Pająki na wolności znane są ze swoich drapieżnych właściwości. Jednak jeden z jego bliskich krewnych pełni funkcje bardzo podobne do ptaszników i pajęczaków żyjących w pajęczynach, bez konieczności blokowania wszystkich kamer. Mówimy o ambipígios (Amblypygi) i ich charakterystycznych cech, którymi zwalczają szkodniki.
Chociaż na pierwszy rzut oka można je pomylić z pająkiem - a nawet skorpionem - amblipigia to grupa odrębna wśród pajęczaków. Zwierzęta należące do zakonu Amblypigy Charakteryzują się szerokim i wyraźnie spłaszczonym korpusem. Jeśli chcesz dowiedzieć się o nich więcej, czytaj dalej.
Główne grupy amblipigia
Te mało znane pajęczaki występują na całym świecie a obecnie znanych jest około 170 gatunków należących do jego grupy. Amblipigidy dzielą się na 5 rodzin:
- Charinidae.
- Charontidae.
- Paracharontidae.
- Phrynichidae.
- Phrynidae.
Mają typową budowę pająka, z ciałem podzielonym na głowę (prosoma) i brzuch (opistosom), oddzielone bardzo wąską talią. Mają również chelicerae w swojej strukturze jamy ustnej, ale w przeciwieństwie do większości pajęczaków nie mają jadu. Dlatego są całkowicie nieszkodliwe dla ludzi.
Jeśli amblipigio spotyka osobę, jego pierwszą i jedyną odpowiedzią jest ucieczka.
Zwierzęta w obszarach jamistych rozwijają bardzo duże wyrostki, aby wyczuć ziemię.
Nocne drapieżniki
Amblipígios są uważane za zwierzęta troglofilne, to znaczy mogą żyć i rozmnażać się w jaskiniach, chociaż można je również znaleźć w ciemnych i wilgotnych mikrosiedliskach poza nimi.
Z tego powodu często chowają się pod kłodami, kamieniami i ściółką w ciągu dnia, podczas gdy w nocy są bardziej aktywne. Kiedy wychodzą z ukrycia na polowanie, odgrywają ważną rolę jako biokontrolery szkodników.
Amblipegii polują na swoją zdobycz w ciemności, korzystając z przesadnej pary przednich nóg jako narządu zmysłów. Oprócz tej ewolucyjnej przewagi są pokryte wysoko wyspecjalizowanymi włoskami, spiczaste wzdłuż wewnętrznej krawędzi ich pedipalps. Te kończą się śmiertelnym pazurem, którym chwytają swoje ofiary.
Poznaj swoją zdobycz
Mimo swojego wyglądu żadne amblipigio nie zaszkodzi, ponieważ te pajęczaki nie produkują jadu i są bardzo nieśmiałymi zwierzętami w obecności ludzi. Są jednak nienasyconymi drapieżnikami, zdolnymi do zwalczania szkodników na wolności.
Z pewnością jego biologia i ekologia nie są jeszcze w pełni rozszyfrowane. Jednak różne badania zapewniają, że amblipigia żywi się szeroką gamą organizmów, w tym świerszczami, karaluchami, komarami, innymi amblipigiami, a nawet większymi zwierzętami, takimi jak małe gady i kolibry.
Pajęczaki są powszechnie znane z tego, że skutecznie zwalczają szkodniki, a amblipigia nie jest wyjątkiem. Wiele jego ofiar specjalizuje się w spożywaniu ważnych gospodarczo roślin. Z tego samego powodu ich naturalna obecność w ekosystemach skutecznie powstrzymuje szkodniki należące do bezkręgowców.
Jak amblipigia kontroluje szkodniki?
Amblipígios używają swoich pazurów, aby złapać swoją zdobycz, aby później zmielić je szczękami i upłynnić, aby ich tkanki były bardziej strawne. Te pajęczaki używają 2 głównych metod ataku:
- Szybki i dokładny wypad, który łapie i przebija owada pazurami, zanim ofiara zdąży zareagować.
- Powoli okrąż zdobycz i złap ją dłuższymi nogami, tak aby niczego nie podejrzewała, i chwyć ją szybko.
Nie pozwól, aby złe pierwsze wrażenie zrujnowało Twoją szansę na bliższe poznanie tych intrygujących zwierząt. Jak już powiedzieliśmy w tej przestrzeni, amblipígios kontrolują szkodniki, dzięki czemu mogą zapobiec napotkaniu niektórych owadów, które nie są w twoim guście.
