Mrówki to owady eusocjalne należące do rodzinymrówkowate,z kolei zaliczany do rzędu Hymenoptera wraz z pszczołami i osami. Istnieje ponad 22 000 gatunków mrówczaków, które stanowią do 25% biomasy zwierząt lądowych, dlatego są niezbędne do utrzymania ekosystemu. Jednak gatunki takie jak szalona mrówka mogą spowodować poważne szkody.
Szalona mrówkaAnoplopolepis gracilipes) jest azjatyckim błonkoskrzydłem, który został wprowadzony w różnych regionach globu jako gatunek inwazyjny, dlatego coraz częściej słyszy się o nim w mediach. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o jego biologii i potencjale inwazyjnym, czytaj dalej.
Szalone siedlisko mrówek
Naturalne środowisko szalonej mrówki to tropikalne niziny Azji Południowo-Wschodniej i jej okolic (Wyspy Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku). W każdym razie jego pierwotny zasięg nie jest wcale jasny, ponieważ niektóre badania wskazują, że populacje mogły pochodzić z Afryki, chociaż później najechały na kontynent azjatycki.
Ta teoria jest dalej ugruntowana, jeśli weźmiemy pod uwagę, że centrum różnorodności płciAnoplolepisto Afryka i szalona mrówkaAnoplopolepis gracilipes) jest jedynym, który wyszedł poza ten kontynent. W każdym razie prawdziwe pochodzenie gatunku nie zostało jeszcze wyjaśnione, ponieważ wciąż znajdują się dowody filogenetyczne, które umieszczają jego początkową dystrybucję w różnych miejscach.
Gatunek ten występuje na wilgotnych terenach i na niskich wysokościach, chociaż okazy obserwowano na wysokości ponad 1200 metrów nad poziomem morza.
Ekspansja gatunkowa
Jak wskazano przezGatunki inwazyjne Kompendium (CABI), gatunek ten został przypadkowo wprowadzony w wielu regionach poza kontynentem azjatyckim. Następnie pokazujemy listę ekostref, które skolonizował, chociaż szacuje się, że jest ich znacznie więcej niż te przedstawione na regionalnych listach taksonomicznych:
- Region afrotropiczny: Zjednoczone Emiraty Arabskie.
- Australazja: Australia i Nowa Kaledonia.
- Region indoaustralijski: Borneo, Fidżi, Hawaje, Indonezja, Malezja, Nowa Gwinea, Palau, Filipiny, Samoa, Singapur, Wyspy Salomona, Tonga i wiele innych obszarów.
- Region Madagaskaru: Mauritius, Reunion i Seszele.
- Przestrzeń neotropikalna: Meksyk i Chile.
- Region Wschodni:Bangladesz, Kambodża, Indie, Laos, Sri Lanka, Tajlandia, Wietnam i inne obszary.
- Region Palearktyczny: Chiny, Grecja i Japonia.
Choć zasięg jego występowania jest już astronomiczny, jeśli weźmiemy pod uwagę oficjalne dane, najprawdopodobniej gatunek ten rozszerzył się jeszcze o więcej regionów. PortalAntmaps.orgoferuje nieco dokładniejszą i zaktualizowaną mapę ekspansji szalonej mrówki.
Ze względu na swój potencjał kolonizacyjny jest to jeden ze 100 najbardziej niszczycielskich gatunków na świecie.
Charakterystyka fizyczna
A. gracilipeswyróżnia się ponad wieloma innymi mrówkami nienormalnie wydłużonymi kończynami i tylko podstawy anten są 1,5 raza większe niż cała głowa. Okolica głowy jest jajowata (znacznie dłuższa niż szersza), szczęki mają 8 zębów, a części anteny mają łącznie 11 segmentów. Oczy są duże i oczywiste.
Ze swojej strony mezosom (klatka piersiowa) jest bardzo wydłużona, a przedplecze rozciąga się do przodu, nadając strukturze wygląd „szyi”. Metasoma (brzuch) jest również wydłużona i ma nieco ciemniejszy kolor niż reszta ciała, żółtawy dla nieuzbrojonego oka.
