Znajomość zachowania koni jest niezbędna do radzenia sobie z nimi, ponieważ ich wrażliwość i empatia są tak duże, że złe podejście może prowadzić do nieufności, a w najgorszym przypadku do wypadku. Są to przerażające i duże zwierzęta, dlatego nie należy lekceważyć ich stanu emocjonalnego.
W przeszłości konie były pomyślane jedynie jako maszyny do załadunku lub środki transportu. Na szczęście dzisiaj ludzka empatia jest stosowana w królestwie zwierząt i istnieje większe zainteresowanie poznaniem gatunków, które nas otaczają, poza ich produktywnością. Mając na uwadze wszystkie te pomysły, nie zagłębiamy się w zachowanie koni.
Charakterystyka konia
Koń (Equus ferus caballus) to ssak kopytny należący do rodziny koniowatych. Prawie 400 ras zostało opracowanych od ich dzikiego przodka,Equus ferus. Dorosły koń mierzy od 142 do 163 centymetrów i waży od 380 do 550 kilogramów.
Jego dieta jest ściśle roślinożerna, składająca się głównie z traw, zbóż i liści krzewów. W ciągu dnia możesz jeść 10 kilogramów materii roślinnej. Jego kondycja jako drapieżnego roślinożercy od wieków warunkuje zachowanie koni.
Na wolności te koniowate można znaleźć na całym świecie - z wyjątkiem Polaków-. Zwykle zamieszkują duże równiny i otwarte przestrzenie, ponieważ tam znajdują źródło pożywienia.
Postać konia
Konie są zwierzętami drapieżnymi i rozwinęły niesamowitą zdolność wykrywania potencjalnych zagrożeń i natychmiastowej ucieczki. To, w kontaktach z człowiekiem, przekłada się na wrodzoną nieufność i czujność które znikają dopiero po wielu demonstracjach dobrych intencji.
Konie są również zaskakujące ze względu na dużą zdolność postrzegania stanu emocjonalnego innych. Nie da się ich oszukać: jeśli ktoś podejdzie do nich zdenerwowany, zauważą to, nawet jeśli spróbują to ukryć.
Komunikacja konia
Język tych koniowatych jest głównie niewerbalny, ponieważ bliskość i Kontakt fizyczny jest krytyczną częścią Twojej komunikacji. Z drugiej strony jego ograniczony zakres wokalizacji jest ściśle związany z przyciąganiem jak najmniejszej uwagi w swoim otoczeniu, aby nie przyciągać drapieżników.
Mowa ciała w zachowaniu konia
Chociaż zachowanie koni zostało dogłębnie zbadane, nadal zaskakujące jest to, jak całe stada tych ssaków biegną i zmieniają kierunek w całkowitej harmonii, bez wytwarzania pojedynczego sygnału dźwiękowego. Jego mowa ciała jest interpretowana poprzez integrację gestów z różnymi częściami jego ciała. Podajemy kilka przykładów:
- Uszy: Wskazują, gdzie koń kieruje swoją uwagę, kierując go w stronę obiektu zainteresowania. Wykazują też różne nastroje – odpychanie ich jest na przykład oznaką złości.
- Szyja i głowa: poziom napięcia szyi jest bezpośrednio związany z pobudzeniem emocjonalnym. Gdy głowa zwisa ku ziemi to oznaka rozluźnienia, ale podniesienie jej i wygięcie w łuk szyi świadczy o napięciu.
- Ogon: konie nieświadomie merdają ogonami zgodnie ze swoim nastrojem. Kiedy jest poruszony w sposób spazmatyczny - jak bicie - zwykle jest oznaką podrażnienia. Natomiast podniesiony ogon odzwierciedla zainteresowanie. Włożenie go między nogi to oznaka strachu i uległości.
- Usta: usta są również dobrym odzwierciedleniem stanu napięcia zwierzęcia, ponieważ im bardziej są zwiotczałe, tym bardziej będą zrelaksowane. Kiedy konie zgrzytają zębami bez jedzenia w pysku, zwykle ma to na celu uwolnienie ukrytego stresu.
- Gesty i napięcie mięśni: konie mają duży repertuar gestów, takich jak małe ugryzienia lub potyczki, mające na celu przyciągnięcie uwagi lub towarzysko. Z drugiej strony, ogólne napięcie ciała jest zwykle proporcjonalne do poziomu czujności, jaki ma koń.
Język werbalny
Wokalizacje, choć mniej zróżnicowane, są również niezbędne do koegzystencji w grupie. Dźwięki te różnią się intensywnością w zależności od znaczenia przekazu, aby rżenie klaczy, która wzywała jej źrebaka, nie brzmiało tak samo, jak to, które emituje ostrzegając przed nagłym niebezpieczeństwem.
