wtórny. Następnie opowiemy o osobliwości każdego obrazu.
Pierwotny rozszczep podniebienia lub rozszczep wargi
Rozszczep wargi jest spowodowany brakiem zrostu błon twarzy, co skutkuje niepełnym zrośnięciem wargi górnej. To powoduje rozcięcie na wardze -jednostronne lub dwustronne- która pozostawia otwór i odsłania część przedszczęki. Ponadto, w zależności od przypadku, wada może mieć wpływ na nos.
Konsekwencje tej patologii są w większości przypadków łagodne. Prawie nie powoduje niektórych infekcji jamy ustnej lub zmian w uzębieniu, chociaż nie u wszystkich dotkniętych chorobą. Najpoważniejsze przypadki są wynikiem dodania rozszczepu wargi do palatoschisis lub rozszczep podniebienia.
Wtórny rozszczep podniebienia lub palatoschisis
Nazywa się wtórny rozszczep podniebienia lub palatoschisis obecność otworu pośrodku podniebienia. Wynika to z błędu podczas rozwoju embrionalnego, który uniemożliwia zrost płytek podniebiennych. Innymi słowy, jest to „dziura” wzdłuż górnej części jamy ustnej, która może wpływać na podniebienie twarde, podniebienie miękkie lub oba te elementy.
Objawy palatoschisis u psów
Objawy rozszczepu podniebienia u psów skoncentruj się na trudnościach w oddychaniu i problemach z karmieniem. Jest to bezpośrednia konsekwencja dodatkowej komunikacji, która istnieje między ustami a nosem, ze względu na istniejące wcięcie. Wada rozwojowa uniemożliwia odsysanie i powoduje wyciek płynu do jamy nosowej.
Ogólnie zaleca się wizytę weterynarza po wykryciu któregokolwiek z następujących objawów klinicznych:
- Wydzielina z nosa: katar z powodu nadmiaru płynu w nosie.
- Trudności w karmieniu piersią: problemy z karmieniem mlekiem matki
- Cofanie się płynów lub pokarmów z nosa: wyciek do jamy nosowej połkniętego pokarmu lub płynów.
- Opóźnienie wzrostu: spowodowane trudnościami w karmieniu.
- Aspiracyjne zapalenie płuc: Ten rodzaj zapalenia płuc jest spowodowany wyciekiem płynów lub pokarmu do dróg oddechowych. Obecność ciał obcych w drogach oddechowych sprzyja infekcji płuc.
Obecność tych objawów nie gwarantuje rozpoznania rozszczepu podniebienia.. Mogą jednak ostrzec nas, abyśmy udali się do weterynarza i byli w stanie wykluczyć inne choroby. Ostatecznie tylko fachowiec jest uprawniony do wykonania badania fizykalnego jamy ustnej, potwierdzając lub odrzucając diagnozę.
Konsekwencje rozszczepu podniebienia u psów
Konsekwencje tej patologii mogą poważnie wpłynąć na jakość życia psa. Jest to konsekwencja trudnego przyjmowania pokarmu, ponieważ zwierzęta tracą na wadze i opóźniają wzrost. Ponadto u tych pacjentów pojawiają się nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, spowodowane wyciekiem pokarmu i płynów do okolicy nosa.
Należy zwracać uwagę na objawy, ponieważ w najlepszym przypadku pies będzie miał pewien niedobór żywieniowy. Niemniej jednak, w większości przypadków pacjenci umierają, gdy są jeszcze szczeniętami, ponieważ nie mogą się wyżywić.
Przyczyny choroby
Ta choroba ma dziedziczne pochodzenie, ponieważ jej objawy kliniczne są przekazywane z rodziców na dzieci. Jednak stwierdzono również związek z czynnikami środowiskowymi, które mogą obejmować ekspozycję matki na promieniowanie rentgenowskie, a także problemy żywieniowe podczas rozwoju.
Aby którykolwiek z tych czynników spowodował rozszczep wargi, musiałby wystąpić między czwartym a siódmym tygodniem ciąży. Jeśli chodzi o rozszczep podniebienia, spust powinien pojawić się między siódmym a dwunastym tygodniem.
Leczenie rozszczepu podniebienia u psów
Główny zabieg składa się z operacjichirurgiczny, w której celem jest odbudowa dna nosa (podniebienia). Dzięki tej procedurze lekarze weterynarii zamykają rozszczep i korygują deformację podniebienia miękkiego i twardego. Po interwencji czas gojenia i rekonwalescencji wynosi zwykle około miesiąca.
Ze względu na to, że stan ten może być śmiertelny u szczeniąt, zaleca się, aby pacjent miał co najmniej 8-12 tygodni do wykonania zabiegu. Jeśli zwierzę nie jest w stanie żywić się efektywnie, konieczne będzie zastosowanie zgłębnika gastrostomijnego lub protezy podniebienia, aby utrzymać jego stan odżywienia i uniknąć opóźnienia wzrostu.
Rokowanie na operację jest zwykle dobre, o ile podniebienie leczy się prawidłowo. W przeciwnym razie mogą być wymagane nowe operacje, co wydłuża czas rekonwalescencji. Następnie zaleca się również wykonanie kastracji. Będąc stanem dziedzicznym, zapobiega to rozprzestrzenianiu się choroby w przyszłych pokoleniach.
Rokowanie dla rozszczepu podniebienia u psów zależy od podejścia zastosowanego do jego leczenia.
Pamiętaj, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii, jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, które mogą się pojawić, ponieważ tylko profesjonalista może udzielić Ci odpowiednich informacji o Twojej konkretnej sprawie. Podejmij niezbędne środki ostrożności i zwróć uwagę na swojego zwierzaka, a przed każdym sygnałem alarmu udaj się do profesjonalisty. Poświęć swojemu psu uwagę, na jaką zasługuje.