Kura Araucana lub kura Mapuche to najbardziej ciekawski ptak, dzięki swojemu szczególnemu upierzeniu. Gatunek ten pochodził z farm, aby w niektórych przypadkach być uważany za zwierzę towarzyszące lub zwierzę domowe. Są to istoty, które mają wrażliwy i stosunkowo bliski charakter, dlatego coraz częściej są hodowane w celach niekomercyjnych.
Chociaż jego pochodzenie ma różne wersje i istnieją pewne mity na temat jego jaj, gatunek ten ma inne ciekawe aspekty, które czasami pozostają niezauważone. Niektóre z nich to predyspozycje pielęgnacyjne i genetyczne, na które narażona jest kura araukaska, jeśli nie wykonuje się odpowiednich krzyżówek.
Pochodzenie kury araukańskiej
Kura araukańska pochodzi z plemion zamieszkujących tereny Chile i Argentyny. Plemiona, które przebywały na wspomnianych terytoriach, lepiej znane jako Indianie Mapuche, wyhodowały ten gatunek. Kurczaki te miały dość wysoką wartość odżywczą, a dodatkowo uznano je za korzystne dla dobrego samopoczucia człowieka.
Jest to bardzo stary ptak, którego zapisy pochodzą z 1500 r. n.e. Chociaż istnieje kilka wersji i dyskusji dotyczących prawdziwego pochodzenia kury araukańskiej, uważa się, że gatunek ten jest mieszanką kur quetro i colloncas. Wreszcie dzięki analizie mitochondrialnego DNA wykazano, że kości tych kurczaków znajdowały się w Chile na długo przed przybyciem Hiszpanów.
Siedlisko kur araukańskich
Terytorium, na którym pierwotnie zamieszkiwały kury araukaskie, to regiony zajęte przez rdzenną ludność Mapuche. Swoją ekspansję rozpoczęła jednak w drugiej dekadzie XX wieku w Europie i Ameryce Północnej. Różne wersje zastrzegają, że było to spowodowane wprowadzeniem na nowe ziemie przez piratów lub kupców, którzy sprzedawali swoje charakterystyczne jajka.
Ten gatunek jest niezależny, dlatego potrzebuje dużej swobody, aby czuć się szczęśliwym i zadowolonym. Z tego powodu, kura araukaska do poruszania się wymaga dość dużej przestrzeni lub siedliska A kiedy się wykluwasz, powinieneś czuć się spokojny. Posiadanie ziemi z dużą ilością trawy jest niezbędne dla tego gatunku.
Charakterystyka kur araukańskich
Gatunek ten jest małym i średnim ptakiem, o masie ciała około 2,7 kg u kogutów i 2,2 kg u kur. Można nadmienić, że mimo różnic pomiędzy egzemplarzami, rozmiar zawsze będzie taki sam. Ponadto kura araukańska nie ma ogona z powodu mutacji genomowych.
Niektóre cechy dymorfizmu płciowego kurcząt araukańskich to większy rozmiar i wyraźny grzebień, który mają samce.
Z drugiej strony ma długie pióra w okolicy podbródka i uszu, stąd jego wygląd jest często porównywany do przedmiotów takich jak kolczyki - lub cech fizycznych, takich jak broda-. Jeśli chodzi o odmiany kolorystyczne, kura araukańska ma odcienie bieli, czerwieni lub czerni, które zależą od genetyki zwierzęcia, ustępując miejsca wielu mapuche lub malowanym wzorom.
Reprodukcja kury araukańskiej
Rozmnażanie kury araukaskiej ma charakter płciowy, więc do zapłodnienia konieczna jest kopulacja między kogutem a kurą, dzięki czemu jaja są płodne. W ten sposób, jeśli nie dojdzie do kopulacji, jaja nie będą miały w sobie zarodka, a zatem żadne młode z nich nie wyjdą.
Jaja kurze araukańskiej
Poza wyglądem fizycznym, najważniejszą cechą przy identyfikacji tego ptaka są jego ciekawe jaja, które regularnie mają niebieski kolor. Ton ten uzyskuje się dzięki obecności enzymu wydzielanego w jajowodzie, kanale, w którym powstają jaja wewnątrz kury. Pigment jest znany jako biliverdin i pozwala na zmianę odcienia niebieskiego z jednego jajka na drugie.
Nawyki żywieniowe, zjawiska meteorologiczne i inne czynniki również predysponują różne kolory jaj. Obejmują one od akwamarynu i jasnoniebieskiego do zielonego. Im większa liczba nieśności, tym mniej intensywny kolor jaja wynika z niższego stężenia biliwerdyny.
Czy niebieskie jajka są bardziej pożywne?
Chociaż istnieje mit, że jajka w kolorze niebieskim są bardziej pożywne, prawda jest taka, że nie można powiedzieć, że są prawdziwe. Jaja białe, brązowe i niebieskie mają te same składniki odżywcze. Jedyna różnica polega na tym, że żółtko egzotycznych niebieskich jaj jest większe i twardsze.
Karmienie kur araukańskich
Ten ptak jest wszystkożerny, a jego dieta opiera się głównie na ziarnach lub nasionach, owocach, warzywach i trawie. Po drugie, Kura Araucana zjada również zwierzęta, takie jak owady, stawonogi i bardzo małe kręgowce. Dzikie osobniki często dziobią ziemię w poszukiwaniu robaków i zbóż.
Oprócz dobrej diety ważne jest, aby ptak miał kilka stref nawodnienia.
Ze swojej strony osoby znajdujące się na farmach potrzebują zbilansowanej diety dla ich dobrego samopoczucia. Karmienie kury araukaskiej tylko zbożami zwiększa szanse ptaka na niedobory białka, które na ogół uzyskuje dzięki owadom, które zjada w środowisku naturalnym.
Zdrowie i opieka nad kurą araukańską
Niezależnie od tego, czy hodujesz kurę araukańską jako zwierzę hodowlane, czy jako zwierzę domowe, ważne jest, aby zrozumieć jej specyficzne potrzeby. Chociaż prawdą jest, że ptaki te nie wymagają innej opieki niż inne kury, ważne jest, aby miały stosunkowo większą przestrzeń niż inne gatunki. Ta przestrzeń musi znajdować się na zewnątrz, z dobrym odbiorem naturalnego światła i cyrkulacją powietrza.
Kurczaki araukańskie zwykle biorą kąpiele piaskowe, więc powinieneś rozważyć piaskownicę lub obszar błotny w przestrzeni globalnej.
Pod względem zdrowotnym kura araukaska nie przedstawia istotnych komplikacji. Niemniej jednak, należy unikać kopulacji między 2 osobnikami, które mają kolczyki pod uszami, ponieważ mają gen, który zapewnia śmiertelność zarodków, zanim wyjdą z jaja. Podobnie kurczęta araukaskie, które mają baczki, powinny być poddawane częstemu przycinaniu upierzenia, aby uniknąć zapalenia spojówek.
Jak zauważyłeś, kura araukańska jest wyjątkowym ptakiem o cechach fizycznych, które pozwalają na łatwą identyfikację. Podobnie łatwo jest rozpoznać ich jajka po ich ubarwieniu. Podobnie jak inne gatunki rodziny Phasianidae, ich jaja mają wiele składników odżywczych i korzyści dla człowieka, więc zapewnienie ich właściwej opieki powinno być podstawowym aspektem w gospodarstwach i domach.
