Morski smok (Phyllopteryx taeniolatus) jest rybą rodziny Syngnathidae, który obejmuje również koniki morskie i iryby. Sygnatidy reprezentują łącznie 307 gatunków, podzielonych na 57 różnych rodzajów. Smok morski jest jednym z 2 członków rodzaju Filopterykswraz ze swoim krewnym smokiem z morza czerwonego (Phyllopteryx dewysea).
Zwierzęta te przyciągają uwagę swoją obcą morfologią i unikalnymi nawykami, bardzo odmiennymi od pozostałych grochu promieniotwórczego. Jeśli chcesz dowiedzieć się o nich więcej, czytaj dalej.
Siedlisko smoków morskich
Jak powiedzieliśmy, smok morski to sygnatid. Wszyscy członkowie tej rodziny są morscy i zamieszkują tropikalne morza świata, a większość gatunków zajmuje wody przybrzeżne i płytkie, chociaż są też takie, które wchodzą na otwarte obszary oceaniczne. Ponadto wiele z nich jest związanych z glonami z rodzaju Sargassum.
Ze swojej strony smok morski (Phyllopteryx taeniolatus) ma charakter endemiczny dla wód przybrzeżnych Australii, w szczególności wschodniego Oceanu Indyjskiego, Oceanu Południowego i zachodnio-południowego Pacyfiku. Jest to gatunek blisko związany ze skalistymi rafami powierzchniowymi, ale występuje również na murawach z obfitą roślinnością glonów.
Chociaż te wymagania mogą wydawać się bardzo ogólne, smok morski jest bardzo wyspecjalizowany w życiu w jednym typie środowiska. Aby pomieścić populację, wody muszą mieć temperaturę od 12 do 23 ºC, a głębokość nie może przekraczać 50 metrów. Ogólnie rzecz biorąc, zwierzęta te zamieszkują słup wody na wysokości 8-12 metrów od powierzchni.
Smoki morskie to wysoce wyspecjalizowane zwierzęta w środowisku, w którym żyją. Minimalne zmiany w ekosystemie mogą sprzyjać jego zanikowi.
Charakterystyka fizyczna
Wszystkie sygnatidy charakteryzują się wydłużonymi pyskami, zrośniętymi szczękami, brakiem płetw brzusznych i ponieważ pokryte są utwardzonymi płytami, jako zbroja kostna. Ze względu na swoją zewnętrzną ochronę są wolniejsze niż inne promieniowce, chociaż podczas pływania mają zaskakujący i bardzo dokładny zakres ruchu.
Phyllopteryx taeniolatus Osiąga maksymalną długość 45 centymetrów i ma bardzo wydłużony korpus z rurkowatym obszarem głowy i ust. Ma 2 bardzo wyraźne kolce nad oczami i zmienną liczbę wyrostków grzbietowych, co sprawia, że przypomina glon. Z drugiej strony ma również szereg pionowych niebieskawych pasków w pobliżu okolicy głowy i brzucha.
Nie ma podgatunku smoka morskiego, ale można to pomylić z jednym z jego bliższych krewnych: ulistnionym smokiem morskim (Phycodurus eques). Gatunek ten różni się od tego, który nas dzisiaj dotyczy, prezentując znacznie więcej przydatków i jaśniejszy kolor.
Smoki wodne przedstawiają dziwne ciała, które wykonują tajemnicze mechanizmy. Dzięki swoim wyrostkom wyglądają jak glony dryfujące w toni wodnej.
Zachowanie smoka morskiego
Ze względu na wydłużony korpus i płyty korpusu, ta ryba porusza się bardzo wolno. Dlatego opiera się tylko na swoich przydatkach i kształcie, aby pozostać niezauważonym w środowisku i nie przyciągać uwagi ewentualnych drapieżników. Morskie smoki nie mają chwytnego ogona - w przeciwieństwie do konika morskiego - więc są po prostu transportowane dryfując.
Są to zwierzęta bardzo pasywne i spokojne, o ograniczonej zdolności manewrowania w toni wodnej. Chociaż nie mają konkretnych drapieżników, ich niezdarność może dać się we znaki: martwe okazy są czasami znajdowane na plażach. Ponadto, jak wskazują badania, zwykle są to ryby samotne, chociaż czasami obserwuje się pary i grupy.
Karmienie
Sygnatydy mają zrośnięte szczęki w formie unikalnej stożkowej struktury, dzięki czemu pysk ma kształt bardzo wydłużonej „tuby”. W rezultacie nie mogą żuć ani połykać w sposób typowy dla innych promieniowców.
Ze swojej strony smok morski używa swoich mięśni i kości gębowych, aby bezpośrednio ssać swoją zdobycz. Ofiary są niewielkich rozmiarów, na ogół bardzo małe skorupiaki – misidace i amfipody – należące do społeczności zooplankton.
Reprodukcja
Ryby te mają fascynujące zachowanie reprodukcyjne, ponieważ podobnie jak koniki morskie, smoki morskie mają znaczna opieka rodzicielska ze strony ojca. Według czasopisma naukowegoBiologia ryb,samce są receptywne od czerwca-lipca do stycznia, więc uważa się, że cykl reprodukcyjny trwa około 6 miesięcy.
Po kopulacji samica wypuszcza jaja, a samiec umieszcza je w specjalnej torbie pod ogonem (łata czerwiu), w którym pozostają przez około miesiąc. Szczyt liczby ciężarnych samców przypada na miesiące listopad-grudzień, kiedy kończy się sezon rozrodczy.
Każda kopulacja zgłasza około 120 jaj, ale przeżywalność młodych jest bardzo niska. Osobniki młodociane osiągają dojrzałość płciową, gdy osiągają 32 centymetry długości.
Stan zachowania
Według Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody, ten gatunek jest „najmniejszej troski (LC)”. Mimo to ich populacje zmniejszają się z czasem, prawdopodobnie z powodu zanieczyszczenia wód z powodu zrzutu nawozów i produktów odpadowych. Będąc zwierzęciem przybrzeżnym, możesz zauważyć skutki zanieczyszczeń bardziej niż inne.
Z drugiej strony proszki otrzymywane po wysuszeniu ich ciał są również stosunkowo poszukiwane na rynkach medycyny tradycyjnej. Widziałeś oferty 200 dolarów za gram mieszanki. Badania datowały również zagrożenie stwarzane przez czynniki pasożytnicze Scuticociliatida na populacjach smoków morskich, ryb fletowych i koników morskich.
Ze względu na lokalne zagrożenia, które zagrażają tej pięknej rybie, na poziomie lokalnym wprowadzono różne plany ochrony. Ponadto gatunki takie jak ten zachęcają do turystyki opartej na szacunku, ponieważ co roku tysiące nurków przybywa do australijskich wybrzeży, aby obserwować to i inne wspaniałe zwierzęta.