Gatunek ten wyróżnia się nienormalnie długimi czułkami i kończynami.
Zachowanie szalonej mrówki
Szalona mrówka została zdefiniowana jako „drapieżnik padlinożerny”, cecha wspólna dla wielu innych taksonów inwazyjnych. Gatunek ten żywi się szeroką gamą źródeł organicznych, takich jak ziarna, nasiona, stawonogi i rozkładająca się materia (kręgowce). Kolonie atakują również i rozczłonkowują małe bezkręgowce, takie jak równonogi czy pająki.
Na obszarach, na których jest introdukowany, gatunek ten może agregować w sposób jednokolonialny, tworząc różne połączone ze sobą superkolonie o praktycznie nieosiągalnym zagęszczeniu robotnic. Ponadto są polidomiczne (ta sama kolonia ma kilka rozproszonych gniazd) i poligyniczne (gniazdo ma więcej niż jedną królową).
WedługSieć mrówek,jedno gniazdo może pomieścić jednocześnie setki królowych i tysiące robotnic. Ze względu na swój potencjał reprodukcyjny gatunek ten pobił rekord „mrówki pastewnej o największej gęstości populacji na świecie”, ze względu na ekspansję na Wyspie Bożego Narodzenia (Australia). W tym ostatnim regionie gatunek spowodował prawdziwe spustoszenie w ekosystemie.
Robotnice żyją około 6 miesięcy, ale królowa żyje kilka lat i może złożyć aż 700 jaj w ciągu 12 miesięcy.
Niezwykły potencjał najeźdźcy
Jak już powiedzieliśmy, szalona mrówka została sklasyfikowana jako jeden ze 100 najbardziej niszczycielskich gatunków inwazyjnych na świecie. Jego zdolność do tworzenia superkolonii, wypierania innych gatunków i niszczenia wszystkiego na swojej drodze nie pozostała niezauważona, więc wiele badań określiło ilościowo jego wpływ na różne ekosystemy.
Australia
W Australii, ustalono duże populacje tego gatunku.Uważa się, że zmiany klimatyczne i globalny wzrost temperatur mogą spowodować, że szalona mrówka rozprzestrzeni się po całym zachodnim terytorium kontynentu, powodując straty sięgające nawet 3 miliardów dolarów. Gatunek ten może osiedlać się na polach uprawnych i je niszczyć.
Co więcej, scenariusze te nawet nie uwzględniają możliwych szkód dla lokalnej bioróżnorodności i fauny. Wykazano na przykład, że gęstość endemicznych gatunków mrówek drastycznie maleje, im bardziej się rozrastaA. gracilipesw ekosystemie.
Wyspa Bożego Narodzenia
Najwyraźniejszym przykładem szkodliwego potencjału szalonej mrówki jest jej zasiedlenie i zniszczenie na Wyspie Bożego Narodzenia. W tym regionie, gatunek zabił ponad 20 milionów krabów lądowych, jeden z podstawowych filarów równowagi troficznej ekosystemu.
Ponieważ jest coraz mniej krabów, które żerują na nasionach i trawach, roślinność rozwinęła się tam, gdzie jej nie było, a funkcjonowanie lasów zostało głęboko zakłócone. Przerost krzewów spowodował gwałtowny wzrost liczby wełnowców na roślinach (Coccoidea), co przekłada się na nieodwracalne uszkodzenie flory endemicznej.
Kraby lądowe zostały całkowicie wytępione na obszarach wyspy zaatakowanych przez tę mrówkę.
Jak widzisz, ten gatunek spowodował poważne problemy w niektórych ekosystemach, w których został wprowadzony. Jest to bardzo trudna do wytępienia i kontrolowania mrówka ze względu na ogromne kolonie, które produkuje i jej ogólną metodę eksploatacji różnych nisz ekologicznych.