Dla większości rekiny są synonimem nagłej śmierci lub krwawych scen, a nawet inspirowały horrory. Jednak zachowanie rekinów nie jest groźne, jeśli nie są niepokojone, a ich środowisko jest szanowane.
Najlepszym sposobem na pozbycie się strachu przed tymi zwierzętami jest dokładniejsze ich poznanie, co z kolei prowadzi do uznania ich wartości dla ekosystemów morskich. Dlatego poniżej masz kompilację podstawowej wiedzy, która ujawni jej prawdziwą naturę. Z pewnością po przeczytaniu tych wierszy zobaczysz rekiny o lepszych oczach.
Charakterystyka rekina
Rekiny należą do klasy Chondrichthyes i do rzędu spodków, grupy, w których znajdują się ryby chrzęstne. Są ewolucyjnie starszymi zwierzętami, którego szkielet składa się z chrząstki zamiast kości. Daje im to większą elastyczność i wytrzymałość, bez zwiększania masy ciała.
Jego ciało jest zwykle cylindryczne i hydrodynamiczne dzięki małym - prawie niewidocznym - łuskom, które pokrywają jego ciało. Z drugiej strony te ryby nie mają pęcherza pławnego, ale nadrabiają to dużą wątrobą pełną olejków o niskiej gęstości, która zapewnia im niezbędną pływalność.
Dzisiaj, Znanych jest 368 gatunków rekinów, których waga i rozmiar różnią się znacznie w zależności od gatunku. Ich średnia długość życia wynosi około 25 lat, chociaż niektóre taksony charakteryzują się dłuższym życiem niż inne. Nie wchodząc dalej, rekin grenlandzki (Somniosus małogłowia) żyje średnio 272 lata.
Rekiny zamieszkują wszystkie oceany świata. Na ogół wolą zimne wody na otwartym morzu, ponieważ zbliżają się do wybrzeży, ponieważ są zdezorientowani. Zazwyczaj nie żyją w bardzo głębokich wodach, więc ich ofiara mieszka bliżej powierzchni. Jednak wielka zmienność istniejących gatunków stwarza wyjątki od wszystkich tych stwierdzeń.
Z drugiej strony należy zauważyć, że na ogół są to zwierzęta jajożyworodne. Wewnątrz samicy następuje zapłodnienie, która będzie nosiła jaja, aż się wylęgną i urodzą młode. Istnieją również gatunki żyworodne i jajorodne.
Rekiny są surowymi drapieżnikami i polują na mniejsze zdobycze niż one same – głównie inne ryby i głowonogi – ale czasami mogą gryźć większe zwierzęta i odrywać kawałki mięsa. Jego zmysł wzroku jest niezwykły, jak jego smak, wyspecjalizowany w wykrywaniu tkanki tłuszczowej ofiary.
Rekiny mają szósty zmysł zwany elektrocepcją, który pozwala im wykrywać pola elektryczne generowane przez żywe istoty.
Postać rekina
W miarę jak zachowanie rekinów staje się coraz bardziej znane, idea, że osobowość jest wyłączna dla istot o wyższej inteligencji, jest stopniowo demontowana. Rekiny nie są wyjątkiem, ponieważ w niewoli wykazywały osobiste preferencje dotyczące jedzenia, a nawet opiekunów.
Ich temperament różni się również w zależności od okazu, więc niektóre rekiny są bardziej terytorialne, agresywne lub towarzyskie niż inne. Badanie Port Jackson wykazało, że istniały indywidualne różnice w sytuacjach stresowych i w miarach śmiałości w obliczu nieznanego.
Komunikacja z rekinami
Rekin gryzie zęby podczas 3 czynności: jedzenia, eksploracji lub obrony. Jeśli jest głodny i na przykład odkryje nowy przedmiot, ugryzie go, aby spróbować, ale jeśli mu się nie spodoba, odejdzie. Łatwo pomylić ugryzienie identyfikacyjne z agresją.
W tym samym celu rekiny wykorzystują również uderzenia ciałem lub ogonem. Czasem, biją ofiarę, aby ją ogłuszyć, zanim złapią ją zębami, ponieważ w ten sposób zapobiegają możliwym agresjom z powrotem. Na przykład polowanie na ośmiornicę nie jest dla nikogo łatwym zadaniem.