Parskanie jest zwykle ostrzeżeniem o niebezpieczeństwie i znowu, im większa intensywność, tym pilniejsza jest komunikacja. Jednak te koniowate również wydają pomruki związane z codzienną aktywnością, taką jak jedzenie lub inicjowanie stosunku.
Po drugie, wyraz bólu zwykle objawia się krótkim, słabym jękiem, co kontrastuje z rykiem, jaki te zwierzęta wydają, gdy chcą zagrozić innym żywym istotom. Ten ostatni dźwięk można wykryć, gdy konflikt zakończył się fizyczną walką, zwykle między samcami.
Zachowanie konia
Konie są zwierzętami głęboko stadnymi: żyją w dużych stadach i nawiązują stabilne i silne więzi emocjonalne. Są zorganizowani w sposób hierarchiczny, gdyż na czele grupy stoi mężczyzna, który prowadzi ich i chroni podczas ich podróży w poszukiwaniu pożywienia. Istnieje również hierarchia wśród kobiet.
Liczba koni w stadzie jest zwykle parzysta, ponieważ każdy wybiera sobie parę, z którą wykonuje większość swoich codziennych czynności.
Kiedy samce dorosną i zaczną radzić sobie z bardziej dominującymi, Mogą wygrać walkę lub zostać wyrzuconym z paczki, co również pomaga uniknąć chowu wsobnego na dłuższą metę. W rezultacie grupy składają się zazwyczaj z większości samic i źrebiąt.
Są zwierzętami niechętnymi do walki, ponieważ niektóre urazy mogą zakończyć ich mobilność, a tym samym ich życie. Najlepszym przykładem tych śmiertelnych nieszczęść są złamania nóg, ponieważ ich własna anatomia uniemożliwia powrót do zdrowia po tych urazach.
Ostatecznie należy zauważyć, że testosteron ma silny wpływ na zachowanie koni, zwłaszcza u samców. Wszystkie zachowania związane z rywalizacją i poszukiwaniem partnera zależą od tego hormonu, a jego wydzielanie zmienia się sezonowo.
Trening koni
Trzymanie koni w niewoli wiąże się dla nich z szeregiem komplikacji, których nie mieliby na wolności. Z tego powodu okresowe badania weterynaryjne są niezbędne, ale ze względu na lękliwe zachowanie koni, szkolenie musi być progresywne i zapewniać zwierzęciu minimalne cierpienie i stres.
Te szkolenia pozwalają również na mniejsze niebezpieczeństwo podczas jazdy.
Twórz więzi poprzez zrozumienie zachowania konia
Zanim zaczniesz kondycjonować jako taki, konieczne jest, aby zwierzę zaufało swojemu opiekunowi. Podejścia powinny być zawsze spokojne, mówić miękkim głosem i nigdy z martwego punktu. Niezastosowanie się do tego może również zagrozić bezpieczeństwu ludzi.
Używanie smakołyków – zawsze zdrowych – jest dobrą taktyką, aby pokaż koniom, że intencje są dobre. Jeśli koń wykazuje dominację, ideałem jest bycie stanowczym przy nakładaniu ograniczeń na związek, ale nigdy nie należy używać przemocy lub gwałtowności. Utrata zaufania może być nieodwracalna w zależności od próbki.
Aby móc dotknąć ogonowej części ciała konia, najlepiej zacząć głaskać głowę i sięgać do zadu lub nóg bez odrywania ręki.
Odczulanie
Gdy koń poczuje się bezpiecznie w otoczeniu ludzi, może rozpocząć się odczulanie na rutynową kontrolę i leczenie. Oto niektóre z najczęstszych procedur:
- Lekko uszczypnij miejsca, w których normalnie miałbyś nakłucie lub pobrano krew.
- Przećwicz podawanie leków doustnych za pomocą strzykawek wypełnionych powietrzem lub wodą.
- Ćwicz dotykanie i podnoszenie stóp z ziemi w celu czyszczenia i przycinania kopyt.
- Przyzwyczajenie konia do kontroli pyska bez użycia wędzidła -co powoduje wielki ból i stres-.
- Znieczulić zwierzę.
Wszystkie te procedury muszą być ćwiczone codziennie i muszą być wykonywane stopniowo, pozwalając zwierzęciu na nadanie tempa - pozytywne wzmocnienie może pomóc. Konie to zwierzęta o dobrej pamięci i dużej zdolności do nauki, więc trening krokowy można uogólnić na dowolną procedurę.
Miłość do tych zwierząt staje się coraz bardziej powszechna. To rosnące zainteresowanie współczującą opieką doprowadziło do innowacji w technikach obsługi, ponieważ porzucono ideę „niezbędnego stresu” i poszukuje się nowych sposobów wykonywania procedur, w których wygrywają zarówno konie, jak i ludzie.