W okresie godów można zaobserwować zachowania agresji i uległości, w których podstawową rolę odgrywa wielkość ciała. Normalnie postawa samca wpływa na jego sukces reprodukcyjny, ponieważ podczas kopulacji trzyma samicę zębami i musi być w stanie ją kontrolować.
Mowa ciała w zachowaniu rekina
Chociaż nie żyją w grupach, znaleziono dowody na to, że zachowanie rekinów obejmuje zachowania związane z komunikowaniem się z rówieśnikami, gdy znajdują się w tym samym miejscu. Najważniejsze z nich to:
- Pływanie w kółko: jest to zachowanie rozpoznawcze terenu. W ten sposób rekiny zaznaczają terytorium i identyfikują inne rekiny znajdujące się na tym obszarze.
- Pociągnięcia ogonem: Uważa się, że oprócz oszałamiającej zdobyczy jest to również sposób na zdobycie kawałka pożywienia, gdy w pobliżu znajdują się inne drapieżniki.
- Wyświetlacz: Kiedy spotykają 2 rekiny podobnej wielkości, pływają razem, aby obliczyć, który z nich jest większy. W ten sposób ustanawia się między nimi hierarchię.
- Dawać: jeśli różnica w wielkości jest bardzo wyraźna, najmniejsze mają tendencję do zmiany kierunku, aby uniknąć większych rekinów.
- Pochylanie ciała: Takie zachowanie obserwuje się, gdy rekiny czują się zagrożone lub zagrożone. Zwykle jest to sygnał poprzedzający atak lub ucieczkę.
- Podnośnik powietrzny: Na pewno rozpoznajecie słynny obraz rekina wynurzającego się z wody z otwartym pyskiem. Uważa się, że jest to akt frustracji po nieudanej próbie schwytania ofiary.
Zachowanie rekina
To samotne zwierzęta, które muszą być niezależne od urodzenia, ponieważ nie sprawują opieki rodzicielskiej. Zachowanie rekinów nie jest zbyt stadne, z wyjątkiem okresów godów i miejsc obfitujących w pożywienie. Mogą być terytorialne, jeśli chodzi o zdobycz.
Rekiny to ogólnie łagodne zwierzęta, które pływają w poszukiwaniu pożywienia. Rzadko zdarza im się atakować, jeśli nie z głodu lub samoobrony. Jednak ich usta to jedyna rzecz, którą muszą zbadać, więc ugryzienia ciekawości są czasami błędnie interpretowane jako nieuzasadniona agresja.
Czy potrafisz wytresować rekina?
Istnieje powszechne przekonanie, że zwierząt uważanych za nieinteligentne nie można wytresować. Jednak w miejscach, w których trzymają rekiny w niewoli, do utrzymania ich zdrowia konieczne jest minimum obsługi, dlatego rozpoczyna się dla nich szkolenie.
Do teraz, proces, który jest z nimi najczęściej realizowany, to odczulanie, który pozwala opiekunom i weterynarzom zbliżyć się do Ciebie bez powodowania stresu i unikania niebezpieczeństw. Dzięki pozytywnemu wzmocnieniu i dużej cierpliwości rekinom sprawia się, że czują się spokojne w otoczeniu ludzi.
Rekiny jako kontrolery szkodników
SkrzydlicaPterois volitans)Jest to gatunek inwazyjny, który poważnie wpływa na rafy koralowe Indo-Pacyfiku, ponieważ jest bardzo dużym drapieżnikiem, który rozmnaża się w bardzo szybkim tempie. Jest również niebezpieczna dla kąpiących się i rybaków, ponieważ jej trucizna może zabić dorosłego.
Aby go kontrolować, grupa ekologów wyszkoliła szare rekiny (Carcharhinus amblyrhynchos) w parku morskim Roatan aby wykazywały preferencje dla skrzydlic. Później wypuścili ich na zagrożone rafy, zmniejszając w ten sposób populację tych najeźdźców.
Siła rekinów jako kontrolerów populacji jest dziś niezaprzeczalna. To plujący obraz, że drapieżniki, choć niebezpieczne dla człowieka, odgrywają niezastąpioną rolę w równowadze ekosystemów. Może nie są tak przyjazne jak inne zwierzęta, ale ich prawo do życia nie wchodzi w rachubę.
